Ik ben boos. Ik kan er zo gloeiend witheet om worden. Gewoon zomaar iemands huisje binnendringen en het kapot maken. Zomaar zonder reden omdat de ander anders is. Als ik dat zie heb ik zo ontzettend de schurft in, dat ik het u gewoon niet kan uitleggen. Nee, het gaat niet over Israël en Palestina. Het gaat over het drama in mijn achtertuin.
Ik zal bij het begin beginnen anders begrijpt u mijn boosheid niet. U moet weten ik ben een fijn weekje weg geweest, gewoon er even tussen uit.
Op de eerste werkdag daarna, zag ik een heel erg lelijk nest. Het was een duivennest. U moet weten duiven kunnen eigenlijk helemaal geen nesten bouwen. Die stomme duif had haar nestje op de bagagedrager van mijn bromfiets gebouwd.
Ik zag het direct al voor me. De combinatie van het slecht gebouwde nest en mijn matige rijstijl zouden het nest geen goed doen.
Resoluut besloot ik het nest van mij bagagedrager af te kiepen. Ik deed een paar passen dichterbij en de duif vluchtte weg. In het nest zag ik een ei liggen.Daar stond ik met mijn grote bek. Ik kon het niet.
Heel voorzichtig pakte ik het gammele bouwsel op en zette het op een tak neer.
Daarna plukte ik een paar grashalmen en knoopte het nestje vast aan de takken van het boompje.
Door dit stomme voorval kwam ik te laat op mijn werk maar zo dacht ik, uit zo’n duivenei kan best eens een vredesduif komen.
Bij mijn thuiskomst zat de mevrouw duif, wonder boven wonder, netjes weer op het nest.
De hele week heb ik in het nest van buurvrouw duif gegluurd. Er was zelfs een tweede ei bijgekomen. Ik heb mijn bromfiets elders geparkeerd om de duif niet te storen.
Ik heb foto’s van de duif en de eitjes gemaakt. Het waren eitjes van mevrouw duif en mij geworden……
Ik gaf mijn duifje een naam Doffie Doffer.
Gisteren kwam ik thuis. Ik maakte mijn vaste loopje, met camera om alles vast te leggen, naar de achterkant van het huis om naar het nest van mevrouw duif te kijken. Ik was benieuwd hoe lelijk onze babyduifjes zouden zijn als de eieren zouden zijn uitgekomen.
Ik zal het nooit weten. Als het vredesduifjes geworden zouden zijn dan is ook die kans voor de wereld verkeken.
Mijn duifje Doffie Doffer was weg er steeg een ekster van het nest op.
Het nest was kapot getrapt en de eieren opgevreten.
Die klote ekster was zomaar haar huisje, haar nestje binnen gedrongen.
Van dierenleed hoe klein ook….
Kijk daar word ik nou effe niet goed van
😡
Categorieën: Actualiteiten
15 reacties
Ma3anne · 29 mei 2004 op 09:10
Ik kan me je woede als papa-duif helemaal voorstellen.
[quote]Daarna plukte ik een paar grashalmen en knoopte het nestje vast aan de takken van het boompje.[/quote]
Heb je dat met je snavel gedaan of met je vlerken?
Ik voelde me als stiefmoeder-mus gisteren ook een beetje lullig toen ik zag dat de broertjes en zusjes van onze Musje vliegles kregen. Het waren er 5. Ik kreeg sterk het vermoeden dat Musje gewoon uit het nestje gepleurd is, omdat het te vol werd… Ik kon die moedervogel ineens niet uitstaan!
Louise · 29 mei 2004 op 09:26
Vreselijk die eksters!! Hier moorden ze al jaren hele Merel-families uit. Onze hele buurt is zeer begaan met de merels en de ouder merels zijn zo tam dat ze ieder jaar weer terugkomen en gewoon op tafel springen als wij buiten zitten te eten. Ze bouwen steeds nestjes op dezelfde plekken in dezelfde bomen en dat gaat goed totdat de kleintjes uitvliegen. En terwijl wij er met de hele buurt bovenop zitten en de eksters blijven wegjagen, is er van zo’n uitgevlogen nest na drie dagen niets meer over.
Daar worden wij dus echt helemaal niet goed van 👿
Wayan · 29 mei 2004 op 10:55
Maar lieve mensen toch ! Weten jullie dan niet dat alles in de natuur meedogenloos en bloeddorstig is ?
Terwijl ik hier zit te tikken lopen antilopen in doodsangst weg voor een leeuwin, grijpt een slang een levende rat vast (gewoonlijk bij de snuit) en die levende rat wordt langzaam doorgeslikt door de slang. Het kontje en de staart van de rat beweegt nog maar haar kop zit al in de muil van de slang.
Een leeuw die een leeuwin met jong ziet zal de zeer jonge leeuwtjes doodbijten, want die leeuw weet dat een leeuwin die zorg draagt voor haar jong niet wil paren. Bovendien zijn het niet de jong van die leeuw, dus…hij doodt de jonge leeuwtjes en de leeuwin kijkt machteloos toe. Daarna zal de leeuwin zich aanbieden aan de leeuw die dan met haar paart.
De graafwesp steekt een rups zodat er spierverlamming optreedt, maar die rups leeft nog doch kan zich niet meer bewegen. Dan legt die wesp haar eitjes in die levende rups. Wanneer de eitjes uitkomen gaan de baby wespen die rups langzaam opeten. De rups voelt dit natuurlijk. De reden waarom de graafwesp de rups niet doodt is dat zij wil dat er vers vlees is voor haar kindjes, dus de rups moet in leven blijven.
Het eerste kuikentje van een adelaar dat uit het ei komt zal zijn zussen en broers die later uit het ei komen met zijn snavel doodpikken en uit het nest stoten, zodat er meer voedsel is voor de sterkste.
Een luipaard eet een antiloop levend op, scheurt stukken vlees uit een antiloop die in vreselijke pijnen sterft.
Het is een en al bloeddorstigheid, meedogenloos en zonder moraal.
Die ekster deed gewoon haar job, zorgde voor haar ekster babytjes, of zorgde ervoor dat zij gezond is om gezonde eitjes te leggen.
Ma3anne · 29 mei 2004 op 11:04
Tuurlijk Wayan. Mooi beschreven die beelden.
Het is de natuur.
Maar dat wil niet zeggen dat je er altijd als niet betrokken buitenstaander naar hoeft te kijken. Juist betrokkenheid kan soms ineens een ander perspectief geven en mededogen…
That’s all.
Shitonya · 29 mei 2004 op 11:13
Go go go Hans!
Enig beschreven en ik ben het er helemaal mee eens, dierenleed hoe klein het ook mag zijn, ik ken er ook niet tegen.
Het is dan wel “de natuur”, maar mensen mogen ook niet een eigendom van een ander vernielen, laat staan opvreten, dus eigenlijk zou je die ekster moeten neerschieten 👿
Irma · 29 mei 2004 op 11:56
Het probleem van ‘de mens’ is, dat wij een ander bewustzijn hebben dan de dieren en mededogen geleerd hebben alsmede social behaviour, iets dat dieren per definitie niet kennen.
En daar zit precies het verschil tussen de ‘holbewoner’ en de geciviliseerde mens en de problemen beginnen zich voor te doen als de ‘holbewoner’ in ons wakker wordt, hetzij op enig moment, hetzij voor langere tijd…
Wij projecteren op alles en iedereen en dus ook op dieren met ons ‘gevoel voor al wat leeft’. En dan vind je het ‘not done’ om zo’n nest te vernielen om wat voor reden dan ook. Ik ben net zo. Kan dat ook niet aanzien. Als mijn kat, slechts voor een ‘speelkwartiertje’ een vogel doodt om ‘m vervolgens niet op te vreten omdat hij net een half blik whiskas in zijn mik heeft gekregen, word ik ook boos op de kat.
Maar iets zegt mij dat dat niet reëel is; het is de natuur. (*Zucht*). Ik word er Hans, net als jij, effe niet goed van!
Wayan · 29 mei 2004 op 12:09
Ai, ai Shitonya, ga je dan ook killerwhales zoals die lieve Willy (die optrad in een beroemde film) neerknallen omdat dat soort walvissen zeehondjes opeet ?
En luipaarden neerknallen omdat ze antilopenbaby?s wreed verscheuren ?
Of leeuwinnen neerschieten omdat die meestal de baby?s uitzoeken (gemakkelijke prooi) van de springbokken ?
Alsof de mensheid nog niet genoeg ingegerepen heeft in de natuur.
Er is niks wreeds aan het gedrag van die ekster. Begrippen zoals wreedheid of moraal of goedheid bestaan gewoon niet in de natuur. Elk beest handelt volgens zijn instinct en zijn genen, en het belangrijkste voor een ekster is : overleven, dus gezond eten, onder andere de eitjes van een duif, en zorgen voor een nageslacht. Dat heeft die ekster dus gedaan.
Mosje · 29 mei 2004 op 12:46
Mooi verhaal. Zit echter wel met een vraagje. Mevrouw duif speelt de hoofdrol, maar hoe kun je die nou Doffie Doffer noemen? Als ik het wel heb worden mannenduiven doffers genoemd.
rrobin · 29 mei 2004 op 15:59
Meeslepend, en gezien de reacties heb je heel wat mensen op een gevoelige plek geraakt Hans!
[quote]Daar stond ik met mijn grote bek. Ik kon het niet.[/quote]
De Ekster kon het wel 😮
Hans · 29 mei 2004 op 16:46
Dat Doffie Doffer heet komt door dat het niets met haar sekse te maken had.
Luister maar eens naar Lola van de Kinks. Een erg verwarrende song. Boys will be girls and girls will be boys….
Ik ben jaren met een Hindoestaanse vrouw samen geweest en die was in het rijke bezit van een cavia en die had als naam Ko-Nijn. Als ze Ko-Nijn riep begon iedereen deze domme allochtone zwarte vrouw uit te leggen dat het een cavia was. Zij zei dan steeds tot mijn grote genoegen dat ze zoiets moeilijks niet kon onthouden en dat het voor haar een Ko-Nijn was. So what’s in a name.
Het meest maakte ik me druk om die Ekster omdat die me liet zien in mijn achter tuin hoe het nu in de Gaza strook is……… Ik stelde tevreden vast: Ik kon het niet en daar ben ik blij om.
En ja Ma3anne ik heb het nest met mijn vlerken vastgezet.
Eftee · 29 mei 2004 op 22:42
Naast ons huis staan een stel bomen. Daarin veel nesten, vooral van merels. Vorige week zag ik ook al een ekster in de achtertuin. Was duidelijk dat die op eieren uit was. Een Vlaamse gaai was ook al op bezoek. Dat is ook al zo’n eierendief.
Er loopt hier nog zo’n moordenaar rond. Een paar maanden terug zaten hier steeds 2 Turkse tortels (duiven). Schitterend om te zien hoe verliefd die bezig waren. Helaas heeft onze eigen kat een eind aan het geluk gemaakt. Die kwam op een avond met een bek vol duif binnen. Ik liep wel een partij te mopperen op hem, maar hij kan er niets aan doen, het is de natuur, hoe hard die ook is. Vorig jaar had hij een jonge houtduif te pakken gekregen. Verder komt hij ook nog met jonge konijnen thuis, vogels en muizen. Het zijn cadeautjes voor ons, goed bedoeld, maar snoeihard.
Vanmiddag nog staan genieten van een jonge merel, die rondhipte rond de vijver. Af en toe ging het beest in de vijverrand staan om een slokje water te nemen. De moeder kwam de hele tijd nog voeren. Het jong was even groot als de moeder, maar het bekje ging wagewijd open als er weer een maaltje wormen gebracht werd. Bij de schemering vertrokken beide de bomen weer in. Morgen hoop ik dat ze nog steeds in de tuin rond zullen hippen.
Shitonya · 30 mei 2004 op 01:18
Beste Wayan: Mij moet je nooit te serieus nemen, anders krijg je nogal een heel extreem moordlustig beeld van me 😀
Kees Schilder · 30 mei 2004 op 14:03
kan me wel voorstellen dat je boos bent.maar aan de andere kant,de natuur volgt haar eigen wetten.
sally · 31 mei 2004 op 13:21
ik vind dat altijd wel aandoenlijk
zo’n grote stoere kerel met zo’n klein hartje….
leuk beschreven
sally
WritersBlocq · 11 oktober 2005 op 22:08
Ben het met Sal eens