Kerst staat voor de deur. Met een gruwelijk groot kerstpakket. Volgestopt met gifgroene grutten en grijsgroen gebleekte geurkaarsen. Een groezelig grauw tafelkleed geef ik gauw weg aan glurende overburen. Gerustgesteld door mijn gulle gift graaf ik gretig verder. Geheel onverwacht glijden mijn vliegensvlugge vingers over een geelgroen grasmatje. Mijn gezicht gonst van geluk als ik een gloednieuw golfsetje gewaarword. Maar voordat ik samen met Wii ga gamen wordt er eerst gegeten. Mijn diner start met een garnalencocktail van vers gevangen grijze garnalen gevolgd door een goed gevuld groentesoepje. Vervolgens gestampte groene kool met gerookte worst. Als toetje, gecaramelliseerd ijs en met een glimmende gelei van gestoofde peer en witgroene druiven. Tot slot koekjes gedrenkt in grand marnier met een vleugje grapefruitsap. Uiteraard vergezeld met een kopje groene pepermuntthee om de dorst te laven.

Met een tevreden gevoel sluit ik de smaragdgroene gordijnen en glijd glunderend onderuit op mijn mintgroene bank. Een groen versierde Giaconda begroet me van boven de bank met een geheimzinnige glimlach. Het gamen stel ik nog even uit.
Zappend op mijn groengrijze TV beland ik in het Groenland van National Geographic. Rendieren rennen charmant over het scherm in een groen, groen knollenland. George Baker’s ‘Little green bag’ galmt gonzend op de achtergrond. Ik zweef met de camera in vogelvlucht mee, over groenige landschappen met geurende dennenbossen en groen glinsterende dennenappeltjes. Green delicious.

Geklepper van de brievenbus trekt plots mijn aandacht. Kerstpost? Ik gris enkele gekleurde enveloppen uit de harige gleuf. Gouden enveloppen bieden mij tegen gunstige tarieven, groen gas, water en licht. En of ik geïnteresseerd ben in een groene uitvaart of groene hypotheek eventueel gefinancierd met groen krediet? Ik beland spontaan in een crisis en ledig mijn groene darmen op een groen toilet. De gifgroene aanbiedingen verdwijnen meteen de groencontainer in. Volgend jaar vind ik ze groen gerecycled waarschijnlijk weer terug in mijn brievenbus.
Uit een grote gele envelop haal ik glunderend een glinsterend papiertje te voorschijn. Van groene Shrek val ik bijna steil achterover. Een groot getal met zeven cijfers lacht me tegemoet. Ik heb een groen miljoen gewonnen. Wat een gulle gift? Eerst effe krassen. Pech, ik vang weer bot bij de incassoloterij.

Als troost schenk ik mezelf een geuzenlambiek. Gulzig gorgel ik het gerstenat naar binnen. ‘Merry Christmas …’, rinkelt de deurbel. Ik open de deur. Voor de deur staat een guitig glimlachende buurvrouw, gekleed in een kerstgroene legging, een monokini en op haar hoofd een rood vilten gewei. Of ik trek heb in kerstkoekjes van eigen deeg? Wordt het dan toch nog gezellig …?
Ik maak plaats op de bank en schuif de gordijnen verder dicht. Vrolijk dippen we onze koekjes in groene pesto en luisteren naar Bing Crosby’s ‘Stil de nacht is jong’. Vanuit de kerststal kijken Jozef en Maria ons schaapachtig vroom aan. Het is alweer lang geleden. Dit jaar gaan we voor een groene kerst … zo groen als gras.

[b][url=http://www.abiertour.net/cms/images/stories/weihnachten_grun.jpg]Mien[/url][/b]

[img align=left]http://putzlowitsch.de/wp-content/uploads/2008/03/weisse-ostern.jpg[/img]

Categorieën: Actualiteiten

Mien

Bewonder luidruchtig en verwonder in stilte

9 reacties

SIMBA · 23 december 2008 op 08:46

Had jij mooi mazzel dat jouw pakket groen was…wij hadden een ZWART pakket. Nou ik zal je vertellen, dan zijn er weinig lichtpuntjes meer 😀

doemaar88 · 23 december 2008 op 10:48

Leuke column, Mien! Ik heb een hekel aan een witte kerst, vooral als ik naar buiten moet, dus geef mij ook maar een groene :hammer:

arta · 23 december 2008 op 11:04

De ‘G’s gonzen nog na in mijn hoofd. Door het structureel vasthouden aan deze letter (wat ik overigens erg grappig vind) val je wel erg vaak in herhaling, naar mijn idee zelfs iets te vaak!
Zoals altijd origineel, Mien, maar dit keer wat minder lekker leesbaar…

Ma3anne · 23 december 2008 op 13:43

Oud Volksliedje:
In een groen groen groen groen kerstkerstland

Daar lagen twee haasjes bij nahahachte
Ze lagen bij nacht in de wijn
Ze moesten nog twee daagjes wahahachten
Totdat ze op smaak zouden zijn
Toen hoorden ze dengelen zingen
Van Flappie, het trieste konijn
En bij het geluid van de fluitefluitfluit
Viel ook voor de haasjes ’t gordijn. 😥

pally · 23 december 2008 op 15:26

tidee was goed, Mien, maar twas me net iets te gr…
( juist!) om nog leuk te wezen,

Neuskleuter · 23 december 2008 op 17:56

Goh, leuk gedacht, maar ik krijg bij de eerste alinea al dorst van al die g’s. Iets teveel groen, iets teveel gegons, maar ik miste de chrysanten. Ik verwachtte ook bijna dat je in een grisis terecht zou komen, maar dat viel nog mee.

Als je wat minder plichtmatig de g’s erdoor gooit, of een andere klank, dan kan je volgende column erg mooi klinken!

Anne · 23 december 2008 op 21:20

Mij te veel een Gezoek naar de G-spot zogezegd, die kan ik ook al nooit vinden…..

Ma3anne · 23 december 2008 op 22:49

@Anne:
[quote]Gezoek naar de G-spot zogezegd, die kan ik ook al nooit vinden…..[/quote]
😆

Komop Anne, je bent toch geen groentje!

Krasblog · 25 december 2008 op 11:51

Leuk idee, leuke column.

De groe(n)te

Geef een reactie

Avatar plaatshouder