Hallelujag (1)

‘Loof de Heer’ is de tittel van, ik zeg het maar meteen, een eigenaardig drieluik. Deel drie is nog niet geschreven. Dat kan ook niet daar dit afhankelijk is van deel één en twee. En he…laat U ook niet afschrikken van de tittel hoor. Gaandeweg zal de aandachtige lezer ook wel merken dat het ene totaal niets te maken heeft met het andere.

De drie delen omvatten een uitdaging waarbij ik de lezer nodig heb daar hij (zij) aan de hand van de reactie kan aantonen of ik al dan niet in mijn opzet geslaagd ben.

Hier, in deel één, schrijft ik, Meralixe, een toelichting op deel twee. Ik, een tweeënzestig jarige man, die vroeger al eens in een column (Annabel) een lied als thema had gekozen. Een verhaal, gewoon verteld, maar ik werd er wel prompt voor beloond met de vermelding C vd M. Deze erkenning zit mooi omkadert in mijn geheugen gegrift met dank aan….

Enkele andere columns, ‘Mannen huilen niet ‘ en ‘ Bram Vermeulen’ en hier en daar misschien nog wel enkele flarden tekst tonen aan dat muziek een belangrijk rol speelt in mijn denken, dit even ter zijde.

Daar ik bij ‘Annabel’ zelfs met delen letterlijk navertelde tekst uit het zeker in Nederland zeer gekende lied werkte, was er nergens een poging tot geheimhouding rond mijn inspiratiebron. Mede daardoor werd het chronologisch navertellen van het verhaal eerder een gemakkelijke klus.

Nu echter wil ik werken met een Engelstalig lied, een lied met een zeer klein maar diep thema. En, daar zit nu de uitdaging voor mij: Ik ken het lied en ik luister er op mijn manier naar. Mijn verhaal is niet noodzakelijk het verhaal van de andere. In deel twee zal ik dus vertellen, deze keer vanuit het standpunt van een dertigjarige man,  en, om dan maar meteen op het goede spoor te zitten, ook in de ‘ik’ vorm daar het lied door een man is gezongen.

Ik weet nu al dat het bijzonder moeilijk zal zijn de lezer mee te nemen. Anders dan deze eerder koele uiteenzetting hier bij dit schrijven, zal ik al mijn ‘talent’ moeten in de strijd werpen om het verhaal  met voldoende gevoel verteld te krijgen. Het liedje zal, via de huidige technieken van onder meer Column x, kunnen worden opgevraagd. Mijn ultieme betrachting is dus met het lied in mijn hoofd als kerngedachte een verhaal op te bouwen. Als dit gebeurd is zou de lezer kunnen na het lezen van het verhaal naar het lied luisteren dat dan dienst doet als een soort verlengstuk van het geschrevene. Hierbij denk ik aan de talrijke films die op het einde bij de aftiteling één en ander laten horen waarbij de kijker als het ware nog even in de sfeer van de film kan vertoeven. Andersom, eerst naar het lied luisteren en daarna de column lezen mag natuurlijk ook.

Nee, het lied dat IK graag hoor, als verplichte kost in het hoofd van de lezer rammen is zeker mijn bedoeling niet. Ook met het verhaal, waar er van uit een zeker standpunt wel enkele eigenzinnige en misschien zelfs wereldvreemde meningen verpakt zitten, wil ik geen vingerwijzende boodschap bereiken. Gewoon, het creëren van een uitdaging met de lezer als scherprechter is mijn betrachting.

Deel drie zal dan een terugblik en een analyse zijn op deel twee en één.

Nog een laatste verzoekje, wie ’s morgens bij het ontbijt mijn verhaal leest zal wel al op voorhand verloren zijn…denk ik. ’s Avonds bij een glaasje wijn lijkt me een betere plaats te zijn om mee genomen te worden met mijn fantasie…

Laat me nu maar afdalen naar de catacomben van mijn brein. Nog eventjes naar het lied luisteren en…zal ik er in slagen de lezer bij de keel te grijpen?