Henk

Verkiezingen voorbij, Zijn we nu dan ook eindelijk van Henk Bleker af?
Ja toch?
Henk de eenvoudig gebleven christelijke knuffelbeer. Gemelijk bolster, waar je de blanke pit oogverblindend doorheen ziet schijnen.
Slalomt ook zonder wintersport soepel door de carrière poortjes. Lieveling van boeren, burgers, en buitenlui. Flinke praatjes in verre zaaltjes, snelle excuses de volgende ochtend.
Met Congrestranen verdiend staatssecretariaat. Goedkeurend besnuffelde loner.
Bij Annemarie onder het melkvee, ponyfluisteraar, subsidiair ten eigen bate, van de prins geen kwaad.
Familieman in hart en nieren, en publique uiteraard. Een van de toffe jongens, dus onvermijdelijke gast bij Mathijs. Gezellig aanschuiven, boordje open, out of bed look, bedachtzame antwoorden op onbenullige vragen, beetje dollen met Mulder. Geen woord teveel als het er echt om gaat. Plooibaar en breed te genieten. Verandert in gewapend beton als het vuur aan de schenen lekt.
Ondertussen geruisloos op weg naar het leiderschap. Op katholieke leest geschoeid dus mes in mouw voor in rug Verhagen.
Allemansvriend in nevelen gehuld. We zijn nog lang niet af van Henk.