Het is weer herfst. De dagen worden, afgezien van de drie uur zon, enkel nog maar belicht door het naargeestig schijnsel van geel straatverlichting. Zoals de winter het seizoen is van sneeuwpret, de lente van de keiharde dierenporno en de zomer van exobitionistische strandpret, is de herfst het seizoen bij uitstek om er ‘een einde aan te maken’. Eigenlijk is de herfst het enige seizoen waarin de NS populair is. Na het zien van de miljoenennota, het verslag van de grootste orgie ooit (nooit eerder werden zoveel mensen tegelijkertijd genaaid), zag ik het al voor me. Rij-en mensen, wachtend bij de spoorovergang, allen proberend uit alle macht zo dicht mogelijk bij het spoor te komen. Dit jaar wordt het zo druk aan het spoor dat mensen een nummertje zullen moeten trekken voordat ze aan de beurt zijn. Dit jaar staan er voor het eerst meer mensen voor de trein, dan in de trein. Helaas wordt de identiteit van deze ongelukkigen vaststellen nog een hele klus. Zo zijn ze aan de foto’s van hun gebit niet meer te herkennen, omdat ze al jaren niet meer bij de tandarts op bezoek zijn geweest, uit angst hun no-claim van de zorgverzekering niet terug te kunnen krijgen aan het eind van het jaar.

Ik denk dat ik dat hele ‘ik maak er een einde aan’ helemaal anders zou aanpakken. Als je dan toch geen toekomstplannen hebt, leen dan bij Frisia. Gewoon even 25000 euro lenen tegen een aantrekkelijke rente uiteraard, en dan een tijdje ‘livin la vida loca’ uitproberen. Een hoop drank, vrouwen en nutteloze gadgets later kun je jezelf dan altijd nog ‘offline zetten’. Zowiezo heb ik weinig last van dit soort neigingen. Mijn leven is best te doen, en op dagen dat dat minder is, is de werkelijkheid altijd nog te verdringen met een goed boek, of een leuke DVD. Dan zit ik lekker op de bank voor de CV, je moet immers wat als een openhaard niet aanwezig is, en geniet ik van het gure windje buiten. Als het dan ook nog regent, en ik mijn zeurbuurvrouw richting de trein zie lopen is mijn dag helemaal goed. Misschien zo slecht nog niet, die herfst.


3 reacties

Dees · 28 september 2007 op 12:58

Warme herfstgloed, het aanhoudende zuur en een sprankje humor. Misschien zo slecht nog niet.

(Het gebruik van het germanisme sowieso is me vaak afgeraden, maar ik vind het ook een lekker woord. Het blijft alleen wel so wie so, althans, nu nog wel ;-))

pally · 28 september 2007 op 14:07

Lekkere cynische versie van het melancholie-seizoen, FatTree.(Wordt dat ThinTree na de herfst?) 😀

Goed geschreven,

groet van Pally

Li · 28 september 2007 op 22:28

[quote]Zoals de winter het seizoen is van sneeuwpret, de lente van de keiharde dierenporno en de zomer van exobitionistische strandpret, is de herfst het seizoen bij uitstek om er ‘een einde aan te maken’.[/quote]

Sneeuw? Strandpret? Qua weertype is het aldoor herfst, heb ik het idee. 🙄

Li

Geef een reactie

Avatar plaatshouder