Toen ik de reacties las van mijn laatste column verbaasde het me dat lezers dachten dat ik niet romantisch was. In mijn ogen ben ik een van de laatst overgeblevenen van het uitstervende ras van romantische mannen. Mijn vriendin verrassen met een lief kaartje, of een roos laten bezorgen hoort er gewoon bij. Toch schijn ik deze indruk niet bij velen te hebben gewekt over mezelf. Ik weet nog vroeger toen ik tiener was dat ik romantiek verafschuwde. Het koste geld en nog het ergste, het was niet voor mij, ik zag het nut er niet van in. Toen de interesse in vrouwen begon te groeien begreep ik dat je ze in zekere mate moest inpalmen om ervoor te zorgen dat ze iets voor je doen.

Daarna kwamen de vriendinnetjes en zo dus ook mijn ex. Een sprankelende relatie, twee mensen die aan elkaar gewaagd waren. De discussies die zij graag hield beantwoordde ik altijd met: “ja maar ik heb gelijk want ik ben ouder!” Daar tegenover kreeg ik als antwoord terug als ik een roos had gestuurd: ”eej Joeri, er lag een struik voor de deur met mijn naam erop!” U ziet dat wij als discussieleek en stoeptegelromanticus een leuk stel vormden.

Ik ben dus wel werkelijk romantisch, maar als de tegenpartij het niet doorheeft dan schiet het niet echt op. Ik weet nog wel dat we iets van anderhalf jaar verkering hadden en ik het fantastische idee had haar uit te nodigen op mijn kamer. Ik had mijn ramen geblindeerd en opgeruimd (voor mij al een romantische/sociale actie). Rozenblaadjes over het bed gelegd en waxinelichtjes over kamer verspreid. Een romantisch muziekje op en het ultimatum der romantiek was werkelijkheid.

Mijn ex kwam naar boven en opende mijn slaapkamerdeur. Ik was met vele reacties blij geweest als het maar met enthousiasme was gebracht, maar de zin: “eej wat is het donker hier”, heeft voor mij in de verste verte niets met romantiek te maken en het moment viel dood. Ze keek achterom en besefte toen pas dat ze wederom een romantische actie van mij om zeep had geholpen.

Nu snapt u waarschijnlijk ook waarom ik meestal niet romantisch ben in columns, uit ervaring is gebleken dat je met romantische acties nooit het gewenste resultaat bereikt als de tegenpartij er niet voor open staat. Mijn ex raakte me diep in mijn hart door mijn romantische acties te ondermijnen maar u zorgt voor de dodelijke nastoot. En zeg nou zelf… ik ben toch best romantisch??


17 reacties

melady · 21 juni 2005 op 13:46

[quote] U ziet dat wij als discussieleek en stoeptegelromanticus een leuk stel vormden.[/quote]

😀 😀 😀

champagne · 21 juni 2005 op 14:03

[quote]Toen de interesse in vrouwen begon te groeien begreep ik dat je ze in zekere mate moest inpalmen om ervoor te zorgen dat ze iets voor je doen.[/quote]

Argghhh…wat is dat nou voor een fout uitgangspunt? Wat moet ze dan voor je doen wanneer jij haar een roos geeft 😕

Buiten deze stelling is het een leuke column en wil ik nog best even bevestigen dat je best romantisch bent (maar dan eis ik wél op mijn beurt een gedicht van je
😛 ) Voor wat hoort wat immers? 😀

Wright · 21 juni 2005 op 14:24

[quote]Een romantisch muziekje op en het ultimatum der romantiek was werkelijkheid. [/quote]
Tja, als je een tijdslimiet gaat stellen aan romantiek, wordt het nooit wat natuurlijk
😛

WritersBlocq · 21 juni 2005 op 15:22

[quote]Ik had mijn ramen geblindeerd en opgeruimd [/quote] Huh, je ramen geblindeerd en opgeruimd? 😀
Pfoeh, romantiek, er kan te weinig van zijn, maar ook veel teveel.
[quote]Ik ben dus wel werkelijk romantisch, maar als de tegenpartij het niet doorheeft dan schiet het niet echt op. Mijn ex raakte me diep in mijn hart door mijn romantische acties te ondermijnen maar u zorgt voor de dodelijke nastoot. En zeg nou zelf… ik ben toch best romantisch??[/quote]
Zolang het spontaan blijft en NIET geregisseerd wordt, kan iemand mij niet romantisch genoeg zijn. Maar romantiek is ook zwijgen, elkaar loslaten, samen dezelfde richting uitkijken i.p.v. naar elkaar staren, zucht…

Mosje · 21 juni 2005 op 17:13

Jeetje WB, ik zie net je nieuwe pasfoto. Je lijkt wel een plattelandsvrouw die lacht omdat ze net eieren heeft geraapt.
😛

Shitonya · 21 juni 2005 op 17:19

ik geef het niet graag toe maar “ja”, je bent romantisch in tegenstelling tot mij vooral

Domicela · 21 juni 2005 op 17:52

[quote]ja maar ik heb gelijk want ik ben ouder[/quote]

Tsja, maar goede argumenten werken vast beter …. Persoonlijk zou ik flink nijdig worden, en dan is gelijk ieder beetje romantiek om zeep geholpen 😡 😡 😡

Raindog · 21 juni 2005 op 18:10

Lekkere ironie!

(Ook wel eens grappig trouwens om iets te lezen in reactie op vorige columns of de reacties die daarop volgden.)

WritersBlocq · 21 juni 2005 op 18:48

[quote]Jeetje WB, ik zie net je nieuwe pasfoto. Je lijkt wel een plattelandsvrouw die lacht omdat ze net eieren heeft geraapt.[/quote]
Deels heb je gelijk Mosje, de foto is op het Zoeterwoudse platteland gemaakt. De fotograaf bracht wat leven in de brouwerij door voor me te vallen… Hij viel midden in de eieren, per ongeluk ging zijn camera af en hupla, dit is het resultaat!
On topic: het was zó romantisch… zucht…
😉

Ma3anne · 21 juni 2005 op 18:59

Aaaaaah wat zielug dat van die rozenblaadjes en waxinelichtjes! 😥

Troy · 21 juni 2005 op 19:11

Nu heb je toch maar even bewezen dat het ook vaak genoeg voorkomt dat mannen wel romantisch kunnen zijn en vrouwen soms juist weer helemaal niet. En ik vind wel dat romantiek af en toe een beetje geregisseerd moet worden. Het kan nu eenmaal niet altijd allemaal spontaan verlopen. Je hebt me opnieuw verrast met deze column. Nu mag je weer sarcastisch gaan rondmeppen hoor!

KawaSutra · 21 juni 2005 op 19:55

[quote]En zeg nou zelf… ik ben toch best romantisch??[/quote]
Ja hoor, ik neem het terug. Leuk geschreven. 🙂

Louise · 22 juni 2005 op 07:09

Romantiek zit hem niet in kaarsjes en rozenblaadjes. Romantiek is volgens mij veel ongrijpbaarder.
Je ex had iig humor, dat is wel duidelijk 😉

Dees · 22 juni 2005 op 18:06

Leuk gedaan… Net als Raindog vind ik het grappig dat je ingaat op de reacties hier… En ja, je bent een romanticus pur sang 😎

sally · 23 juni 2005 op 00:16

Lieve column. :kiss:

liefs
Sally

bert · 24 juni 2005 op 09:21

Hoi Avalon. Of anderen jou romantisch vinden hangt helemaal af van de manier hoe jij bij mensen overkomt en dat kun je niet alleen oplossen met dichte gordijnen en het neerzetten van waxinelichtjes. Daar komt namelijk veel meer bij kijken. Het moet niet alleen uit jouw mannelijk brein ontspruiten. Je bent romantisch of je bent het niet. En als je romantisch bent komen de handelingen vanzelf, vanuit je gevoel, vanuit je hart!!!!
Heel misschien kan het zich wel heel langzaam in je ontwikkelen. 🙂

prikkels · 22 augustus 2005 op 21:49

[quote]Ik had mijn ramen geblindeerd en opgeruimd (voor mij al een romantische/sociale actie). Rozenblaadjes over het bed gelegd en waxinelichtjes over kamer verspreid. Een romantisch muziekje op en het ultimatum der romantiek was werkelijkheid. [/quote]Ik zal wel een cynicus zijn. Maar gezien je leeftijd eh 21 of daaromtrent. Kreeg ik niet het gevoel dat het je nou echt om de romantiek als wel het gevolg van de eventuele romantische oprispingen die je ten toon spreidde ging. Ergo je ex had je dus goed door. Humorvolle reactie wel van haar, als ik zo vrij mag zijn.

Dan nog even over dit zinnetje: [quote]Ik weet nog vroeger toen ik tiener was dat ik romantiek verafschuwde.[/quote] Heuh ben je een ouwe lul of zo. Bij mijn weten ben je net de tienerjaren ontgroeid. Ik krijg een beetje kromme tenen.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder