Hop Paardje Hop

Hoe vergaat het de mensheid, en mijn “soon to be” huisgenoot N. in het bijzonder, na het opkomen voor haar idealen? Met groot misbaar vertelde N. ze dat ze in haar schooltijd, mijns inziens weggegooid geld en een decadente manier van kapitaalvernietiging, met een handtekeningenactie had meegedaan om het Przewalskipaard te “redden”. Ik kon mij dit levendig voorstellen. De schattige N., inclusief pijpenkrullen, door weer en wind, van deur tot deur, met de door regenwater uitgelopen krabbels in haar verkleumde vingertjes. Wie kent deze onnozele viervoeter niet? De van oorsprong uit Mongolië (what’s in the name) stammende zak chromosomen was bijna uitgestorven rond 1960. Dit paard werd vermoedelijk al door de grote veroveraar Dzjengis Khan gebruikt, al is hier verbluffend weinig beeldmateriaal van. Ik denk dat hij zijn volk beter te eten had kunnen geven en het als paardenbiefstuk op de kaart had moeten zetten. Lekker met een glaasje lauwe yakmelk.

Wat wel weer pleit voor het Przewalskipaard, is dat het geldt als een van de beroemdste woorden uit de geschiedenis van “het dictee der Nederlandse taal”. Maar moet je dit paard, equus ferus przewalskii, aan het einde van zijn Latijn willen helpen? Zijn woorden niet gedoemd te verdwijnen om de taal levend te houden? Als dit dier te dom is om Darwin in het gezicht uit te lachen dan verdient het niets anders dan een wisse dood. Dit suffe dier had de eer aan zichzelf moeten houden en zich als een lemming in een Mongools dal moeten werpen. Dit is vooruitgang mensen! Als we hier nog hadden rondgelopen met dinosauriërs om ons heen dan hadden we geen iPhone gehad en een door peroxide aangetaste volksvertegenwoordiger.

Maar N. hield stug, en bij hoog en laag, vol dat dit edele dier, na haar tomeloze inzet, toch was uitgestorven. Met vuur in haar ogen, zoals toentertijd moet hebben geblonken, op jacht naar handtekeningen. Helaas voor haar, wees Wikipedia uit dat deze 1 pk grasmaaiende nietsnut toch uit zijn miserabel dal was gekropen. Ze huppelden in 1977 alweer met zijn 300-den en in 1997 met zijn 1450-gen rond. Klinkt als een knap staaltje van doorfokken. Przewalski met Downsyndroom, loensende en kwijlende zoogdieren met de herseninhoud van een geprakte banaan.

De mensheid is diep gezakt om alles om hen heen te cultiveren en te behouden. Tweeduizend jaar beschaving heeft een inferieur paard opgeleverd. Vriendinnetje N. heb ik met de feiten om haar oren geslagen en heb daarna haar idealen uitermate geroemd.

Omnia Fausta