Gisteren waagde ik een uitje naar Amsterdam, gelukkig niet met de auto, want met de auto kom je volgens mij terecht in een grote mensenmassa met fietstaxi’s, fietsen, wandelaars, toeristen met kaart, muzikanten, toeristen zonder kaart, zwervers en andere auto’s waar geen weg in te bezeilen valt. Tja, behalve als je in een Ferrari rijd natuurlijk, maar dan moet je richting de PC en dat was vandaag helaas nog niet mijn bestemming. Ik ging lekker met de trein en gelukkig heeft de NS me deze keer alle ellende bespaard so AMSTERDAM: “I COME”! Na een reis van 2 en half uur werd ik overdonderd door mensen, mensen en uhh.. mensen? Nadat ik een beetje was bijgekomen van al die mensen vervolgde ik mijn route naar DE winkelstraat van Amsterdam. Wat ik daar aan trof is bijna niet te beschrijven, maar laten we het houden op.. mensen? Aan het einde van de winkelstraat was ik bijna helemaal uitgeput en een shake en een muffin gingen er wel in. Ik kreeg 2 muffins voor de prijs van 1 (en nee, het was geen aanbieding). Na een misselijk gevoel en een volle maag ging ik niet op zoek naar rust, maar naar nog meer mensen.
De mensen in de PC, waar ze allemaal de rolls royce hebben onder de zonnebrillen, schoenen en sieraden. Nee, daar kan ik net niet aan tippen met mijn Dieselschoenen. Achja, eigenlijk heb ik ook wel een beetje medelijden met deze mensen. Ze leven continue in een strijd, ze moeten de duurste auto, het duurste horloge, de duurste schoenen en de duurste zonnebril hebben, want anders wordt hun naam zo van de gastenlijst geveegd en gebruikt als WC-papier. Geef mij dan maar het echte Amsterdamse leven en laat ik mijn tocht vervolgen gaan naar het Vondelpark. Ik was misschien wel de 1.000.000 bezoeker van dat bankje, maar hij zat nog heerlijk! Ik zat er of het mijn stambankje was en keek me ogen uit. Ik heb nog nooit zoveel soorten fietsen gezien, maar het hoogtepunt was toch wel het fietscafé vol met bier! Jaja, ik zeg: “fietsen is gezond”! Na een uur vol verassingen in het Vondelpark was het weer tijd om weg te gaan. Onderweg vroegen ze me de weg naar het Holland Casino. Zie ik er dan misschien toch uit als een ingeburgerde Amsterdammer?
Categorieën: Algemeen
6 reacties
SIMBA · 6 maart 2009 op 11:11
[quote]Na een uur vol verassingen in het Vondelpark [/quote]
Is er tegenwoordig een crematorium in het Vondelpark? 😀
Mosje · 6 maart 2009 op 11:54
Moe maar voldaan verliet ik Amsterdam op weg naar huis. Het was een prachtig dagje uit geweest. Een om nooit meer te vergeten.
Tsja, je verhaaltje lijkt erg op het verslag van een schoolreisje zoals je wel in schoolkranten leest.
Kom op, maak het de volgende keer wat spannender! Dat er mensen zijn in een grote stad, wisten we al.
u-queen · 6 maart 2009 op 13:05
Leuk onderwerp, niet mijn favo stad maar dat is persoonlijk natuurlijk 😀
Voor mijn smaak heeft het een te sterk ‘lief dagboek’ gehalte. Je had er veel meer uit kunnen halen. Maar dat komt bij je volgende stukje vast wel goed 😀
maurick · 6 maart 2009 op 19:29
[quote]Ik was misschien wel de 1.000.000 bezoeker[/quote]
Rangtelwoord, rangtelwoord, doe er volgende keer wat aan, want dat is wat me stoort. 😀
Wel aardig stukje, maar het is niet echt een onderwerp om geboeid over te kunnen schrijven.
Welkom op Columnx. 😉
Neuskleuter · 6 maart 2009 op 20:55
Welkom.
Het is nu een blog, inclusief de uhhh’s, jaja en de complete ik-visie zonder je af te vragen of het mij wel boeit wat je die dag hebt gedaan. Geeft niet, CX is er om te leren wat je uit je eigen schrijven kan halen. Lees eens wat columns (hoewel ook niet alles hier een column is, maar ook korte verhalen) en kijk of er een stijl in zit die je wel aanspreekt.
Spreek mijn fantasie aan en mij heb je als lezer voor je volgende inzending 😉
Mien · 9 maart 2009 op 09:14
Eerste alinea begint veelbelovend.
Daarna zakt de aandacht doordat je te krampachtig zoekt naar een verhaal en daardaar vervalt in algemeenheden.
Hou het klein en diep dat uit.
Dat maakt een column prikkelend en spannend.
Verder een prima debuut. Welkom op CX.
Mien