Twijfel. Constante twijfel termineert ons gezond verstand. Het hart heeft keuzes, ons gevoel heeft keuzes, ons verstand heeft keuzes, mensen die je kent hebben keuzes voor jou. Het hele leven, ons hele leven bestaat uit keuzes. En mensen zijn er maar mee gezegend om ook de twijfel in pacht te hebben of de onzekerheid waarmee de keus nog moeilijker wordt gemaakt. Wat, als beide keuzes of zelfs meer je aanspreken? Of als beide of meerdere keuzes je niet bevallen? Of dat je eeuwig op zoek gaat naar een mogelijk andere keuze. Een keuze welke je uiteindelijk niet vindt en je erachter komt dat je dus al die tijd heb verspild. Een simpele of ingewikkelde keuze. De voor de hand liggende of degene met een omweg. De leuke of minder leuke. De verstandige of de domme. Maar hoe weet je nou welke de beste is? Vaak genoeg zul je tegen jezelf zeggen: “verdomme, had ik toch maar dat of die gekozen. De twijfel heeft jou in je macht, in plaats van dat jij de macht bezit om keuzes te maken. Jij bent het geleidde projectiel van de twijfel. De eeuwig voortdurende twijfel.

Bang dat je de verkeerde maakt, bang dat je de slechtste kiest. Bang dat je wordt teleurgesteld, bang dat door deze keuze je dag, droom of je hele leven verandert. Naarmate de keuzes belangrijker, groter, drastischer worden, hoe meer de twijfel toeneemt. Door één enkele keuze zou je leven totaal kunnen worden omgegooid, positief of negatief. Dat weet je soms niet. De kans is 50-50 en het feit dat je moet gokken in plaats van kiezen maakt het kiezen ondragelijk.

En vaak is de keuze zo eenvoudig: ja of nee. Er zit niets tussenin. Je kan niet zeggen “en” of op zoek gaan naar een andere keuze, want die is er stomweg niet. Je kan de voor- en nadelen op elkaar gaan afwegen, maar zo snel kom je er niet vanaf. Je komt erachter dat het even zwaagt weegt. De keuzes even zwaar, maar de twijfel veel en veel groter. Het besef dat je iets gewoon “niet weet”, niet kan of mag weten drijft je tot waanzin. Je hebt geen bronnen om te raadplegen die de keuze voor je in je schoot leggen.

Je kan niet naar Willem Wever of google voor het antwoord. Je bent gedwongen te gokken, omdat de tijd voorbij raast en de keuze anders voor jou wordt gemaakt en dat is wel het laatste wat je wilt. De keuze in iemand anders zijn handen leggen. Dan heb je er geen enkele invloed meer op en zo ontstaat paniek. Het leven is niet anders dan een fruitautomaat. Dagelijks gokken. Veel verliezen, weinig winnen. En denk maar niet dat je ooit de jack pot zult winnen.

Categorieën: Algemeen

9 reacties

Kees Schilder · 2 december 2005 op 11:11

Strak en sterk geschreven.
Het was Schopenhauer die zei:
“Velen leven te sterk in het heden: de lichtzinnigen – anderen te sterk in de toekomst: de angstig bezorgden.”

Outsider · 2 december 2005 op 11:44

[quote]”Velen leven te sterk in het heden: de lichtzinnigen – anderen te sterk in de toekomst: de angstig bezorgden.”[/quote]

Dit is een zeer mooi citaat, Kees. Ik vrees dat ik tot de tweede soort behoor.

Ik vind dit tot nu toe de interessantste column van Shitonya. De mens heeft tot op zekere hoogte de vrijheid om zelf te bepalen wat hij moet doen en laten. Dat is aan de ene kant wel mooi, maar aan de andere kant kan het ook een grote last zijn. Ik denk dat iedereen wel in meerdere of mindere mate worstelt met de vraag: ‘Wat is goed en wat is kwaad? Wat moet ik nu eigenlijk doen en laten in het leven?’
Het is de disharmonie tussen moeten, willen en kunnen. Men wil iets, maar tegelijk wil men het niet. Of men vindt van zichzelf dat men het een of ander moet doen, maar men kan het niet.
Of je wilt iets heel graag en dan mag het weer niet van jezelf etc etc.

Raindog · 2 december 2005 op 17:20

Ik vind dit vermoedelijk je beste column die ik tot nog toe van je heb gezien Shit. Toegegeven, enkele tikfouten en verkeerd gebruikte woorden. Jou maakt het niet uit weet ik van eerdere reacties van jou daarover, mij per saldo wel maar het heeft de leesbaarheid van je column geenszins in de weg gestaan.

En toch…. Jammer dat je afsluit met een op voorhand voorspelbare conclusie. Dat was het voor mij althans, ondanks dat ik anders had gehoopt. Halfvol of halfleeg, ’t is net hoe je er naar kijkt. Je had het open kunnen laten en iedereen er mee laten doen wat zij zelf als wijsheid hadden gezien. Of je had de wereld op zijn grondvesten kunnen laten schudden door het glas als halfleeg te beschouwen. Maar wie weet komt die dag ooit nog. 😉

Li · 2 december 2005 op 20:28

Is het keuze of noemen ze dat lot?
Shit, ik als twijfelkont,kan me helemaal in deze column vinden.

Li

Shitonya · 3 december 2005 op 13:50

Raindog..half leeg…dat klopt ook wel als je het slot herleest. Ik sloot af met een nogal pessimistische conclusie en daarom leek het me niet bepaald een “voorspelbaar” einde, omdat de meeste waarschijnlijk anders er een eind aan zouden maken. En ik denk niet dat veel mensen “een jackpot/fruitautomaat” zouden kunnen bedenken om mee af te sluiten. En het lot of een keuze…dat verschilt toch wel iets denk ik.

Toch amusant om te lezen dat dit soort standaard, humorloze, emotieloze, oppervlakkige, voorspelbare columns meer wordt gewaardeerd dan al mijn vorige columns. Hierbij heb je totaal geen fantasie/inspiratie nodig en bij al het andere wel qua verhaallijnen etca, wat veel meer emotie losmaakt dan dit.

Maar ja, ik verbaas me dagelijks over mensen, dus zo vreemd is het niet 🙂

Troy · 4 december 2005 op 00:47

Ik ben het helemaal met Shitonya eens. Ik vind deze column nogal grijs en een stuk minder leuk om te lezen dan je vorige columns. Geef mij maar de échte Shit 😎

Ma3anne · 4 december 2005 op 00:55

Ik tel in dit korte stukje tekst 21 keer het woord ‘keuze’ (inclusief een keer ‘keus’ en ‘keuzes’). 😮
Door zoveel herhaling van hetzelfde woord, begin ik te struikelen en krijg ik met moeite de inhoud nog mee.

KingArthur · 4 december 2005 op 10:28

Mooie woorden maar sluit me ook aan bij Raindog. Het einde vind ik wat minder.

Raindog · 4 december 2005 op 21:31

[quote]Toch amusant om te lezen dat dit soort standaard, humorloze, emotieloze, oppervlakkige, voorspelbare columns meer wordt gewaardeerd dan al mijn vorige columns.[/quote]

Met alle respect, het is natuurlijk maar de vraag of dat wel zo is. Zoals ik zei, je slot vond ik misschien wat minder geslaagd maar waar je in ieder geval wel erg goed in bent geslaagd is om wat dingen op een bepaalde manier neer te zetten waardoor – denk ik – het een stuk wordt waar anderen zich op enigerlei wijze mee kunnen identificeren. En of je dat nou leuk vindt of niet, dat is wel een factor die mede bepaalt hoe leesbaar iets is en of er (mogelijk) iets van kan beklijven. Het woord ‘hrknbr’ zie je hier niet voor niets zo vaak voorbij vliegen. Als je iets schrijft en je wilt gewaardeerd worden, dan zal dat door anderen moeten gebeuren. En wanneer dat niet het geval is rest slechts de kwalificatie ‘dagboekbagger’ waar jij zelf zo dol op bent immers.

Wilde ik toch nog even zeggen.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder