Nog met nét 3 jaar en ik kreeg al een fietsje met 3 wielen nog wel. Dat mijn ouders niet rijk waren was aan het fietsje te zien. Dat ik alle andere kleintjes in de straat liet mee profiteren was óók aan het fietsje te zien. Op mijn 5e verjaardag kreeg ik mijn 2e fiets met slechts 2 wielen, even wennen natuurlijk, maar je zag duidelijk dat hij al voor mij ingereden was en dat helpt. Er zaten veel rode plakkertjes op het frame, waardoor, zo zei mijn vader, iedereen kon zien dat hij van mij was.
Mijn 3e fiets was er een waar licht op zat, zonder rode plakkertjes maar wel stickertjes in alle maten. Eentje zat er wat los en ik ontdekte dat er een flinke roestplek onder zat. Ik was direct apetrots op mijn vader, wat slim, hij plakte altijd alle beschadigingen gewoon weg!
Toen ik met mijn krantenwijk de 1e brommer had verdiend kocht ik er meteen een pakje stickers bij, natuurlijk alléén van Harley Davidson, BMW,
Indian enz. Op mijn 19e reed ik in een knalrode
eend, jawel, vol met stickers. Nu stickers uit verre landen waarmee je indruk maakt op de andere sexe. Op de eerste mooie zondag parkeer ik mijn
trots precies voor een terrasje en nu maar kijken hoeveel mensen mijn stickers lezen!
Ineens komt er een beeldschoon meisje op mij af en zei, ik ben Jacky, is die eend van jou? Met kop werd net zo rood als mijn eend toen ik ja zei.
Zegt Jacky ook nog, dat dacht ik al, hij past precies bij jou! Ondertussen was ik toch al zo flink dat ik haar een ijsje aanbood. Dat wilde zij wel en ik zie haar in gedachten nog likken.
Onwerkelijk schoon was zij, haar kleding liet een flink stukje bloot over en geen pukkeltje of puistje te zien, zélfs geen tatoo! Een prachtig gebit en kuiltjes in haar wangen volmaakte het geheel.
Na enkele likjes nam zij het initiatief en vroeg of ze een stukje met mij mocht rijden. Ik zie jou wel zitten zei ze, zoiets had ik nog nooit meegemaakt, stotterde O.K., rekende af en stapte in de auto waarin zij met haar lange benen al voorin zat. Waar wil je heen vroeg ik? Naar het strand en de zee was haar antwoord. We maakten hand in hand een lange strandwandeling, praten veel en bij de invallende schemering begon ze mij te kussen. Dat was het begin van méér, een onvergetelijke ervaring! Zoals het gaat vraagt zij mij al snel of ik met haar verder wil, waarop ik razendsnel NEE zei. Daar had Jacky niet op gerekend, het viel haar erg tegen en ze wilde natuurlijk weten waarom? Maar, na dat ik haar mijn verhaal had verteld van de fietsjes, mijn brommer en de eend, begreep zij het wel.
Op “HAAR” kon ik nergens een sticker plakken!

Categorieën: Algemeen

13 reacties

bert · 27 juli 2005 op 07:33

[quote]Op “HAAR” kon ik nergens een sticker plakken![/quote]
Ik had “HAAR” wel op een andere manier weten te versieren. 😀 😀 😀
Leuke column.

champagne · 27 juli 2005 op 08:25

Leuk hoor…maar uh…hoe heb je het uiteindelijk opgelost? Toch met een tatoo misschien? 😉

Mosje · 27 juli 2005 op 09:33

[quote]Op “HAAR” kon ik nergens een sticker plakken![/quote]Gelijk heb je. Bovendien was ze waarschijnlijk derdehands en al ingereden door alle anderen uit de straat.
😛

WritersBlocq · 27 juli 2005 op 10:03

Leuke column, vooral de eerste helft, lekker nostalgisch. Hier en daar haal je wat tegenwoordige en verleden tijd door elkaar, maar ik vind het gewoon een schattig verhaal.

Troy · 27 juli 2005 op 12:01

Mooi nostalgisch verhaal met opnieuw een originele benadering. Alhoewel een tatoo inderdaad een goede oplossing was geweest… Ben nu wel benieuwd of Jacky een fictief personage is, maar dat zal ik waarschijnlijk nooit te weten komen. Ik had ooit een ratje met de naam Jacky:-) Het verschil was echter dat het ratje een mannetje was en hoogstwaarschijnlijk een stuk minder charmant dan jouw Jacky…

Grt Troy

Louise · 27 juli 2005 op 12:14

Heerlijke nostalgie. Over fietsjes die steeds groter werden, een autootje en die stickertjes. En via dat autootje kwamen we bij Jacky.
Lekker lezen dit 😉

Dees · 27 juli 2005 op 13:21

Wat is dit een leuke, subtiele column.

Heb ervan genoten.

En deze:

[quote]Eentje zat er wat los en ik ontdekte dat er een flinke roestplek onder zat. Ik was direct apetrots op mijn vader, wat slim, hij plakte altijd alle beschadigingen gewoon weg![/quote]

🙂

————-
@mosje, wat een commentaar zeg 😮 😉

Bakema_NL · 27 juli 2005 op 17:40

“en in gedachten zie ik haar nog likken.” 😛

En je zei nee……….in zo’n eend van bil gaan heb je gewoon laten schieten, dat ding had alle kanten opgegaan, beeld je dat maar eens in, hahahahaha. 😛

KawaSutra · 27 juli 2005 op 21:30

[quote]Onwerkelijk schoon was zij…..[/quote]
Ik begrijp het wel hoor; een perfecte vrouw, dat werkt meestal ook niet.

Leuke column! 😀

Ma3anne · 27 juli 2005 op 21:37

Nergens een roestplekje aan haar kunnen vinden? Lijkt me stug. Misschien had je toch langer moeten zoeken.

Li · 27 juli 2005 op 22:40

Wat een heerlijk verhaal 😛

Li

sally · 27 juli 2005 op 23:05

Hij is weer erg leuk Stanislaus.
En gelijk had je. Een vrouw moet hier en daar een lelijk plekje hebben waar je een stickertje op kwijt kunt.

Op naar de volgende column.

groet Sally

klungel · 28 juli 2005 op 12:15

Erg Leuk 😀

Geef een reactie

Avatar plaatshouder