Kant

Ik denk dat Agnes een aardige vrouw is. Dat denk ik vooral omdat iedereen wel een aardige kant heeft. We zijn alleen niet altijd in de gelegenheid om daar bij iedereen kennis van te nemen. Een aardige vrouw dus. Verder denk ik dat Agnes iemand is die de weg weet in Den Haag. Dat denk ik omdat ze daar al tien jaar rond loopt. Die tien jaar zou voor mij genoeg zijn om de weg te weten. Maar ja Agnes… Agnes is anders. Agnes is gedreven en praat veel. Agnes is vaak zo druk met zichzelf en haar verzet tegen alles waar het woord “markt” in voorkomt dat de aandacht voor de omgeving daar waarschijnlijk onder te lijden heeft. Of ze echt de weg weet, is dus twijfelachtig. Tis ook niet echt het kaartlezerstype volgens mij. En dat is niet handig. Want Agnes moet straks natuurlijk wel de weg weten. Ze moet namelijk de weg gaan wijzen. Agnes is de nieuwe fractievoorzitter van de SP. De Socialistische Partij van Jan.
Jan heeft afscheid genomen als fractievoorzitter. Want Jan is een beetje moe. Moe van het geneuzel in de tweede kamer. Moe van het gedoe. Jan heeft er geen zin meer in. Bovendien is Jan gedotterd en heeft ie een kwartet hernia’s achter zijn naam staan. Het waren signalen voor Jan. Hij moest het wat rustiger aan gaan doen. Arme Jan.
De consequentie van de keuze om als fractievoorzitter terug te treden kon Jan wel raden. De consequentie was Agnes. Agnes is niet Jan zijn eerste keuze. Het zou me verbazen als Agnes sowieso op Jan zijn lijstje zou voorkomen. Agnes is het studentikoze type, wetenschapster, promovenda. Niet het type van de brede maatschappelijke oriëntatie. Niet het type met de modder aan haar laarsjes. Ook niet het type dat een breed publiek kan binden. Niet degene dus bij wie de Socialistische Partij van Jan in vertrouwde handen is. Maar de keuze van Agnes was onontkoombaar. Dat wist Jan en wellicht dat ie daarom ook nu is teruggetreden. Het is namelijk nog twee jaar tot aan de verkiezingen. Door nu terug te treden heeft Agnes tot aan deze verkiezingen om te falen. Twee jaar om voor iedereen duidelijk te maken dat zij niet de aangewezen persoon is om Jan zijn erfgoed te beheren.
Jan blijft op de achtergrond. Hij blijft partijvoorzitter en tweede kamerlid. Ook zal Jan als coach van Agnes fungeren. Als Agnes over een à anderhalf jaar faalt dan heeft Jan nog meer dan genoeg tijd en positie om zijn echte opvolger aan te wijzen. Mocht het voor de verkiezingen niet duidelijk worden dat Agnes niet de nieuwe SP roerganger moet worden dan zal het na de verkiezingen duidelijk worden. 25 zetels is namelijk niet te evenaren. Het (voor de handliggende) verlies aan zetels bij de verkiezingen komt volledig voor rekening van Agnes. Haar positie wordt als vanzelfsprekend onhoudbaar. Agnes weg. Jan neemt de regie en wijst een opvolger aan.
Jan doet het dus goed. Als doorgewinterd socialist doet ie het een beetje op z’n Poetins. Maar dan de Brabantse variant.

Frank
21 juni 2008