Kinderen willen vaak alles weten. Zo komt onze zoon van 12 geregeld thuis met opdrachten van school thuis, om informatie te verzamelen over verschillende onderwerpen. Pas was het de Tweede wereldoorlog en bezocht zijn klas ook het Anne-Frank huis. Ze konden toen eens ruiken en voelen hoe het geweest moet zijn, om opgesloten te zijn voor jaren. Hij verzamelde wat verhalen en we spraken over wat zijn opa’s en oma’s hadden meegemaakt. Dat was een stukje geschiedenis, dat is nu gelukkig voorbij. Tenminste hier in ons landje, want oorlogen zijn er nog genoeg.

Maar deze keer is de opdracht, meer gericht op het nu en de toekomst. Verzamel informatie over Aids. En dat komt dan ineens toch wel heel dichtbij huis. Want hij kent iemand die besmet is met HIV, die persoon heeft zelfs vorig jaar hier gelogeerd. Die vriend is al een poosje HIV+ en heeft al verschillende kuren gehad, hij is veel ziek geweest en eindelijk gaat het nu wat beter met hem. Dat maakt nu veel meer indruk dan alle informatie die hij van internet halen.

Op internet vindt hij tabellen met sterftecijfers, het zijn cijfers met heel veel nullen. In de hele wereld zijn vorig jaar 3 miljoen mensen overleden aan de gevolgen van Aids. In West Europa valt het cijfer nog mee, tussen de 2600 en 3400 sterfgevallen in 2003. Veertig miljoen (40.000.000) mensen over de hele wereld zijn HIV+, dat is een niet voor te stellen hoeveelheid voor hem. Zelfs als ik hem uitleg dat dat 200.000 keer de grote van zijn school is, blijft het nog heel moeilijk te vatten.

Er komen nu wat vragen, waarop ik hem het spontane antwoord schuldig moet blijven. Want ook al is een moeder in de ogen van een kind iemand die veel weet en overal een oplossing voor vindt. Ik ben ook maar een mens, die nog heel veel kan en mag leren.
Zijn eerste vraag is duidelijk en nog wel te beantwoorden, ‘hoe krijg je Aids?’ Mijn antwoord is: ‘Alleen als je onveilige sex hebt met iemand die besmet is en als je zelf een wondje hebt en het besmette bloed zou in aanraking komen met die wond’.
Samen speuren we verder het internet af naar antwoorden op andere vragen.

We komen verschrikkelijke beelden tegen op het internet, een jongen van negen jaar, waarvan de ouders zijn overleden door aids. Hij zelf is ook HIV+ en nu dus ook nog wees.
’Wie helpt hem?’ is een van de vragen die zoonlief dan stelt. Ik leg hem uit: ‘deze jongen heeft geluk en wordt geholpen door mensen van het aids-weeshuis’. ‘Maar er zijn in totaal zo’n 13 miljoen kinderen in de hele wereld die aids-wees zijn en niet allemaal hebben ze zoveel geluk als deze jongen. Sommige van die kinderen zijn aangewezen op zichzelf, zij hebben soms zelfs nog de zorg voor andere broertjes en zusjes op hun schouders’. Hij zucht en ik zucht dieper.
Onvoorstelbaar voor een kind (en ook voor mij) die hier opgroeit met een gezonde vader, moeder, zus en broertje.

We werken aan zijn werkstuk en bespreken nu dus over van alles wat met aids te maken heeft. Soms kunnen we ook wel serieus zijn.


pepe

Vrouw, (schone)moeder, leerling-creatief schrijven en nog veel meer. Wil je meer lezen? Hier schrijven wij (meiden van Mary)www.meidenvanmary.wordpress.com. Ik mag één van deze meiden zijn. Schrijven is schrappen, het schrijven schrappen is geen optie.

7 reacties

Kees Schilder · 23 januari 2004 op 07:37

Misschien een tip voor het werkstuk: Er zijn Aidsremmers die tot nu toe heel goed werken.Die kosten veel geld.Aids patienten in arme landen hebben dat geld niet dus gaan ze gewoon dood.
Hulp van het Westen met z’n kwakkelende economie kun je natuurlijk niet verwachten.Het Westen heeft het al moeilijk genoeg met de financiering van Mars ruimteschepen ad 300 miljard.

Mup · 23 januari 2004 op 09:37

Ja, dat hakt erin.

Groet Mup.

viking · 23 januari 2004 op 11:33

[quote]deze jongen heeft geluk en wordt geholpen…[/quote]

Dat hij geholpen wordt mag dan een geluk zijn… maar hij gaat toch gewoon dood. Dat is de harde realiteit en dat zal voorlopig ook nog zo blijven…

deZwarteRidder · 23 januari 2004 op 13:48

geen groter leed dan kinder leed…. en ja vragende kinderen met hun onschujldige ogen..
soms is het een klote wereld waarin we leven
Rich@Rd

Mosje · 23 januari 2004 op 14:37

Eens met viking. De dood is een keiharde realiteit, hoe dan ook. En wij zijn in onze maatschappij nog te veel geneigd die dood weg te stoppen.

Ma3anne · 23 januari 2004 op 21:43

Een zwaar onderwerp, dat werkstuk. Knap, dat hij er zich in wil verdiepen. En knap, hoe jij hem daarin begeleidt.

:kiss:

pepe · 24 januari 2004 op 10:27

Allemaal bedankt voor reacties.

Zonder dood zou er geen leven zijn.
Het is zeker geen makkelijk onderwerp. Toch is het leerzaam, ook voor mij.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder