Leed op de camping (3)

In de tent was het leuk. ‘Hou op!’ krijste Elize. ‘Laat het stoppen, laat het stoppen!’ Ze sloeg om haar heen met zoveel overtuigingskracht dat ik voor even in exorcisme ging geloven. ‘Nee, we gaan door!’ zei ik. – ‘Nee!!!,’ krijste ze weer. ‘Oké, dan gaan we niet meer pim-pam-petten, wat wil jij dan doen?’ – ‘Laten we neuken,’ zei Elize die weer enigszins kalm werd. ‘Kunnen we ook doen,’ zei ik. Het werd even stil. ‘Hoe?’ vroeg ik. ‘Neuk me anders in mijn kont,’ stelde ze voor. ‘En daarna pijp ik je wel.’ – ‘Hmm, dan hebben we met een ass to mouth-situatie te maken. Vind je dat wel zo hygiënisch?’ – Ze overdacht de situatie. ‘Mwoa, niet echt. Neuk me anders eerst in mijn vagina, dan pijp ik je daarna. En vervolgens neuk je me dan in de kont.’ – ‘Afronden in de kont is niet mijn favoriete hobby, helaas. Kunnen we het kontneuken niet gewoon skippen? Vanwaar die obsessie? ’ – ‘Gewoon,’ zei Elize, ‘maar laat het neuken dan maar zitten. We gaan wel weer pim-pam-petten.’ Toen ik het pim-pam-pet-spel weer tevoorschijn wilde toveren werd er plots aangeklopt. Ik ritste de tent open en zag een man met een safarioutfit voor mij staan. ‘Huh, hoe kan jij hier aankloppen, er is niet eens hout?’ vroeg ik – ‘Ik neem altijd een stukje hout mee om op te kloppen bij tenten,’ zei de man nors. Hij wees naar een stukje hout en deed het klopgeluid nog eens voor. Het klopte inderdaad goed.

‘Wat kom je doen?’ vroeg ik. – ‘Ja, ik ben de opzichter. Tinus is de naam. Ik hoorde jullie praten over kontneuken en andere gekkigheid. Maar dat gedonder wil ik hier niet hebben. Als je wilt kontneuken ga je maar naar je eigen camping.’ – ‘Ik heb geen camping.’ – ‘Dan koop je er één,’ zei de opzichter. ‘Dit is een praktische oplossing, maar daar heb ik geen belang bij. Bovendien is het hele kontneuk-verhaal al van de baan. Er waren te veel complicaties dus we zijn maar weer aan het pim-pam-petten geslagen. Heb je anders zin om een potje mee te spelen?‘ De opzichter keek paniekerig. ‘Nee, bedankt geen tijd. Ik moet deze camping kontneukvrij houden. Misschien een ander keer. Fijne avond nog.’ – ‘Doei!’ .

Ik kroop weer richting Elize. ‘Ontroerend om te zien dat mensen in deze decadente periode van de geschiedenis nog zo bedreven zijn om hun doel te bewerkstelligen. Vind je niet, Elize?’ Elize negeerde mijn vraag. ‘Jij bent,’ zei ze. Ik begon te draaien. ‘Noem iets dat groter is dan een olifant,’ stond er op het kaartje. Hij stopte bij de V. ‘VLIEGTUIG, VLIEGTUIG,’ schreeuwde ik. ‘Een vliegtuig is niet groter dan een olifant,’ zei Elize. – ‘Dan heb jij nog nooit een vliegtuig van dichtbij gezien.’ – ‘Heb ik ook niet,’ krijste Elize ineens weer. ‘Dat hoef je er niet in te wrijven, klootzak! Mijn ouders zijn niet zo rijk!’ Ze begon te snikken en kroop de tent uit. Ik had achter haar aan kunnen lopen om haar gerust te stellen, maar besloot om te gaan slapen. Dat moest immers ook gebeuren. Hoe ik op deze camping terechtkwam was een zorg voor later.

De volgende ochtend zat ik aan het ontbijt met de ouders: Diederick en Mathilda. De rest van de familie was op een bestemming waarvan niemand weet had. Diederick had een pleister op zijn achterhoofd. Ze zeiden geen woord tegen elkaar. Ik voelde me schuldig. ‘Dat aftrekverhaal van de buurman was maar een grapje hoor. Dat heeft Elize niet tegen mij gezegd.’ – ‘Een grapje?’, zei Mathilda. ‘Was het maar zo’n feest. Nadat Diederick weer was bijgekomen hebben we een geanimeerd gesprek gehad. We gooiden alle frustraties eruit. En van het een komt het ander zoals je weet.’ Ze knipoogde. ‘Maar toen ik wakker werd in de nacht was Diederick met de noorderzon verdwenen. Dus ik naar hem op zoek, wat bleek? Zat ie godverdomme achter het toiletgebouw de opzichter in de kont te neuken. Je weet wel die gast met dat safari-outfitje.’ – ‘Tinus!’ zei ik. ‘Ja, die ja. Ik schrok me kapot.’

Diederick keek schuchter naar de grond. ‘Wat vind jij hiervan, Diederick?’ Geen antwoord. ‘Het overtuigt wel van wilskracht,’ ging ik verder. ‘Eerst bewusteloos raken door een zieke grap van mij. Daarna je vrouw paaien en haar vervolgens in bed een veeg uit de pan geven alsof je leven ervan af hangt. En dan als klap op de vuurpijl nog even een antikontneuker-activist overhalen om zich door jou in de reet te laten neuken. Er zijn dagen dat ik minder interessante dingen meemaak.’ Diederick fleurde hier niet van op. Mathilda snikte: ‘We hebben kinderen, verdomme, Diederick. Hoe kun je nou zoiets doen?’ – ‘Hele normale kinderen bovendien,’ voegde ik toe. ‘De één likt de hele tijd aan muren en de ander is bezeten door een exorcist zodra je het woord vliegtuig etaleert.’

‘Weet je wat? Ik ga deze goddelijke wezens even zoeken. Ik denk dat jullie heel wat te uit te praten hebben.’ Mathilda en Diederick vonden dit een goed idee. ‘Als ik ze ga zoeken, en deze situatie weet te sussen, gaan jullie mij vertellen hoe ik bij jullie terecht ben gekomen. Deal? ’ Ze knikten instemmend. Ik liep naar mijn tent en trok mijn tuinbroek uit. Na al deze belevenissen durfde ik ook wel zonder kledij op zoek te gaan naar Elize en de jongen met rode broek. Toen ik mijn tuinbroek uit had voelde ik me toch een beetje naakt. Ik deed hem weer aan. Hij begon ook te wennen. Mijn zoektocht kon beginnen. Spoedig zou ik achter de reden komen. Of niet. Maar dan ging het leven ook door.