Leg Wilders het zwijgen op!

Even met het Ministerie van Verkeer en Waterstaat gebeld: “Goedemorgen, Oplopers hier, is de minister in de buurt?” De ambtenares die ik aan de telefoon kreeg, deelde mij minzaam mede dat zulke belangrijke personen niet zomaar gestoord mogen worden. En daar had ik haar tuk: “Die minister van jullie is allang gestoord! Verbind mij ogenblikkelijk door!” Dus kreeg ik snel de heer Eurlings aan de lijn. “Goedemorgen Camiel, Driek hier. Je gaat een meldpunt instellen voor hinderlijke verkeersborden? Mooi zo.” De bewindspersoon antwoordde met de vraag of het klopte dat hij een ongerust toontje in mijn stem hoorde. Dat kon ik bevestigen: “Ja, ik maak me wel zorgen. Je zult die stroom telefoontjes echt met geen mogelijkheid kunnen verwerken. Geen schijn van kans. Mag ik vast even een paar hinderlijke verkeersborden onder je aandacht brengen?” Dat mocht van Camiel. Dus ik vervolgde: “Om te beginnen vind ik dat bord dat zegt dat er bij mij in de straat slechts 50 mag worden gereden uiterst hinderlijk, want dat schiet natuurlijk niet op. En dat bord over dat parkeerverbod? Waar moet ik dán mijn auto laten? Op zolder? Om nog maar te zwijgen over dat bord dat zegt dat er sprake is van een fietspad. Ik héb helemaal geen witte fiets! Mensen met een witte worden dus voorgetrokken? Schande! Maar veruit het hinderlijkste bord dat er is, is dat blauwe ronde. Dat je op een voetpad altijd een klein kind aan de hand moet hebben! Bespottelijk!”

Sowieso een hoop herrie deze week over kleine kinderen. Of beter gezegd: liefhebbers van kleine kinderen, die zich niet weten te beheersen. Stakkers zijn dat, die zowel hard gestraft als daarna goed verpleegd moeten worden. En de samenleving moet heel goed tegen ze worden beschermd. Maar is het wel terecht, dat zij als enige groep veroordeelden met naam, adres en gezicht op een website worden gepubliceerd? Waarom zou je dat willen? Om kindertjes te beschermen tegen recidive? Hoe effectief is dat eigenlijk? Voegt dat wat toe aan het beleid, dat de burgemeester van een stad wordt ingelicht als daar een vrijgelaten pedofiel komt wonen, zodat die gepaste maatregelen kan nemen? Of gaat het de makers van die website gewoon om frustratie, wraak en woede? En kan iemand mij even uitleggen waarom er dan geen website is met namen en foto’s van veroordeelde fraudeurs, zodat je weet met wie je niet in zee moet gaan om je spaarcentjes te stallen? En waarom er geen website is met namen en gezichten van veroordeelde zakkenrollers, zodat je weet naast wie je niet in de tram moet gaan zitten? Nee, zo’n World Wide Schandpaal schiet zijn doel voorbij. Bovendien worden mensen nu bedreigd terwijl de pedo in kwestie allang niet meer op het desbetreffende adres woont. Slordig!

Ik vind dat Yvonne van Hertum een sympathiek doel nastreeft. Haar club houdt zich bezig met het opsporen van pedofielen die over de schreef gaan. Maar haar website had een link naar een zeer omstreden site in Amerika met een lijst met uitsluitend Nederlandse pedo’s. Toch voelt Yvonne zich niet verantwoordelijk voor strafbare feiten op die website. Omdat die in Amerika wordt gerund. Daar heeft ze het mis. Als ik mijn Amerikaanse achternicht vraag, bij haar in Michigan voor mij een kwalijke website in de lucht te houden, en ik plaats op mijn eigen site een linkje daar naartoe: ben ik dan niet verantwoordelijk? Ik dacht het wel… Een link op je website naar een andere site die de wet overtreedt, betekent voor mij gewoon medeplichtigheid. Trouwens, wat is er precies ‘Amerikaans’ aan een site met alleen Nederlandse kinderlokkers? En voor alle duidelijkheid: ik heb een pesthekel aan gewetenloze pedo’s. Ik maak ze regelmatig het leven zuur in mijn columns, maar hun gezicht en adres publiceren gaat me te ver. Er zijn andere, betere manieren om de burger te beschermen!

De burger beschermen. Dat wil Geert Wilders ook. Hoe? In de eerste plaats door te trachten, opponenten de mond te snoeren. Zo probeerde Wilders onlangs een of andere Moslim-opruier de toegang tot ons land te ontzeggen omdat die in Rotterdam een paar toespraken wilde houden. Wartaal onder de Euromast. Die meneer slaat zulke gevaarlijke teksten uit, dat zijn toespraken volgens Geert zouden kunnen leiden tot agressie van Moslims tegen andere bevolkingsgroepen. Hij was dus een gevaar voor de openbare orde, dus Geert eiste op hoge toon, dat de spreker de toegang tot ons land zou worden geweigerd.
Openbare orde. Precies het argument dat de Engelsen deze week gebruikten om Geert Wilders te verbieden, het land binnen te komen en zijn Fitna-film aan Britse volksvertegenwoordigers te vertonen. Wartaal onder Big Ben. Want de film van Geert is zo beledigend voor Moslims, dat een vertoning en een toespraak in het parlement zouden kunnen leiden tot agressie van Moslims tegen andere bevolkingsgroepen.
Al die herrie over het tot ongewenst vreemdeling verklaren van Wilders door de Britse autoriteiten slaat nergens op. Want waarom zou je Geert Wilders niet op grond van zijn eigen maatstaven de maat nemen? Kan de heer Wilders mij even uitleggen wat het verschil is tussen een geschifte Moslim en een geschifte Limburger? Wat het verschil is tussen dreigend oproer op de Coolsingel en in Schiebroek, en dreigend oproer op Picadilly Circus en in Morden? Iemand die zelf anderen het spreken onmogelijk wil maken, verliest naar mijn mening zelf het morele recht, zijn mening wél te verkondigen. Die Britten hebben gelijk: leg Wilders het zwijgen op!

Bovendien maken we ons als weldenkend volk volkomen belachelijk door de hele tijd allerlei geblondeerde eikels naar het buitenland te sturen. De Prince de Lignac naar Monaco. Geert Wilders naar Engeland. Roel Driesvink naar Duitsland. Dat laatste bleek later gelukkig een grap te zijn. Hij gaat niet echt. Eigenlijk jammer: die moffen lastig vallen met die Roel Driesvink zou volgens mij betekenen dat we eindelijk de ultieme wraak in handen hebben voor wat ze ons in de oorlog hebben aangedaan… Maar hij gaat niet. Onze Oosterburen slagen een zucht van verlichting, van Hamburg tot München vieren ze feest.

Ook groot feest dichter bij huis trouwens. Bij de Autoriteit Financiële Markten. Hans Hoogervorst loopt glimmend van trots zijn kantoor aan de Vijzelgracht in Amsterdam in en uit. Iedereen mag hem zien, de succesvolle beschermengel van de lenende consument. Zelfs in de broodjeszaak aan de overkant spreekt hij de bediende toe met “Dag, ik ben Hans Hoogervorst. Mag Hans Hoogervorst een broodje kaas? En mag Hans Hoogervorst ook nog een broodje ossenworst? U weet dat ik uw financiën bescherm hè? Hoogervorst is de naam. Hans Hoogervorst. Van de AFM.” Gadegeslagen door meewarig glimlachend personeel en verbijsterde klanten beent Hans weer naar de overkant. Zo trots als een aap met zeven staarten. Want hij heeft van het kabinet gedaan gekregen dat reclames voor leningen vanaf 1 april moeten worden voorzien van de waarschuwing “Lenen kost geld.”
Tsja, “Lenen kost geld”… Gelijk het hele feestgevoel weg. De zoete droom van die dakdekker die zo graag die heel erg dure Mercedes wilde: aan scherven. Die prachtige design-inbouwkeuken waar die assistent-afdelingssecretaresse zo naar verlangt: onbereikbaar. Want “Lenen kost geld.” Trouwens, waar zou je nog meer voor kunnen waarschuwen? “Vat geen kou” bij reclame voor minirokjes of blote bloesjes? “Lelijke woorden kunnen kwetsen” bij schrijfartikelen? “Een halve liter per dag, is het meeste wat mag” op een goede fles wijn? Mensen die geld willen lenen, moeten gewoon aannemelijk maken dat ze dat ook écht terug kunnen betalen. Loonstrookje, huurcontract, andere leningen. De dooddoener “Lenen kost geld” voegt niets toe. Echt. Niets. Lazer toch op met die onzin!
Maar áls we dan zo nodig alles en iedereen willen beschermen, mag ik misschien voor al die andere producten een universele waarschuwing voorstellen, zodat het kabinet deze onverwijld per 1 april eveneens kan verplichten? Komt ‘ie: “Kopen kost geld”…