In gestresste toestand schiet ik snel de mistige relaxkamer in om een peuk te roken. Ik ben op zoek naar ontspanning en moet nodig wat stoom af blazen. Met een soepele beweging der gewoonte ontsteek ik mijn dodelijke genotsmiddel. Ik kijk door het raam naar buiten en aan de overkant zie ik hoe mensen zich meelijwekkend inspannen om de beroerde conditie toch maar een beetje op peil te houden of te voldoen aan een door de maatschappij opgedrongen ideaalbeeld. Ik neem een hijs van mijn eigenhandig gefabriceerde kankerstok en moet even proesten op het moment dat ik mensen onwennig de fitnessapparaten zie bestijgen. Apparaten die een lichaamsbeweging vragen waar de Kama Sutra nog een puntje aan kan zuigen. Maar eigenlijk snap ik niks van die dingen. Met een beetje dagelijkse beweging is een gang naar de sportschool toch volledig overbodig?
Terwijl ik met volle teugen ferm mijn longen asfalteer zie ik mensen, met een TV op CNN voor hun snufferd, fietsen alsof ze de Cauberg zelf beklimmen. Ze zouden toch ook op de fiets boodschappen kunnen gaan doen? Elders in de bewegingsruimte zie ik mensen, met de dood op hun hielen, langlaufend boven de grond zweven alsof ze de eerste stap naar hun eindbestemming al hebben gezet. Zelf blijf ik liever met beide benen op de grond gedurende bijvoorbeeld een wandeling langs het strand.
Gehoor gevend aan mijn nicotineverslaving neem ik nog een trekje, zie het einde in rap tempo naderen en tik mijn as af. Ondertussen hebben de doodlopers hun strijd nog niet opgegeven maar nu op een op hol geslagen, verlaagde kassaband. Ook niet zo gek want alles dat verlaagd is, is sportief. Omdat ik niet sportief ben aangelegd verlaag ik mij maar niet tot dat niveau.
Nadat ik weer een nagel aan mijn doodskist in de stalen asbak timmer, loop ik opgekikkerd terug naar mijn werkplek. Ik bedenk me dat zo’n ‘fitness club’ toch wel bijna hetzelfde is als het echte leven. Je werk je in het zweet om geen stap vooruit te komen.
18 reacties
Dees · 20 januari 2006 op 13:28
Hmmm, kan je nog maar beter peukjes roken. Erg leuke column King, mooie mengeling tussen vondst en verhaal. Voor mij dan!
WritersBlocq · 20 januari 2006 op 13:43
Heel leuk King, echt lachen. Ik zag laatst iemand op het strand lopen, met z’n beide benen op de grond, was géén gezicht 😀
Ciao, La Pau
(Wat is btw een verlaagde kassaband?)
wendy77 · 20 januari 2006 op 13:49
Leuke column King. Je uitsmijter vind ik geweldig!
Mup · 20 januari 2006 op 13:52
Gerookt vlees houdt langer.
Sluit me verder aan bij mijn voorgangers, dan even met de stofzuiger mijn toetsenbord ontassen,
Groet Mup.
Troy · 20 januari 2006 op 14:35
De begrijpelijke King-columns doen het net zo goed bij mij. Prima als afwisseling tussen de wat zwaardere verhalen. Erg leuk om te lezen weer.
Outsider · 20 januari 2006 op 14:54
Wel een leuke column en ik vond de slotzin ook wel aardig.
Moet hierbij denken aan het bekende gezegde: Leven is een ziekte met dodelijke afloop.
DriekOplopers · 20 januari 2006 op 15:20
Ik las “…een op hol geslagen, verlaagde kassaband…”
Meesterlijk! 😀
Compliment dus!
Driek
Raindog · 20 januari 2006 op 15:34
Erg leuke column met inderdaad mooie woordvondsten waarvan er al een aantal vòòr mij aangehaald zijn. De term ‘as aftikken’ beviel me ook erg. Ik weet niet of dat, tenminste wat mij betreft, ook opgaat voor het cynisme dat ik meende te ontdekken. Maar misschien geldt dat per definitie wel voor rokers hoor. Dat enig cynisme je niet vreemd mag zijn om dat te doen, roken. Anderzijds, zo beschouwd zou ik na te beginnen, een kleine twintig jaar geleden, ook meteen al gestopt moeten zijn. Tot dusver is dat er nog niet van gekomen maar wie weet wat de toekomst brengt? En zo kijk ik, gelet op de toonzetting van deze column, eveneens met grote nieuwsgierigheid uit naar volgende.
WritersBlocq · 20 januari 2006 op 16:25
[quote](Wat is btw een verlaagde kassaband?)[/quote]
Tjsongejonge, ik ben vandaag niet voor niets omgedoopt tot Weetbeetje, pfff, dat ik dát nou niet wist!
Mosje · 20 januari 2006 op 17:14
Zojuist in een andere column gelezen dat leven lijden is, nu dat het ook nog eens dodelijk is.
Is CX veranderd in een psychiatrische kliniek?
Hellup!!!!
😉 😛
Trukie · 20 januari 2006 op 18:40
Mosje ik zag daarnet bij Appie H een hondje op de lopende band rennen voor zijn leven. Ik geloof dat hij niet door de kassière wilde worden aangeslagen 😀
Nu moet ik rennen.
Naar het Ach gezondheidscentrum. Ik plof er neer in de bar, ga een stukje ligfietsen en dan rap door naar de sauna.
King, ik heb iedere zin met plezier gelezen. De acherkant van het gelijk in een gestroomlijnde hartslagmeter.
Ma3anne · 20 januari 2006 op 19:11
Een gemakkelijker ver’teer’bare column dan je drieluik. Niet alleen het onderwerp is lichter, maar ook je taalgebruik is soberder en daardoor in mijn ogen mooier. De schitterende woordvondsten komen zo veel beter uit.
Geestige overpeinzing.
Klasse, King!
Li · 20 januari 2006 op 20:34
[quote]Leven is dodelijk[/quote]
Een nieuwe tekst voor op een pakje peuken.:-D
Elke alinea is een genot om te lezen King.
Hulde.
Li
sally · 21 januari 2006 op 02:01
Ik sluit me bij alle vorige lezers aan.
liefs
Sally
KingArthur · 21 januari 2006 op 02:39
Wat een heerlijke thuiskomst na een, voor mij, bewogen week. Dank voor de reacties!
melady · 21 januari 2006 op 12:26
[quote]Nadat ik weer een nagel aan mijn doodskist in de stalen asbak timmer[/quote]:-D
Stiekem zou ik deze wel als maandcolumn willen aanbevelen.
pepe · 21 januari 2006 op 23:31
Heerlijke column!
En ja wat moet ik hier nog meer tikken, na het lezen van alle reacties, o ja mijn as 😉
KawaSutra · 22 januari 2006 op 05:41
Geen woord teveel en de boodschap is duidelijk. Het zet je weer met beide benen op de grond.
Perfecte column King.