06-12-2016 door Bek
Voor de wekker wakker worden, het regent en je moet naar buiten,
een squeek in je nike air max, Ledlampjes verwisselen, je zo in
je vingers snijden dat er net geen pleister op past,
sleutels laten vallen net voordat je de deur wilt openmaken,
De elektrische tandenborstel die leeg blijkt te zijn als je je tanden wilt poetsen,
pieptonen, muziek zonder bass, Ajax dat verliest met goed voetbal,
Ajax dat wint met slecht voetbal, PSV supporters, je kleine teen stoten,
acht gemiste oproepen, uitglijden door hondenpoep, taalfouten tijdens een gesprek,
betweters, een link die niet opent, trage computers, iets nodig hebben achter uit een
te overvolle kast, het misgrijpen van toiletpapier, een warm kussen wanneer je wilt slapen,
bluetooth connecties, mensen die meezingen met een nummer die ze niet kennen, laadschermen,
krijsende kinderen, de Toppers, aandachtsverslaafden, felle koplampen, te laatkomers,
een eidooier die stuk gaat in de pan, niet uit je woorden kunnen komen,
domme mensen, mensen die ja zeggen maar niet luisteren, wordt vervolgd, boxers die omhoog kruipen,
slechte films, onverstaanbare rappers, krolse katten in de nacht,
links aangeven en rechts gaan, afgebroken potloodpunten, dat je binnen denkt dat het zonnetje
lekker warm is en er buiten achterkomt dat het steenkoud is,
mensen die de weg vragen en vervolgens de andere kant op gaan, door een plas lopen
die toch dieper bleek te zijn, wakker worden en denken dat het weekend is en dan blijkt het pas
je 2e werkdag te zijn, de waarschuwing dat de accu van je telefoon bijna leeg is,
een sigaret breken, mensen die door elkaar heen praten, de zwarte pieten discussie,
de laatste trein missen, jeuk, de hik en afgebroken veters.
Nu niet denken dat dit het is. Oooooh nee, absoluut niet, maar anders ben ik nog
aan het schrijven terwijl jij het ondertussen al aan het lezen bent.
Ik heb wel een punt gemaakt denk ik zo. Want volgens mij hebben jij en ik wel
een overeenkomst op het “waar-je-je-aan-kan-irriteren” punt.
Maar goed, wat zijn irritaties nou eigenlijk? Ik wil hier niet gaan vertellen
wat de definitie daarvan is (als je dat wilt weten dan zoek je het maar op
in de Dikke van Dale of op Google) maar meer hoe het kan dat we van muggen olifanten weten te maken.
Het zijn vaak de grote irritaties, zoals bijvoorbeeld ruzie met een collega, die de kleine irritaties,
zoals bijvoorbeeld je sleutels laten vallen net voordat je de deur open wilt maken, groot maken.
Om in voorbeelden te blijven, ik ken iemand die iemand kent die een ontzettende hekel heeft gekregen
aan iemand op zijn werk. In de beginfase was in principe alles nog prima. Hij kreeg een nieuwe collega er bij,
wat altijd wennen is, moest die gene inwerken en had het idee dat hij misschien nog wel wat kon
leren van hem. Al snel bleek dit niet het geval, zelfs het inwerken had geen invloed en leren van hem
was zelfs in de verste verte niet te bekennen. Hij had het er toen zelfs over dat hij al zeker 10 jaar langer
in het vak zat, dan die gene die gekend wordt door de gene die ik ken, en dat hij naar niemand hoeft te luisteren.
Ook snel daarna bleek het contra. Er zat geen greintje ervaring in en daarbij ook geen enkele vak- en/of mensenkennis.
Dat hij een etnische afkomst had was geen enkel probleem, maar het feit dat hij al meer dan 20 jaar
in Nederland woonde en nog steeds noch fatsoenlijk Nederlands sprak noch kan verstaan,
was meer stoorzender dan je verwacht.Communicatie is namelijk één van de belangrijkste punten in zijn
vakgebied en als je je dan niet verstaanbaar kunt maken of de helft niet begrijpt van wat er gecommuniceerd wordt,
dan beginnen de irritaties zich al langzaam te ontwikkelen. Een aantal maanden verder begon de gene die gekend wordt
door de gene die ik ken, ik zal hem voor het gemak vanaf nu Willem noemen, zich zelfs te irriteren aan het feit dat
zijn onwetende collega groene schoenen onder een blauwe broek droeg. Hij kwam continu te laat,
begon op onlogische wijze aan zijn werk, verprutste zijn werk, raffelde zijn werk af, kwam constant in tijdnood en
sloot zijn werk af zoals hij het begon.
Niet Willem’s probleem zou je zeggen, maar aangezien Willem wel graag
zijn werk goed doet en zelfs maar al te graag hoort wanneer hij het beter, sneller of anders kan doen, kan je
je misschien indenken dat dat toch absoluut wel een probleem was voor Willem.
Willem heeft een leidinggevende functie,
maar omdat hij 15 jaar jonger is dan zijn collega, wordt totaal niets aangetrokken van wat Willem ook zegt.
Alles wordt gezien als aanval en wanneer een mens wordt aangevallen schiet een mens in verdediging.
Heel gek, maar op het moment van aanspreken op fouten, weet Willem’s collega ineens wel hoe de Nederlandse taal
in elkaar steekt en laat dat dan ook blijken door middel van schreeuwend bedreigingen naar zijn hoofd te slingeren.
Willem is klaar. Het kwaad is geschied en nu gaan zelfs de kleinste dingen hem irriteren. Dit wordt een visuele cirkel.
Zo kan ik de doldwaze avonturen en verhalen van Willem wel blijven schrijven, maar ik denk dat je het wel begrijpt.
Super kleine dingen kunnen ontzettend groot worden op het moment dat je al goed geïrriteerd bent.
Misschien is dit wel een beetje een overdreven voorbeeld hoor, maar misschien kan ik het zo goed praten.
Wanneer je je irriteert aan kleine dingen, dan mag dat best.
Dus irriteer je lekker het heen en weer, maar vergeet vooral niet naast het irriteren ook goed te leven.
Doe wat je wilt en geniet ook van de kleine dingen die wel leuk zijn!
Liefde!
P’z Bek
8 reacties
Mien · 7 december 2016 op 15:12
Welkom op CX. Een flinke binnenkomer ins Blaue hinein. Geen mug, noch olifant. Even opletten met ‘enteren’ en graag hier en daar wat wit tussen de regels, voor de leesbaarheid. De en die gene schrijf je aan elkaar. Een nummer ‘die’ ze niet kennen moet ‘dat’ zijn. In de titel zou ik geen hoofdletter gebruiken voor irritaties, tenzij je die daar juist mee op wil wekken. Ben benieuwd naar een volgend werk van jou. Zonder irritaties. Schrijven kun je. ?
NicoleS · 7 december 2016 op 16:55
Kleine ergernissen kun je beter hebben dan grote zorgen. Goed geschreven. Welkom op CX
Esther Suzanna · 7 december 2016 op 19:52
Wat een ‘vreselijk’ passende column op dit moment.
Iets te chaotisch met het ‘degene’ enzo…maar voor de rest heb je een punt! Irritatie, ergernis ontstaat vaak uit voorliggende historie.
Leuke binnenkomer. 🙂
Blanchefort · 7 december 2016 op 20:12
Leuk verhaal. Welkom. Die ‘visuele cirkel’ vind ik briljant.
Snarf · 7 december 2016 op 20:53
Lekker debuut bij CX, Bek! Beetje lang voor een eerste column en had graag meer punten gezien in plaats van komma’s. De rest is een kwestie van bijslijpen. Kom maar op met je volgende.
Nummer 22 · 7 december 2016 op 23:02
Mooie binnenkomer..ach, wie zonder irritaties is werpe het eerste scheld woord als selfie maar dan als verzoek” ik vind het niet prettig als je jezelf zo laat gaan! Wat verwacht je nu van mij?”
Maar ga door..ik kijk uit naar jouw volgende column?
Karen.2.0 · 8 december 2016 op 01:17
Irritaties kunnen geweldige columns opleveren. En geweldige reacties 😉 . Heel veel plezier hier op CX. (en veel oefenen en heel veel schrijven!)
Arta · 8 december 2016 op 14:24
Dit leest als een rap, heeft ritme!
Qua layout ziet het er wat minder uit,
maar volgens mij komt dat door het enteren.
Van harte welkom hier, kijk uit naar meer van jouw hand.