Dag één kwart.
Al mijn tanden zijn uitgevallen door de overdosis suiker in mijn cola. De prik heeft zich verzamelt in mijn hoofd waardoor ik constant denkt dat het onweert. Mijn ogen staren levenloos naar een vunzige, licht erotische film. Niet omdat er niets beters is voor tv, wel omdat al het andere ook niets voorstelt. Verveling. Wat moet een mens ermee aanvangen? Als je er niet vanaf komt, moet je er maar wat mee doen nietwaar? De één gaat een villa van blikjes bouwen, de ander gaat een baby girafje op zijn buik schilderen en ik pak uit gewoonte het eerste de beste Word bestand en kalk hem vol met letters, woorden, zinnen en waarom ook niet..alinea’s. Zo onsamenhangend en onzinnig mogelijk, want verveling kent geen leidraad, orde of logica.

Lief Dagboek? Wie ben jij eigenlijk? Ik praat dan wel zoals een mens zonder kop continu over mezelf ( welk mens niet? Je zou ze af en toe toch ergens vanaf willen gooien..), maar ik weet nog steeds niet wie jij bent. Wat doe je in het dagelijks leven? Hoe gaat het met je? Hoe voel je je? Wat voor werk voer jij zoal uit of studeer je nog? Hoe was jouw weekend? Ben je verliefd? Heb je huisdieren? Oma’s? Broers? Kinderen? Wat voor muziek vind je leuk? Vind je mij eigenlijk wel leuk? Hou je van al mijn nietszeggende, oppervlakkige, standaard, middelmatige, voorspelbare, vervelende, braakverwekkende, onoriginele, geautomatiseerde, beroerde, misselijk makende, onverteerbare, onnatuurlijke, geforceerde kulvragen? Doe joe luve mie lief dagboek? Doe joe? Doe joeeee?

Soms kom je iemand tegen en denk je: dat is nou typisch een mens. Zodra je iets in die richting van sarcasme, cynisme, inventiviteit, originaliteit, fantasie, intelligentie en humor bespeurt denk je: dat is wellicht een mens, maar het kan misschien vriendschappelijke potentie hebben. Zo niet, kun je hem of haar altijd nog neuken. Zo niet, heb je niet je best gedaan.
Natuurlijk meen is niet alles van wat ik schrijf en niet schrijf. Van wat ik denk en niet denk. Schrijf en niet schrijf. Toch zeggen, schrijven of denken mensen zoveel dingen zonder erbij stil te staan. Spontaniteit, fantasie, inventiviteit. Geef het een naam. Of niet. Zolang je iemand begrijpt, heb je geen namen nodig. Iemand volgen hoeft niet eens altijd, begrijpen is vaak makkelijker. Begrijpen is makkelijker dan de interesse ervoor behouden. Een zin die ik eigenlijk op mijn voorhoofd zou moeten tattoeeren: ik begrijp je wel, maar het interesseert me niet.

En daarna nog misschien in kleine letters ‘Val dood’ erachter. Gewoon ter decoratie. Gewoon ter afsluiting, conclusie, toelichting, teken van teder schouderklopje. Maar dan wel zo’n klopje die meteen tegen de grond gaat. Conclusie van verveling? Verveling kan een vrij scherpe, absurde, analystische en licht agressieve gedachtegang in beweging zetten.

Categorieën: Algemeen

7 reacties

arta · 24 juni 2008 op 09:12

Lieve Shitonya,
Eindelijk eens iemand die ook met mij rekening houdt.
Je vraagt je af wat ik in het dagelijks leven doe. Ik ben barkeeper en mijn hobby is dagboek zijn. (het slokt al mijn vrije tijd op) Ik heb gelukkig een overgrootoma en een zus die mij helpen en ook de melkboer leest weleens een bladzijdetje mee.
Mijn muziekkeuze hangt af van wat ik gelezen heb. Meestal zijn dat dus droevige liefdesliedjes, maar na het zijn van jouw dagboek heb ik vaak behoefte aan stevige hardrock en dan het liefst met ‘scheit-aan-de-wereld-teksten’.
Mijn weekend was rustig, je mag best wat meer gebruik van me maken, hoor! Je bent één van de weinigen die mijn hobby de moeite waard maken en je weet, ik vertel nooit iets door. Zelfs niet dat verhaal van vorige week, toen jij me vertelde dat…. Oeps, bijna versproken, gebeurt me zo vaak.
Nou, ik moet weer aan het werk.
Dank je voor je interesse.
Dikke :kus:
Jouw Dagboek.

lisa-marie · 24 juni 2008 op 09:19

Je mag je zo wel vaker vervelen. 😀

lisa-marie · 24 juni 2008 op 09:19

@Arta 😆 😆

Dees · 24 juni 2008 op 11:28

Shit is terug en Arta voert het papier aan. Nu nog een doortrekker 😀 (niet ik, ik heb smetvrees). Leuk geschreven shit, ben blij dat je nog wat verveling in creativiteit om wist te zetten, eindelijk weer…

SIMBA · 24 juni 2008 op 12:37

:hammer:

Shitonya · 30 juni 2008 op 13:41

praatte mijn dagboek maar vaker zo terug 😉

dashuri · 30 juni 2008 op 15:02

ik heb hier totaal niets mee. Een simpele beschrijving van een dagboekpersonage.. mau nee dit doet me écht niets

“Verveling kan een vrij scherpe, absurde, analystische en licht agressieve gedachtegang in beweging zetten.”

Waarom zo mierenneuken? Zeg gewoon wat je zeggen wilt en hou anders gewoon je mond he 😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder