Iedereen liegt wel eens. Naar het schijnt ligt het statistisch gemiddelde zelfs op tien keer per dag. Van leugentje om bestwil via het verzwijgen van iets onbelangrijk of gênant tot het bewust verdraaien van feiten en liegen dat het geprint staat. Kennelijk hoort liegen bij het mens zijn. Toch moeten we er naar streven niet te liegen, meende de Duitse 18de eeuwse filosoof Kant en ik ben geneigd hem bij te vallen.
Ministers horen zeker niet te liegen tegen de Kamer. Ministers die het lot van mensen in hun handen hebben, mogen niet liegen dat het ‘veilig’ is in land X of Y en mensen naar dat land terugsturen, pardon, deporteren, of liegen dat een oorlog – Afghanistan, Irak, Iran – gerechtvaardigd is terwijl iedereen wéét dat de president van de VS liegt en dat zijn hele horde liegt dat ie barst. Ze zijn allemaal in één woord moordgasten. Maar nu lieg ik hoor. Grapje? Van Dale zegt dat het eerste lid in deze samenstelling (moord) inhoudt dat die gasten erg aardig zijn. Die woordenboeken toch! 😀
Uiteraard moeten deze ‘bedienden van het volk’ zo snel mogelijk van het politieke toneel verdwijnen. Alleen al hun liegen is voldoende om ze weg te sturen, maar dat ze slippendragers van de dood zijn is verdorven in het kwadraat. Een volksvertegenwoordiging die de misse missies van zo’n regering goedkeurt is geen haar beter. Er is echter hoop: het verzet in de Kamer en in de samenleving groeit. Nog even dan zeggen we 2007 en kan dit kabinet worden bijgezet in het griezelkabinet van de geschiedenis. Tot die tijd probeert Rita de waarheid over Iran, Kongo en Somalië te verdonkeremanen en vluchtelingen te deporteren. Kan Jan-Peter blunderen en plunderen en toch blijven glunderen. Kan Gerrit doosjes van pandora openen en het ene miljard na het andere – écht niet expres vlak voor de verkiezingen hoor! – te voorschijn toveren. Maar op de bodem van zijn pandoradoosjes ligt… hoop! Echt moordgasten zijn ze pas als ze ruiterlijk toegeven dat ze volwassenen én kinderen in gevaar brengen, minachten of financieel uitkleden. De waarheid zou hen én ons bevrijden…
© Jan Bontje 2006
3 reacties
KawaSutra · 9 april 2006 op 21:27
Ik kan me nauwelijks voorstellen dat er bewindslieden zijn die de kamer willens en wetens voorliegen. Volgens mij zijn ze in alle gevallen gewoon verkeerd geïnformeerd. Maar misschien ben ik wel naief in dat soort zaken. Overigens is de conclusie niet anders hoor. Ze zijn en blijven politiek verantwoordelijk en zullen zodra er een grens bereikt is hun conclusies moeten trekken.
Nou lost opstappen in mijn optiek ook niet altijd alles op want het gaat m.i. om het functioneren van het betreffende ministerie. Ik denk dat een oplossing zou kunnen zijn dat die ministeries, en met name de ambtenaren, eens bij elkaar in de leer gaan. Ik weet uit de praktijk dat Financiën het laatste decennium heel vernieuwend bezig is geweest. Het is niet voor niets dat de puinhoop die het UWV er van gemaakt heeft uiteindelijk door de Belastingdienst in goede banen geleid moest gaan worden. Ik denk dat een hoop departementen daar nog veel van kunnen leren.
Politieke verantwoordelijkheid is heel belangrijk maar denk niet dat die zaligmakend is zolang er structureel niets veranderd.
Maar ik kan me de gevoelens wel voorstellen. Tenslotte gebeurt dit allemaal van onze belastingcenten. Daarom vind ik het wel een goede column. Laat de betreffende personen die het echt aangaat nu eens wakker worden zodat politieke spelletjes en loopbaanbelangen tot de geschiedenis zullen behoren.
Shitonya · 11 april 2006 op 00:38
die woordenboeken toch – kon je wel weglaten.
die smiley – kon je wel weglaten
“ie” barst – kon je wel anders uitdrukken en zeker niet woorden als “ie” gebruiken.
En ik weet niet hoe je het doet, maar je krijgt het toch ernstig vaak voor elkaar om mijn aandacht kapot te scheuren 😕
Troy · 11 april 2006 op 11:07
Een column met een boodschap waar ik me alleen maar bij aan kan sluiten. Goed verwoord.