“Meneer, wilt u bij de volgende halte stoppen?”… Geen antwoord. Ik zucht en herhaal mijn vraag, maar dan met heel wat decibellen meer. Waar is dat verdomde stopknopje als je het nodig hebt? Meneer Fossiel achter het stuur antwoordt ietwat verontwaardigd dat hij echt wel stopt bij de “kerrik”. “Kerrik”, of kerk – voor niet-Brabanders – is, zeer logisch, de volgende halte. Ik krijg een blik toegeworpen via de binnenspiegel hoe ik dat toch niet kon weten. Welkom in de buurtbus, het enige overgebleven openbaar vervoer waarmee je Waspik, het gehucht in Brabant, doordeweeks en op zaterdag tot stipt zes uur nog kunt bereiken. ’s Avonds en op zon- en feestdagen is dat immers niet nodig.

Sinds ik op mijn 18e Waspik heb ingeruild voor een iets groter dorp in de provincie genaamd Nijmegen en sinds kort zelfs Arnhem, heb ik met de buurtbus te maken. Mijn ouders stellen het op prijs als hun dochters, die inmiddels allemaal het Brabantse land hebben verlaten, af en toe een bezoekje brengen aan het ouderlijk huis. Met alle liefde en plezier natuurlijk. Toen ze in Waspik neerstreken, vergaten ze alleen even te vertellen dat bij gebrek aan een auto, het totaal afgesloten ligt van de bewoonde wereld. Wel zo fijn voor de rust die men wenst.

Met het fenomeen buurtbus heb ik inmiddels een behoorlijke haat-verhouding opgebouwd. De liefde is allang verdwenen. Waarschijnlijk is die er zelfs nooit geweest. Als je na een trein- en busreis al het halve land hebt gezien, ben je er nog lang niet. Het beste komt nog: de buurtbus!. Deze veredelde huifkar rijdt welgeteld eenmaal per uur, biedt plaats aan 8 hele personen en wordt bestuurd door vrijwilligers op leeftijd. Wat krijg je dan? Inderdaad. 58 minuten wachten, want aansluiting met elke andere vorm van OV is teveel gevraagd. Vechten om een plekje, want vaak sta je met minstens 10 man in de kou te wachten. Vervolgens mag je je leven voorbij zien flitsen als het busje een te scherpe bocht maakt, omdat het bestuurd wordt door een persoon, die inmiddels de leeftijd heeft bereikt, waarbij een jaarlijks auto-rijexamen verplicht is voor verlenging van het rijbewijs.

Als je eenmaal zit en hoopt dat je in een halfuurtje in één geheel naar je wonderschone, rustieke geboortedorp wordt gebracht, word je aangetikt door je bejaarde, Waspikse, buurvrouw. “Mèske, hedde het al geheurd, den dieje van oos Piet is gesturreve.”

Welkom thuis.

Categorieën: AlgemeenVerhalen

Denaamishaas

Hannah is een kwart eeuw oud, op dit moment woonachtig in Arnhem. Werkt in de leukste boekwinkel van Nijmegen. Heeft Midden-Oostenstudies+Arabisch en Beleid gestudeerd. Schrijft columns op denaamishaas.wordpress.com over alles wat haar bezighoudt zoals reizen, lezen, eten, alledaagse simpele dingen en reality-tv. Nieuw op twitter: denaamishaasch.

5 reacties

Meralixe · 6 juni 2014 op 14:58

Welkom op column x..

Schrijf technisch niets op aan te merken.. Ik zou niet durven..
Maar de inhoud.. Wat een commentaar en een ongeduld op mensen uit de streek waar je bij nader inzien dan nog geboren bent! Foei! 🙁

SIMBA · 6 juni 2014 op 17:25

Het alternatief is dat helemaal geen bus rijdt…..dus lang leve de vrijwilligers!

troubadour · 6 juni 2014 op 18:01

Het zinnetje rondom de ‘kerruk’ klopt geloof ik wel, maar leest niet lekker. Ik kom uit Stampersgat, een jumelage met Waspik ligt voor de hand lijkt me.( low budget) Mijn afkomst verloochen ik nooit, regelmatig oefen ik mijn dialect.
Welkom Vierteljahrhundert!

Mien · 6 juni 2014 op 22:00

Skôn debuteke. In de buurtbus worden de beste buuts voorbereid. Tis maor dè ge det wit. Wittemok? Lees een keer Boerenpsalm van Timmermans en er zal een wereld voor u open gaan. Top levensfilosofie van het platteland. Ook bedoeld en te pruimen voor (provincie)stadsmensen. Welkom bij het kleinste dorp van het internet. Ik zie aan de reacties dat je al bijna iedereen ontmoet hebt uit het CX- dorp.

Nachtzuster · 7 juni 2014 op 02:04

Welkom hier! Ik vind hem leuk. Goed van lengte, lekker gemopper en prima geschreven. Ben benieuwd naar je volgende column! (Over de vierdaagse misschien?)

Geef een reactie

Avatar plaatshouder