Nu moeten we niet met z’n allen gaan zeuren dat er geen donder op TV is. Er is zat te bekijken, alleen worden er geen risico’s genomen. Grote shows waar publiek bij welkom is, worden nu niet gemaakt of uitgesteld. SBS bijvoorbeeld neemt dat risico niet. De meeste programma’s worden Lees meer…
Op mijn vijftiende verjaardag kreeg ik van mijn vader een mini bromfietsje cadeau. Vader had het zelf in mekaar geknutseld met behulp van allerlei losse onderdelen. Als ik er op zat, raakte ik met de knieën mijn armen, zo klein was het. Maar ik was de koning te rijk met Lees meer…
Van huis uit ben ik altijd een enthousiaste carnavalsvierder geweest. Het grappige van carnaval is; er gebeurt altijd wel iets. Zo reisden Sylvia en ik eens met onze toenmalige vriendenclub vanuit Roerdonk naar Maltstad, met de speciale carnavalsbus. Sylvia had zich juist in de afgelopen week geblesseerd met tennissen; haar Lees meer…
Harrie Onschuld is een gevoelig mannetje. Hij heeft moeite om zich te ontdoen van trauma’s, oud en nieuw, groot en klein. “Maak van je hart geen moordkuil,” drukt zijn vrouw hem vaak genoeg op het hart. “Laat het van je afglijden pap,” adviseert zijn dochter, maar dat is allemaal makkelijker Lees meer…
Vanaf het plateau waarop ik lig te zonnen, heb ik een schitterend uitzicht over het meer onder mij. Het blauwe water van het meer straalt rust uit, net als de massieve omtrekken van de Vulkaan op de achtergrond. Op het strand krioelt het van de mensen, met spelende, lachende en Lees meer…
Bert heeft afgelopen zomer meegedaan met een populair dating programma voor vrijgezelle boeren. Met zes dames heeft hij een date gehad, en met een ervan heeft hij daadwerkelijk het bed mogen delen. Met haar pronte billen zo voor het grijpen leek een toekomst samen met haar voor Bert binnen handbereik. Lees meer…
Een brug over de Seine. Een clochard nestelt zich voor de nacht. Richard is zijn naam, en het is zijn vaste stek, onder de brug. Richard is zwaar getraumatiseerd, kan niet meer praten en ook schrijven lukt hem al jaren niet meer. Sinds kort krijgt hij ’s nachts gezelschap. Daar Lees meer…
Februari 2019 zal het 19 jaar geleden zijn dat mijn vader’s stem voor het laatst door mij werd gehoord. Gisterenmiddag was ik bij mijn moeder. Mijn moeder (1927) de jongste van de 6 is de laatste die nog leeft. Haar verhalen zijn herhalingen en dat steenvast eindigt met ’Ik mis Guus, jouw vader’ Lees meer…
De avond kwam op bezoek en in onze- doodlopende straat- gaf de lantaren een knipoog en het licht kado. In mijn huis is geen aardgas, nooit gehad. De stadsverwarming hapert niet in deze periode van winters weer. In de laag bij de grond verlichte achtertuin – fladderen de laatste gevleugelde Lees meer…
Heer van Gellekom, Die ex van u (nummer 4) Thea Nagelhout met die dikke billen (precies die) kwam ik tegen bij de voedselbank in V. op De Dijk. Je zal haar niet meer herkennen, nu ze bijna 3 jaar in de schuldsanering zit, nadat je weggelopen was. Ze is afgevallen, niet normaal man. Lees meer…
Er was eens….. een oude vrouw die haar hele leven, met haar man en later als weduwe, de adat in acht nam. Nu ze de hoge (89 jaar) – voor indische mensen – leeftijd had bereikt ging ze na het middaguur op een bale-bale, met een antiek gebeeldhouwde onderstel, haar dutje doen. In Lees meer…
Henri en Venus liggen ’s middags lekker te rollebollen in bed. Wat heet, de stukken vliegen er van af! Het gaat er op, er af, van voor naar achter, van links naar rechts, van top tot teen, en van onder naar boven. Kortom alle ‘ins and outs’ worden uitgebreid verkend Lees meer…