Ik vertel nog één verhaaltje voor het slapen.
En dan ga ik weer naar beneden.
Maar eerst vertel jij mij hoe je dag was vandaag.
Wat je hebt gedaan en over de avonturen die je hebt meegemaakt.
Je stelt me alle vragen die in je hoofd blijven komen.
Wat het verschil is tussen goed en kwaad?
Maar ik weet het niet, het hangt er vanaf.
Alles wat ik weet is dat iedereen zijn eigen verhaal heeft.
Wij praten honderduit over alles wat in jouw leven passeert.
We hebben het over jouw toekomst, over dertig jaar.
Jij denkt dat er dan onzichtbaar makende machines zijn.
En je hoopt zelf te kunnen vliegen.
Terwijl ik bij mezelf denk: Ik hoop liefde.

De volgende ochtend ben jij verzonken in gedachten.
Er ligt een pen. Je pakt hem en je maakt wat in je hoofd zit.
Je werkt het uit tot iets groots en ik kijk met trots naar hoe jij de wereld ziet.
Ik zie in jou een versie van mezelf, van zo’n dertig jaar geleden.
Rennend in de zon, de paden op, zonder zorgen.
Een boom was mijn schuilplaats, verborgen in het niets.
Ik was zo bezig in mijn eigen fantasie dat ik niet hoorde wat je zei.
Je pakt mijn hand en je wil mij laten zien wat jij ziet.

Ik pak wat spullen en we gaan samen nieuwe avonturen maken.
We vergeten de tijd die was en we beginnen opnieuw met wat over is gebleven.
Je mag spelen zonder zorgen en je dromen met mij delen.
Voordat ik weer te ver vooruitkijk, zet ik even tien seconden mijn gedachten uit.

Categorieën: Verhalen

0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder