Een dag in augustus

Het was zo’n dag in augustus die duizenden Belgen deed zeggen het is toch warm hee, van mij mag het al herfst worden.
En precies die zin had een grote dikke kerel van een jaar of veertig zwetend uitgesproken aan de toog van het bruine cafeetje.
Naast hem zaten drie andere veertigers van dezelfde inkomensgroep, dat was te zien aan hun chique vrijetijdskledij die beter paste in het décor van St Tropez dan in een bruin cafeetje in Antwerpen.

Het delicate Zwijn

Wat voor de één een delicatesse is, is voor de ander een crime. Nooit zal ik vergeten dat er ooit iets op mijn bord lag wat er nogal onbekend uitzag. Mijn vader die kok was, vertelde vol trots dat hij een wild zwijn had gekocht van zijn zwager. Wij, mijn broers en zusters, hadden meermalen genoten van de jachtverhalen van onze oom Jan, maar zagen nu het zwijn voor onze ogen, met de tong uit zijn bek rennend voor zijn leven… Mijn vader zei toen dat wat op ons bord lag, de tong van het dier was. Wij keken met afgrijzende blikken naar ons bord en we weigerden ervan te eten.

Honds

Het begon harder te regenen. Ik besloot een kortere weg naar huis te nemen. Ik verliet de gracht met zijn luidruchtige kroegen en dook een smalle steeg in. Meteen werd ik in een vreemde schemering ondergedompeld, het wervelende kleurrijke grachtenleven viel plotsklaps weg. Ik liep met stevige stappen door de kille nacht. Echo’s weerklonken tegen de vochtige klinkerweg en de kale bakstenen muren die de steeg in een beklemmende greep hielden. Het stonk naar menselijke urine. Het uiteinde van de steeg was een mysterieuze lichtgevende nevel.

Monster

Het was zomaar ergens op straat, in een onbelangrijk plaatsje, waar hij haar voor het eerst zag. Het kon niet missen. Ze liepen recht op elkaar af – bijna in elkaars armen. Toch zagen ze elkaar pas op het allerlaatste moment. Hij, dromerig als altijd, liep met zijn hoofd omhoog geheven, onder de indruk van een door de ondergaande zon rood gekleurde wolkenlucht. Zij, alert als altijd, maakte een omtrekkende beweging om een stel baldadige kinderen. Minder dan een ademlengte zat er tussen hen in, op het moment dat ze elkaar ontdekten.