Duivelse humor

Kinderen zijn geestig, lief, moedig, en erg vervelend als ze je weer eens goed voor joker zetten door hun zogenaamde onschuldige opmerkingen.
Ik heb zulke situaties zo vaak mee gemaakt, nu kan ik er hartelijk om lachen maar op het moment zelf zak je door de grond.
Het ergste is je weet nooit wanneer ze het je gaan aan doen dat blijft altijd een verrassing
Mijn dochter van zeven is daar een goede voorbeeld van, zij heeft vaak een situatie gecreëerd waar door ik het liefst in een gat van tien meter ging zitten ver weg van de beschaving.
Toen ze een jaar of vijf was gingen we met schoon ouders en al naar de zoo in Antwerpen.

Droge regen

Ver weg van de stress van het uitgaansleven had ik dit weekend 2 feesten. Feesten, daar moet je gewoon heen. Je word uitgenodigt en je moet komen, dat is logisch. Voor het eerste feest wou ik een smoes verzinnen, in het 2de feest had ik juist erg veel zin. Maar vandaag.., denk ik met heimwee terug aan het eerste feest.

In het diepe

Ik trek mijn tas onder de snelbinders vandaan en loop langzaam naar de ingang. De ruiten zijn beslagen. Ik open de deur en stap binnen in een wolk van bedwelmende warmte. Chloorlucht en galmende stemmen: het is weer woensdagmiddag.
Thuis sprak moeder me nog bemoedigend toe; nu ik binnen ben zakt de moed me weer in de schoenen. “Het is toch een aardige man”, zei ze. “Hij doet niemand kwaad”. Maar het is een bullebak. Hij schreeuwt altijd en snapt niet dat ik het diepe niet over durf te zwemmen.

Met de camper

‘Achteraan, daar staat hij’, zei de verhuurder terwijl hij op het asfalt van de parkeerplaats spuugde.
Susan tuurde in de richting die de man wees, terwijl Annemarie de sleutels aannam. Het was zeker 35 graden en het asfalt was gesmolten. Niet bepaald een geschikte dag om met bagage te sjouwen. De koffer die Susan drie dagen voor vertrek nog gekocht had, was gelukkig voorzien van wieltjes. Na twee meter stroperig asfalt gaven de wieltjes het echter alweer op.

Kadoverpakking

Een wereldwijf, dat was het. Wat een geluk dat juist hij haar vanavond tegen het lijf was gelopen. Letterlijk zelfs. Sjaran ging de nacht van zijn leven tegemoet, hij wist het zeker. Want vannacht was ze van hem. Helemaal en alleen van hem. Alles liep op rolletjes en er kon niets misgaan.