Hebt u ook zo gehuild? En hebt u het condoleanceregister al getekend (welke? er zijn er duizenden – on line)? En wat is uw favoriete liedje?…Michael Jackson is niet meer. En de wereld rouwt. Er zijn nogal wat mensen die iets met Michael hebben. Of hadden. Wist u dat? Ik heb er hordes op tv voorbij zien komen: de sympathieke uitbater van een McDonalds restaurant in Best, die op een veiling een 11 meter hoog standbeeld van Michael op de kop heeft weten te tikken; de gewichtige producer die een (bij-) rol speelt in de totstandkoming van Micheals nieuwe album; die malle Surinaamse look-alike. En dan de echte deskundigen natuurlijk: Britney Spears, Madonna, Justin Timberlake, Gerard Joling, Patty Brard… Waarom raakt Michaels dood ons zo? Ja, hij heeft mooie liedjes geschreven. Hij kon ook geweldig goed dansen. Hij was een echte celebrity. Maar verklaart dat de enorme emoties die zijn dood teweeg brengt? Ik denk dat Michael nog iets anders, veel belangrijkers, heeft gedaan. Hij hield of houdt ons namelijk een spiegel voor.

Ga maar na. Michael heeft bijvoorbeeld een trieste jeugd gehad. Zijn ontwikkeling als kind werd volledig weggestopt ten faveure van zijn ontwikkeling als artiest, als kind-ster. Met de fysieke mishandeling door zijn eigen vader als triest dieptepunt, zo bekende Michael in 1993 in de Oprah Winfrey Show. Met onze eigen kindertijd is het niet echt veel beter gesteld. In plaats van de oorspronkelijke eigenschappen van onze kinderen positief te stimuleren, stoppen wij ze in een onderwijssysteem dat hen vanaf het prille begin beperkt, hun oorspronkelijke gedrag afleert. Om hen gereed te maken voor (een goede positie in) de maatschappij. Cat Stevens – inmiddels Yusuf Islam geheten en als pseudo-terrorist nu persona non grata in de Verenigde Staten – verwoordde het al in 1970 in het nummer “Father and Son”: “From the moment I could talk, I was ordered to listen”.

Michael ging ook wel eens winkelen. Hij huurde dan voor een avond een shopping mall af en gaf als ie in een zuinige bui was zo’n $100.000,= uit. Extreem zegt u? Exorbitant? Hoe denkt u dat mensen die moeten rondkomen van $1,= per dag – zo’n slordige 80% van de wereldbevolking – ons consumptiepatroon beschouwen?

Michael heeft zeker dertien cosmetische ingrepen ondergaan. Nu is het zeker zo dat wij in het nastreven van het Schoonheidsideaal ook steeds vaker de weg naar de priveklinieken weten te vinden. Maar er is meer aan de hand. Als je dertien cosmetische operaties hebt laten uitvoeren dan denk je, of hoop je, dat de werkelijkheid maakbaar is. Je laat geen ruimte meer voor het toeval en de imperfectie. Hoe zit dat nu eigenlijk met ons? Carriereplanners, Vakantiegangers, Patienten, Ivf-ers, Filerijders, Treinreizigers, Gehuwden, Happy Singles, Ouders, Voetbalsupporters, Fitness beoefenaars? Nou?

Michael Jackson is de geexalteerde verpersoonlijking van een ontspoorde samenleving. En de samenleving, dat ben jezelf!! En dus, als Michael doodgaat, gaan wij allemaal een beetje dood. En dat doet pijn. Toch? En u raadt misschien het al, mijn favoriete Michael Jackson nummer is … Man in the mirror!!!


Chris

Chris den Daas

13 reacties

SIMBA · 9 juli 2009 op 12:05

[quote]die op een veiling een 11 meter hoog standbeeld van Michael op de kop heeft weten te tikken; [/quote]
Dat beeld staat er al 10 jaar hoor, heeft niks met de hype rondom zijn dood te maken!

lisa-marie · 9 juli 2009 op 13:16

ik had hetzelfde als Simba.

Over deze even nagedacht
[quote] Maar verklaart dat de enorme emoties die zijn dood teweeg brengt? [/quote]

ik denk dat het komt omdat het een stem is die je raakt even als zijn persoonlijkheid,wat we er van mochten zien, ongeacht wat je mening ook over hem is.
Ook omdat de liedjes een deel uitmaakten van de jeugd van vele mensen.
Zelf vind ik zijn album thriller gewoonweg het beste.

Kuin · 9 juli 2009 op 13:49

Tja, Michael Jackson. De naam bracht wat teweeg. Zijn verschijning bracht wat teweeg, maar zijn dood klaarblijkelijk nog meer. Zijn muziek vond en vindt ik goed, maar om nu te zeggen dat ik rouw?… Nee, ieder mens gaat dood. Het is de enige zekerheid in het leven van ons mensen, welke altijd op zoek zijn naar zekerheden. Frappant is dan wel weer dat de meeste mensen voor die enige zekerheid in het leven, bang zijn.

arta · 9 juli 2009 op 14:30

Ik vind veel Jackson-nummers ook erg goed, maar ‘Happy’ van het album ‘Music and me’ uit 1973 vind ik het beste.
Al die verhalen, commotie, mediagekte… achter die hele facade zat toch ook maar een gewoon mens, denk ik altijd maar.

pally · 9 juli 2009 op 14:54

Er zitten zeker zinnige dingen in je stuk, Chris, maar ik hou niet van het verregaande generaliseren wat je hier en daar doet,b.v:
[quote]Met onze kindertijd is het echt niet beter gesteld.[/quote]
Hoezo?Hoe weet je dat?
Verder doen de excessen me eigenlijk niet zoveel aan mezelf en een heleboel mensen om mij heen denken. Dus die spiegel, die zie ik er niet zo in…..
Maar hij was een groot artist in zijn genre en voor zwarte mensen een rolmodel. Veel mensen rouwen om hem, dat zeker.

groet van pally

Prlwytskovsky · 10 juli 2009 op 00:03

Meen je dat nou? Is ‘ie dood? 😕

klapdoos · 10 juli 2009 op 10:28

Triest genoeg. Zijn muziek en dans was en is nog steeds een verademing ( voor mij althans) Maar dat de hele wereld ineens vriendjes met hem was en al die mediageile mensen profiteren van het feit dat deze man nooit man is geworden maar altijd kind is gebleven, heeft niemand daar doorheen gekeken???
groet van leny

Mien · 10 juli 2009 op 14:30

Michael was authentiek, real, altijd zichzelf en daardoor kwetsbaar. Dat raakt en komt dichtbij.
Buiten dat was hij een bijzonder mens net als iedereen.

Mien

Garuda · 10 juli 2009 op 16:03

Ik sluit me aan bij Mien…

doemaar88 · 10 juli 2009 op 19:44

Jeetje. Dit stuk is een groot vraagstuk

[quote]Hebt u ook zo gehuild?[/quote]
[quote]En hebt u het condoleanceregister al getekend[/quote]
[quote]En wat is uw favoriete liedje?[/quote][quote]Wist u dat?[/quote]
[quote]Waarom raakt Michaels dood ons zo?[/quote][quote]Maar verklaart dat de enorme emoties die zijn dood teweeg brengt?[/quote]
[quote]Hoe denkt u dat mensen die moeten rondkomen van $1,= per dag – zo’n slordige 80% van de wereldbevolking – ons consumptiepatroon beschouwen?[/quote]
[quote]Hoe zit dat nu eigenlijk met ons?[/quote]

Een tikkeltje vermoeiend, als je het mij vraagt 😀

trex01 · 11 juli 2009 op 13:00

Ja hoor, ik heb ook gehuild. En nee, zijn condoleanceregister heb ik niet getekend. Ik kende hem eigenlijk ook niet echt, niet persoonlijk tenminste. Zoals waarschijnlijk weinig mensen hem echt kenden. Zijn muziek vond en vind ik wel goed. Mijn favoriete nummer? Heal the world. Favoriete zin: “stop existing and start living.” Op dit moment hoor ik een verdieping lager trouwens een nummer van hem: Beat it! Wordt gedraaid door mijn zoon van veertien. Hij speelt het op zijn gitaar en zo blijft zijn muziek altijd bestaan. Generatie op generatie.
Filosofisch stukje Chris.

axelle · 11 juli 2009 op 13:29

Ik hoop dat dit de laatste Michaelode(?) op ColumnX mag wezen. Karel Van Miert is minstens EVEN intrigerend.

Chris · 12 juli 2009 op 12:41

Neen, Met MJ had en heb ik ook niet veel. Wel een aardige sprinkplank voor een column. Allemaal bedankt voor de reacties. Op een aantal zal ik even ingaan.

Dat beeld staat er al 10 jaar, ja dat klopt. Merkwaardig dat de eigenaar ineens wereldnieuws (in Nederland) werd na MJ’s dood.

Vermoeiend? Al die (retorische) vragen. Zou kunnen. Weet ik niet. In ieder geval dan dubbel bedankt voor het uitlezen van de column en het – extra – moeite nemen om te reageren.

Ja, ik weet zeker dat het met de kindertijd van ons westerse mensen niet zo best gesteld is.

Michealode (?) Ik zou zeggen, nog een keertje lezen, kijken of het kwartje dan misschien landt.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder