Mijn tunnel, mijn land

In een helder moment, na de verslagenheid om wat er gebeurd is met lichtpunt Theo van Gogh, bedenk ik me ineens hoe prettig het kan zijn om me gevangen te voelen. Ergens geeft dit ook een gevoel van veiligheid. Lekker anoniem je gal spuwen over de samenleving.
Niet echt mijn stijl, die anonimiteit, want ik mag graag ventileren onder eigen naam, maar wel verstandig, zo lijkt het.
Het [i]is[/i] duidelijk dat meningen en stijl van ventileren in onze maatschappij door velen niet als prettig ervaren worden.
Ik denk ineens aan Bolkestein, die een aantal jaren geleden al gezien werd als “uiterst rechts” omdat hij een mening had over het aantal immigranten.
Janmaat dwaalt even voorbij in mijn gedachten. Zijn gedachtengoed is zeker niet de mijne maar ik herinner me dat vele kamerleden [i]wegliepen[/i] als hij aan het woord was. (Dat is toch wel merkwaardig, want er wordt toch ook gestemd om zijn soort geluiden hoorbaar te krijgen en om dit tegen te gaan, al naar gelang de voorkeur van de stemmer). Zo een kamerlid zit er niet alleen voor zijn eigen mening en de mening van de partij maar zeker ook om het volk te vertegenwoordigen en dan is weglopen niet het juiste signaal. (Met terugwerkende kracht salaris inleveren door de toenmalige kamerleden staat inmiddels op mijn eigen partijprogramma.)
Strijd van ideeën? Nee negeren of stigmatiseren zijn truukjes zo oud als de mensheid zelf.
Fortuyn was degene die daadwerkelijk voor mijn gevoel begon met het daadwerkelijk ongenuanceerd verwoorden van geluiden uit de samenleving. Geen prettige geluiden, maar wel zaken die in Rotterdam toen actueel waren en m.i. nu nog steeds actueel zijn.
Ook hier was het stigmatiseren van Fortuyn het antwoord van de politiek.
De geluiden uit de maatschappij bereiken altijd de oppervlakte. Steeds meer en steeds harder wordt er geroepen in columns. Het “vrije” internet biedt wat de media en de politiek niet bieden. Daadwerkelijk de mening van individuen en groepen.
Een uurtje browsen op de sites van Mocros.nl en Maroc.nl laat, ondanks de dappere poging van de sitebeheerders inzake een openlijke stelling tegen geweld als antwoord op de vrije mening en een deelnemingsbetuiging, in met name in de reacties zien hoe weinig de mens tolerant is. Dat verwijt ik niet de kutmarokkanen die de reacties plaatsen.
Op TV tijdens het kabaal van Cohen waren er genoeg niet tolerante reacties van de kut Nederlanders zelf.
Het discrimineren zit in de mens. Is het niet de geiteneuker, dan is het de Noord Rotterdammer, want die homo is voor Sparta.
Wat te denken van die kanker buurman, met zijn goede baan en zijn mercedes.
Het aansluiten bij groepen, het zich willen onderscheiden, het vechten voor de eigen belangen…Het is allemaal menselijk al kan het ten koste gaan van belangen van anderen, andere groepen of andere individuen.
Het helder moment wordt al minder. Wat is mijn belang? Wie is mijn groep?
Ik respecteer de meningen sommige reactiegevers op de genoemde sites al zijn ze niet de mijne. Moord respecteer ik niet. De doodstraf was mijn eerste punt op mijn partijprogramma.
Ow wacht, ik heb een hekel aan linkse posts, in grote getalen van dezelfde persoon, want de uitkeringstrekker, kan in plaats van 50 reacties op column x natuurlijk ook lekker werken in de tuinbouw. Tomaten zat daaro!
Kut ik zie niks meer in mijn tunnel. En het regent ook nog!
Als ik die kuthond tegenkom dan schop ik hem!
Het is mijn tunnel, nu met tralies onder stroom en nuclear massive destruction weapons at the gate. Voor de veiligheid zal ik de eerste politicus worden met bivakmuts (wit staat voor reinheid??????). Met de megafoon schreeuw ik hysterisch:
“Nederland is van de vrijdenkers! Fuck Europa. Fuck Allah (in mijn wereld is mijn lul God en ik noem hem Allah.(vrij gestolen van TvG)). Middelvinger naar CIDI. Dubbele vinger naar de verzorgingsstaat. Leve de republiek! Ik pis op links!

Horen jullie mij? [b]zien jullie mij[/b]?

————————————————
Veiligheidsprotocol.

Code wit // geen gevaar
Ik word niet gehoord. Ik gebruik wat extreme woorden voor aandacht. Balkenende pijpt bos doet het wel aardig.
Code geel // licht gevaar
Als ik gehoord word dan is het goed. Ik doe weliswaar de medemens pijn met woorden maar niemand weet nog wie ik ben.
Code oranje // gevaar
Als ik gezien word dan was het satire. Ik lul me er wel uit.
Code rood // paniek
Als ik gehoord en gezien word dan knijp ik er laf tussenuit. Geen risico!