Nederlands- Indië, smeuïg tot op de bodem!

Bij ontmoeting van nieuwe mensen of bij nadere kennismaking wordt aan mij vaak gevraagd:
“Je bent niet Nederlands, hè?”
“Nee, dat klopt”
Op de een of andere manier ben ik toch altijd nieuwsgierig naar wat men antwoord dus ik zeg meteen daarna:
“Wat denk je dat mijn afkomst is?” Turks, Grieks, Spaans, Marokkaans,…ik heb altijd al van alles naar mijn hoofd gesmeten gekregen maar het is vooral Mediterraans.
“Echt waar, denk je dat echt? Nee hoor, ik ben Indisch, zie je dat echt niet?”
Het blijkt dat ik niet de enige Indo ben die hier last van heeft en vraag vervolgens degene waar hij denkt, dat ik vandaan kom.
“Indisch zeg je hè,…eeeh uit India toch?”
Het komt echt zelden voor wil iemand India zeggen, maar het is voorgekomen. Om het makkelijker te maken zeg ik daarom vaak gewoon dat ik Indo ben.
“Dus je komt uit Indonesië?!”
Nou nee, niet echt, is het gene wat ik hardop denk. De realiteit is dat ik daar ja op antwoord om misverstanden te voorkomen. Een lesje geschiedenis geven is vaak niet wat ik wil. Maar vooruit dan, voor deze ene keer…

Als ik uit Indonesië zou komen dan had ik gezegd dat ik een Indonesiër ben of dat ik Indonesisch ben van afkomst. Nee ik ben Indisch, wat wil zeggen dat ik een Nederlands-Indiër ben. Ik kom uit Nederlands-Indië, Nederlands Oost-Indië of Indië. De vroegere Nederlandse kolonie. Welke door meerdere landen gekoloniseerd is geweest waardoor er veel Europese invloeden terug te vinden zijn in het uiterlijk van een Indo. Vandaar vaak het Mediterrane antwoord van vele mensen. Ik ben van de derde generatie Indo’s die in Nederland wonen. Mijn opa en oma hebben vroeger, om in termen van deze tijd te praten, asiel aangevraagd in Nederland. Een volgende discussie met een niet al te snugger persoon volgt.
“Weet je wat de regering zou moeten doen? Ze zouden alle buitenlanders terug naar hun eigen land moeten sturen, dat zou beter moeten zijn voor ons Nederlanders”
“Vind je dat echt? Dus dan zou ik ook moeten gaan?”
“Hoezo, jij bent toch geen buitenlander?”
“Waarom niet? Ik ben toch een Indo?”
“Ja nee, jullie horen gewoon bij Nederland!”

Ik ken geen enkele Indo die akkoord zou gaan met dat antwoord. Dan blijkt dus dat de kennis en geschiedenis over Nederlands- Indië niet bij iedereen bekent is. Op school werd mij wel geleerd dat Nederlands- Indië vroeger bij Nederland hoorde en dat men daar politionele acties voerde. Over de oorlog tussen de koloniale machtshebber en de Indonische revolutionairen die vochten voor een vrij en onafhankelijk Indonesië wordt niet gesproken. Deze heeft er grotendeels voor gezorgd dat er veel Nederlands-Indiërs naar Nederland kwamen. De datum van de onafhankelijkheid wordt natuurlijk wel genoemd.

Jammer dat niet iedereen weet hoe het in elkaar zit. Maar goed, ik heb toen ik klein was dezelfde fout gemaakt want ik wist niet beter. Wij jonge Indo’s noemde elkaar ook pinda. Als Indo was je een pinda. Een belanda (de (blanke) Nederlandse) werd dan kaaskop genoemd. Logisch vanwege de kaas. Maar mijn moeder vertelde mij dat pinda een scheldwoord is voor Indische mensen. Hier achter komend wekte het mijn interesse in mijn afkomst. Nu denk ik dat het niet zal uitmaken, maar toch is het jammer dat er niet meer aandacht aan de echte geschiedenis wordt besteed. Dus of ik nu als Indisch, Indo, Indonesisch, Nederlands-Indisch of als Mediterraans wordt gezien, er gaat niks boven een lekkere boterham met pindakaas!