Niks dan ‘nieuws’ over de doden….

“Heb je nog een column geschreven dit weekend.” De vraag van mijn collega bonst na in mijn hoofd. Vluchtig denk ik na. Niet op mijn allervluchtigst, omdat ik behoorlijke koppijn heb. Extra vervelend dus, die vraag die nabonst. Ik voel me ziek. Ik voel me gewoon echt beroerd. Typisch zo een moment waarop ik me op en top man voel. Mannen kunnen altijd zo overdreven ‘ziek’ zijn namelijk. De stoerste mannen, zijn bij de eerste opkomende verkoudheid al meteen hartstikke doodziek, ik ook dus. Misschien ga ik wel dood…..gelukkig heb ik nog even een rondje langs de (eeuwige jacht)velden kunnen maken voor jullie:

Als ik de kranten open sla en het nieuws kijk heb ik echt wel reden om een beetje angstig te worden. Een zwangere dode, een zoon van een dode cineast en nog een paar verse doden deze week. Iedereen gaat maar dood tegenwoordig. Dat is d(o)uidelijk.

Diana schijnt zwanger geweest te zijn. Toch weer jammer dat je het als (schoon)vader weer niet van je eigen zoon en schoondochter hoort, dat ze zwanger is. Ze heeft het toch wel 8 jaar verborgen kunnen houden, best knap. Ik denk dat dit dan ook de boeken in gaat als het best/ langst bewaarde geheim.

Een andere dode is ook weer terug in het nieuws, Van Gogh. Dit keer is het Lieuwe, waarschijnlijk bedacht Theo de naam toen hij voor de zoveelste keer megastoned was. De naam klinkt als Nieuwe, zou hij de nieuwe Van Gogh worden? Het begin is er, want of het nou waar is of niet, de kranten staan er vol van. Hij is twee keer in elkaar geslagen ná de moord op Theo. Dan denk ik, stel nou dat hij vóór de moord tien keer in elkaar geslagen, dan is dat toch een mooie stagnering. Ik bedoel, ik kan er niks mee. Je moet toch vergelijkingsmateriaal hebben? Een stukje uit een interview gezegd door de oma van de jonge Van Gogh.

“Hij liep met de hond buiten en toen zeiden ze: heet jij Van Gogh? Toen zei hij nee natuurlijk, maar toen hebben ze hem toch gepakt”, zei ze.

Zo zie je maar, liegen is niet goed, foei! Of hadden ze het gewoon gemunt op een normale Nederlander, wilde ze zeker weten dat hij Van Gogh níet was, omdat er anders teveel aandacht zou komen?

We hebben ook nog een ‘verse’ dode. Wim Duisenberg is niet meer en Gretta wéét het niet meer. Is –ie nou verdronken of in de studeerkamer is aangetroffen. Ze kunnen wel met zekerheid melden dat hij dood is. Lijkt me ook wel fijn voor hem. Ik moet er toch niet aandenken dat ik mijn oogjes toch nog even open doe als ik de vlammen van de menselijke oven al aan mijn tenen voel. Wim rust zacht en warm.

En dan…het was alweer een tijdje geleden. Eerlijk gezegd had ik het al een beetje gemist, gelukkig. Vandaag is de voorpagina er weer mee gevuld. Familiedrama! Bij drama moet ik altijd aan die RTL 4 films denken, maar dit overstijgt toch echt elke film, helaas. Ik lees verder en zie de verontwaardiging bij buurtbewoners; een citaat:

“de meeste omwonenden zeggen nooit iets bijzonders gemerkt te hebben aan de twee kinderen, hun 33-jarige moeder en 46-jarige vriend.”

Ik denk dan…uhm…hallo!!!! Wakker worden!!! Het leeftijdsverschil misschien??? Soms zit het antwoord gewoon al in je eigen slimbedachte reactie. Gelukkig hoeven de buurtbewoners deze moord niet op te lossen.

Met de gedachte dat mijn familie ook een drama is en de buurtbewoners niet eens iets zien, kruip ik toch weer angstig onder de wol. Laat ik mijn familie maar mijden, net als mijn zwembad én mijn studeerkamer.. Mijn hond uit laten is al helemaal uit den boze. Ach ik kan toch nergens heen, ik ben zó ziek……