Dit wordt weer zo’n dag die je onthoudt. Zo’n dag waarop je over 30 jaar nog precies weet waar je was op die dag. De dag dat Theo van Gogh werd afgeslacht zal iedereen in het geheugen gegrift blijven. Net als bij de dood van Fortuyn of Kennedy. Waar was ik op dat moment? Bij de slager! Ja , nee, ik zweer het. Bij de slager of all places. Wat heb ik te zoeken bij een slager als vegetariër? Gerechtvaardigde vraag. Ik moest een rookworst meenemen voor mijn buurvrouw SM.
Op het moment dat ik vuurrood, tegen mijn principes en onhandig mijn neusgaten dichtdrukkend vanwege de penetrante stank van vlees en ander afval, de rookworst bij de slager bestel, krijg ik een SMS berichtje.Buurvrouw zo te zien: “Hoi Kees, Theo van Gogh is vermoord, heb je mijn rookworst al?”
Oké, denk ik dan Kan dat? Zo’n ernstige mededeling in één moeite door met de schreeuw om een rookworst? Bij de meeste mensen niet. Maar bij buurvrouw wel. Die is nou eenmaal economisch ingesteld.
Ik meld aan de slager dat Theo van Gogh is vermoord en deze veegt bedachtzaam zijn handen af aan zijn bloederige schort. “Tja”, zegt hij. “Daar kon hij natuurlijk wel op wachten met die grote bek” Na zijn handen tot tevredenheid te hebben afgeveegd pakt hij een vleesmes ter grootte van een kromzwaard en begint op een homp ham in te beuken. En ik vraag mij af hoe groot de bek van het varken dat de ham leverde moet zijn geweest.
De slagersvrouw doet de TV aan en wij zien en horen hoe Theo is afgeslacht met kogels en messen,
Er steken twee messen uit zijn bovenlichaam.Aan de afmetingen te zien lijken het slagersmessen.
De slager ziet het nu ook en blijft met opgeheven hand, met daarin het vleesmes, boven de ham hangen. Intussen luistert hij naar het verslag van de gang van zaken rond de slachtpartij op Th. van Gogh. Zonder mij aan te kijken zegt hij. “Man o man, het lijkt wel het eindexamen “aankomend slager met terrorisme als specialiteit”’
Ik kan wat humor betreft veel hebben,maar er zijn dingen…
“Kijk”, zegt hij enthousiast.” Zie je die messen? Puur slagersattributen”
Ik krab eens achter mijn oren en zie in gedachten een debat in de tweede kamer over een week of twee.
Er worden boze vragen door boze kamerleden gesteld. De ernst van de situatie is zelfs tot onze regering doorgedrongen. De apathie eindelijk afschuddend worden er terzake doende vragen gesteld:
“Voorzitter ,kan dat zomaar.? Is er niet een wet die verbied dat een leek met dergelijk gereedschap praktiseert?
Moet je niet een proeve van bekwaamheid afleggen voor je dergelijke messen mag hanteren?”
“Voorzitter, kunnen wij de dader onbekwaamheid verwijten voor wat betreft de hygiëne in zijn algemeenheid? Moeten wij hier geen vraagtekens plaatsen bij de steriliteit van het gebruikte materiaal, zijnde de slagersmessen?”
“Voorzitter, kunnen wij, met name in dit specifieke geval spreken van een totale onverschilligheid jegens onze normen en waarden.vanwege het bewezen gebrek aan hygiëne?”
“Voorzitter, moet er niet met spoed een commissie worden ingesteld die de ‘bekwaamheidseisen slagersknecht’, tegen het licht gaat houden en zonodig aanpast?”

Wilders en Hirsi Ali zijn aan de beurt! Om van de rest maar te zwijgen!.
“Voorzitter, mogen wij ervan uitgaan dat tegen die tijd de “vakbekwaamheidseisen slagersknecht “ ,significant strenger zijn aangescherpt?

Hoeveel zullen er nog volgen voordat er iemand wakker wordt?

Tijd om wat gal weg te spoelen….


9 reacties

sally · 5 november 2004 op 17:59

Het is toch ongelooflijk hoe jij zo`n gebeuren weer in een vorm giet die niet weerzinwekkend is, maar een dosis galgenhumor bevat waar menigeen een puntje aan kan zuigen.
groeten Sally

Raindog · 5 november 2004 op 20:28

Exact Kees! Het was zo’n ‘waar-was-jij?’ dag.

Ik kreeg ook een smsje, van een vriendin die weet waar mijn gevoeligheden en sympathieën liggen, een heeeeel voorzichtig smsje: “Heb je het afgelopen half uur ook nog nieuws gehoord?” Ik tikte nog terug van “Nee, is er iets dat ik moet weten?” maar terwijl ik op verzenden drukte wist ik dat het ernstig was. Een paar muisklikken verder was dat bevestigd. Maar dat het zo ernstig zou zijn….

Ik was op mijn werk Kees, op mijn werk. Net zoals op 11 september en op 6 mei. Ik wil toch eens nakijken wat de ARBO-wet ervan vindt als je onder dit soort omstandigheden moet werken….

ignatius · 5 november 2004 op 23:26

Lekker geschreven, vol galgenhumor.
Ben benieuwd als volgende week dat debat komt wat voor fraais uit de monden van de geachte leden der Tweede kamer mijn oren zullen teisteren.

Bakema_NL · 5 november 2004 op 23:29

Ik weet ook nog waar ik was………..Op mijn werk, zo’n 300 meter verderop. Elke dag rijd ik nu langs de bloemenzee die daar op straat ligt, waar elke seconde nog mensen om de afgezette plek staan.

De eerste mop is er ook al trouwens…….”Wat is het toppunt van lef?” ………”Met een Marokkaan naar het van Gogh-museum gaan”. Ik houd van humor, absoluut ook van galgenhumor, toch kan ik om deze nog niet echt lachen.

Ma3anne · 6 november 2004 op 19:44

Gossamme Kees, je weet het weer heel apart te brengen. Kweenie of ik moet lachen of janken.

Mup · 6 november 2004 op 22:18

Ik schijt balen, van ‘dat-soort-dagen’ er zijn er gewoon te veel van. Er op deze manier over lezen is weer een heel ander verhaal, zo’n deja-vu (schrijf ik dat goed?) gevoel.

Groet Mup.

pepe · 6 november 2004 op 22:46

Zouden we dat ooit weggespoeld krijgen?

Weer klasse geschreven Kees! Helaas…

tontheunis · 7 november 2004 op 09:44

Helaas valt deze keurslager onder een heel ander soort keuringsdienst van waarden….

TT

viking · 7 november 2004 op 10:16

Ik was in mijn atelier en hoorde het op de radio.
En meende echt dat het weer zo’n typisch 3FM grapje was.
Ik heb nog even op de kloe gewacht…
Maar die kwam niet. 🙁

Geef een reactie

Avatar plaatshouder