Ik rochel nooit en spuw al helemaal geen fluim op straat. Ook boer ik nooit luid. Soms ontglipt me per ongeluk een windje, maar gelukkig ben ik op zo’n moment meestal alleen. Ik gooi geen troep op straat en laat mijn kinderen na Oudjaar de rotzooi van hun eigen vuurwerk opruimen. Ik meld het vooraf aan mijn buren wanneer ik een feestje geef en zorg ervoor dat de geluidsoverlast binnen de perken blijft. Ik tutoyeer mensen pas, wanneer ze aangeven dat dat prima is. Ik bel bij voorkeur niet in het openbaar. En als mijn mobiel onverwachts tóch gaat wanneer ik in de rij bij de kassa sta, kap ik de beller snel af met de mededeling dat ik spoedig terug zal bellen. Ik ben geen bumperklever en vloeken doe ik zelden. Hooguit wanneer ik met mijn vingers tussen de deur bekneld raak, maar dan mag ik dat van mezelf, want ik ben ook maar een mens per slot van rekening. Ik peuter weleens in mijn neus, maar alleen wanneer ik denk dat niemand het ziet. Ik laat ook geen remsporen achter in het toilet en zorg ervoor dat het toiletrolletje wordt verwisseld als dat nodig is, zodat degene na mij niet in de problemen komt. Ik breng mijn kinderen waarden en normen bij en corrigeer ze steeds weer, wanneer ze hartgrondig ‘kut’ zeggen bij een tegenvaller. Die zeldzame keer dat ik in bus of tram zit, sta ik vrijwillig op voor iemand die ouder of zwanger is, mocht dat nodig zijn. Kortom: ik ben gewoon een heel sociaal mens.

Maar volgens Sire zijn wij Nederlanders – en daar val ik toch ook nog steeds onder – steeds asocialer aan het worden. Onbewust asociaal dan wel, maar toch, het zorgt evengoed voor ergernissen. Hondenpoep, troep op straat, het openbaar vervoer, ongewild getuige zijn van een telefoongesprek of muziek uit een I-pod: allemaal ergernissen. Puur uit nieuwsgierigheid heb ik zelf ook even de test gedaan op de site van Sire en wat blijkt? Ondanks het feit dat ik bijna overal ontkennend op antwoord – waar het mijn eigen gedrag betreft – erger ik jaarlijks toch zo’n vijfentwintig mensen met mijn onbewuste asociale gedrag. Verder erger ik me net zoveel (of zo weinig) als de gemiddelde Nederlander. Hoe de mensen van Sire deze conclusies kunnen trekken uit zó’n onvolledige test is me werkelijk een raadsel, maar dat terzijde.

Nu is mij altijd geleerd dat hetgeen waar jij je zo aan ergert bij anderen, vooral iets over jezélf zegt. Dus die egoïstische buurman, die me het bloed onder mijn nagels vandaan haalt vanwege het feit dat zijn eigenbelang altijd voor het groepsbelang gaat, leert mij eigenlijk dat ik misschien ook best wat vaker mezelf voorop mag stellen. En die collega die zó perfectionistisch is dat het bijna dwangmatig is, spiegelt mij eigenlijk dat ik zelf ook best wat meer de puntjes op de i zou kunnen zetten. So far, so good. Maar toch, sinds ik die test bij Sire heb gedaan, blijf ik met een prangende gewetensvraag zitten, waar ik maar niet uitkom…

Want wát zegt het nou over mij, dat ik mij groen en geel erger omdat ik wéér in een dikke, vette hondendrol ben getrapt?


11 reacties

LouisP · 9 april 2009 op 07:42

C.
grappig dat je schrijft wat ik ook denk en doe, behalve van die windjes.
Mogen jouw kinderen nog vuurwerk afsteken?

Een heel mooi stukje!
De titel is erg goed gekozen trouwens.

L.

Dees · 9 april 2009 op 08:57

Leuk je weer eens te lezen. Ik vind het wel rappig, denk dat ik het nog leuker had gevonden als je dat kleine beetje aso in je ook een klein beetje ruimte in je stukje had gegund. Nu is het wel erg van de ik ben keurig…

Ma3anne · 9 april 2009 op 09:42

Wat ben jij asociaal braaf, zeg! 😀
Niet verrassend, want ik heb nog nooit iemand over zichzelf horen zeggen dat hij zich asociaal gedraagt. Dat is meestal een oordeel van anderen.

arta · 9 april 2009 op 11:28

Oooh, die test wil ik ook gaan doen!!
Leuk, die twee invalshoeken over het zelfde onderwerp op de hoofdpagina!

Hmmm…39 mensen ergeren zich aan me per jaar.

champagne · 9 april 2009 op 11:36

@ Arta: [url=http://www.psychologiemagazine.nl/web/Test-uzelf/Tests-Persoonlijkheid/Test-Ergernissen.htm]Deze[/url] test is nog veel uitgebreider. (klik op deze) en gaat ook over ergernissen.

lisa-marie · 9 april 2009 op 18:45

Ik ga zeker de test doen want ik ben er gewoon nieuwsgierig naar of is dat laatste ook onbewust asociaal 😉

[quote]Want wát zegt het nou over mij, dat ik mij groen en geel erger omdat ik wéér in een dikke, vette hondendrol ben getrapt?[/quote]
Tja daar ben ik ook benieuwd naar 😆

WritersBlocq · 9 april 2009 op 23:51

Lekkere column Champie, en nog veel lekkerder om jou weer te lezen.
Die test, grrrRRRRR!! Daarvan word ik bewust asociaal, duurt veuls te lang om van het ene imbeciele schermpje in het andere te belanden. Die ‘deze’-test van jou doe ik morgen, ik moet nu effe een paar bushokjes in elkaar rammen en wat auto’s wassen met stoeptegels om over het narrige gevoel van die Sire-test heen te komen. Pfff! Èn bedankt hè wijfie!
(p.s. 30 mensen ergeren zich aan mij, ik erger mij aan het miljoenvoudige vlg mij :eh: :lol:)

KawaSutra · 10 april 2009 op 02:10

Goeie column weer hoor Champagne. Wat jouw laatste vraag betreft kan ik je denk ik wel helpen: Voortaan gewoon overal schijt aan hebben! 😀

Neuskleuter · 10 april 2009 op 08:09

Een tikje braaf, maar wat een geweldige uitsmijter! En leuk dat het onderwerp jou ook al zo aansprak om daar wat mee te gaan doen 😀 Die test lijkt me nog interessant, dat is iets leuks voor vanmiddag!

doemaar88 · 11 april 2009 op 12:16

Erg braaf, maar dat is juist het fijne van dit stuk. Je uitsmijter is hilarisch. Erg leuk geschreven 😀

Mien · 23 april 2009 op 14:53

Ik hou wel van opsommingen.
Je weet het ook gevat te brengen.
Groen, geel, ergeren, drol en hond brengen mij tot de enige juiste conclusie dat je gezonder moet eten en dat je eigenlijk liever nog vandaag dan morgen een flink formaat hond als huisvriend wil.

Mien

Geef een reactie

Avatar plaatshouder