Het is koud en regent buiten, als ik mijn wekker vaag hoor rinkelen. Ik heb geen zin om op te staan, maar ik zal wel moeten. De kinderen moeten naar school en de vader des huizes moet gaan werken. Ik help hen de deur uit, door ze een figuurlijke schop onder de kont te geven, ik vermoed dat zij er ook weinig zin in hebben vandaag. ‘Heb jij je buskaart bij je?’ vraag ik aan de oudste die het huis al aan het verlaten is, terwijl ik ook de ander nog even vraag: ‘heb jij gym vandaag?’
Na een zeurderig mompelend ‘Jahhh’ dendert hij de trap op, komt weer beneden met de bijna vergeten gymspullen, om even later weer langs mij heen te vliegen en snel op de fiets te springen.

Als zij allemaal het huis hebben verlaten kan ik aan mijn dag beginnen, allereerst maar een warme douche om goed wakker te worden. Ik sta er nog maar net twee minuten onder als de telefoon gaat, ik sprint nat en bloot naar de slaapkamer. Tuut, tuut, tuut… bibberend van de kou en binnensmonds vloekend, keer ik terug naar de badkamer.

Ik wil mij te snel aankleden. Maar dan heb ik ruzie met mijn sokken en string, ook zij zijn vandaag tegen mij. Binnenstebuiten zit die string toch niet zo lekker. Weer uit dat ding en nog opnieuw proberen. Het is door het regenachtige weer ook nog behoorlijk duister en het lukt me niet twee sokken te vinden met precies dezelfde kleur. Zelfs in zwart heb je verschillende kleuren.

Als een dwaas race ik deze dag door, even werken, dan nog even de boodschappen doen. Dat even is me vandaag ook al niet gegund. In de supermarkt verdwaal ik, zoek me suf naar de dagelijkse dingen, die vandaag niet meer op de plek staan waar ze gisteren nog wel stonden. Wat een toestanden, ze hebben de hele winkel door elkaar gehusseld, waarom juist vandaag.

Als ik aan het einde van de dag op bed plof, denk ik: ‘Morgen wordt alles mooier. Zonder deze dagen zou ik niet genieten van de volgende wel gewenste dagen.’ Gelukkig heb ik die wel iets vaker.

Categorieën: Algemeen

pepe

Vrouw, (schone)moeder, leerling-creatief schrijven en nog veel meer. Wil je meer lezen? Hier schrijven wij (meiden van Mary)www.meidenvanmary.wordpress.com. Ik mag één van deze meiden zijn. Schrijven is schrappen, het schrijven schrappen is geen optie.

15 reacties

SIMBA · 22 januari 2007 op 08:30

Ik ken ze…die dagen 🙁
Eigenlijk zou je zo’n dag een lekkere grote slip aan moeten trekken, 2 verschillende sokken en bij voorkeur een joggingbroek (en dan vooral níet de deur uitgaan)
Die positieve draai in de laatste alinea vind ik super!

Anne · 22 januari 2007 op 09:33

Mooi stukje Pepe. Ik zelf trek altijd laat op de avond nog verwoed iets positiefs uit de dag als die onbevredigend is verlopen.
groet van Anne

DreamOn · 22 januari 2007 op 09:51

Gelukkig. Iedereen heeft dus last van dit soort baaldagen! Leuk geschreven, herkenbaar verhaal! 😀

DriekOplopers · 22 januari 2007 op 10:15

Hmmm, nee, zulke pokkendagen heb ik nooit. Want ik hoef nooit mijn man naar zijn werk te sturen 😀

Met plezier heb ik de gemopper plus positief einde gelezen.

Enne, de anijsblokjes staan gewoon op het middelste schap 😉

Driek

Trukie · 22 januari 2007 op 10:38

Wanneer begint de column? Dit blijft maar klinken als een inleiding; net zo iets als een column over geen inspiratie.
Ik wacht op jouw volgende Peep. Want je kunt heel mooie columns schrijven.

arta · 22 januari 2007 op 10:52

Lekkere column, Pepe!
😀
Vreselijk die dagen, maar op een mooie manier gerelativeerd aan het einde!

pally · 22 januari 2007 op 11:44

Heel herkenbaar Pepe!
Maar net als Trukie had ik net iets meer inhoud verwacht.
Maar het kan ook zijn dat weinig inhoud de inhoud van dit stukje is en dan klopt het weer wel….Volg je me nog? :lach:
groetjes van Pally

Bitchy · 22 januari 2007 op 13:08

En hoe passend is het dat het op maandag is geplaatst!
Ik ben zo blij dat ik het totaal niet herken, mijn dagen zijn altijd even gezellig, vrolijk, leuk, aangenaam en onderhoudend. 😉

Chantalle · 22 januari 2007 op 13:17

Ook ik ken dit soort dagen. Ik noem dat dan meestal mijn “trui” dagen.

Ik vind het superleuk geschreven. Ik zag je helemaal klungelen met die sokken en die string, hahaha.

Liefs Chantalle

WritersBlocq · 22 januari 2007 op 17:09

Moet je eens een string aan hebben waarbij je in het verkeerde gat gestapt bent, nou, dan hangen de aambeien binnen no time in trosjes aan je eigen gat 😮
Het sokkenkleurverschilprobleem heb ik niet meer, ik heb al mijn ouwe sokken in de Amnesty-bak gedaan en bij Zeeman 15 nieuwe paren gekocht, héérlijk!
En ehm, je zult maar een vent hebben die thuiswerkt 🙄 😆

Dees · 22 januari 2007 op 19:15

Heel Peeps dit stukje, een Peepse overdenking. En ik heb me meteen voorgenomen om ook elke dag iets positiefs uit de dag te gaan trekken 😎

Ma3anne · 22 januari 2007 op 22:08

Ja, die string deed het hem. Als die maar even fout zit, voel je je de hele dag kut. :stom:

Ik vind het wel een gezellige baalcolumn.

pepe · 23 januari 2007 op 07:37

Jullie allemaal bedankt voor de reacties.
Dat deze column juist nu is geplaatst is echt timing. Daarover misschien later nog eens een column, dan was dit een mooie inleiding 😉

WB, dit is een column geschreven op een dag dat hij uitwerken ging. Gisteren is hij ook weer vertrokken voor drie dagen werken in buitenland.

Trukie · 23 januari 2007 op 13:37

Hi Pepe, ik had al een vermoeden dat hier een staartje aan zou zitten 😉

Li · 23 januari 2007 op 22:37

[quote]Wat een toestanden, ze hebben de hele winkel door elkaar gehusseld, waarom juist vandaag.[/quote]

VRE-SE-LIJK!!! Ik krijg daar gooi en smijtneigingen van. Wat een fantastische zelfbeheersing na zo’n flutbegin!

Li

Geef een reactie

Avatar plaatshouder