Pas als je gaat verhuizen merk je wat voor waarde je hecht aan de kleinste en onnozelste spullen.
Je gaat dingen missen waarvan je niet wist dat je ze had, en je raakt overstuur als je iets niet kunt vinden dat je routinematig elke dag gebruikt.
Ik spreek nu uit eigen ervaring hoor, iedereen maakt dit natuurlijk op een andere manier mee.
Het idee dat het nog maar een weekje duurt stelt me enigszins op mijn gemak maar toch weet ik zeker dat dit de langste van mijn leven gaat worden. Soms krijg ik een beetje een campinggevoel, met mijn pyjama en toilettas onder de arm, op de teenslippers ga ik richting badkamer en voordat ik bij elkaar heb gezocht wat ik nodig heb, zijn we een hele tijd verder.
Maar ach, dat hoort erbij zullen we maar zeggen, het is alleen zo raar, je denkt dat je maar weinig nodig hebt en vol enthousiasme pak je alles al in, en het duurt niet lang voor de eerste paniekaanval op komt zetten. ‘Mijn stijltang!!!!!’

Ik sta voor de spiegel en ben net klaar met föhnen, zoals de kapper ze in een keer in model föhnt is mij nog nooit gelukt dus de stijltang is echt noodzakelijk.
Maar waar heb ik hem gelaten?? Om nu 20 dozen na te gaan zoeken voel ik weinig voor maar een bad hair-day is voor mij ook geen optie.
Dan maar opnieuw nat maken en strak in een staartje…. Ze zitten niet slecht, ik heb ze wel vaker zo, maar toch zit het me niet lekker. Ach, ik en mijn kapsel…..

Maar goed, wil ik ’s avonds een column gaan schrijven, vind ik mijn laptop niet meer….
Ik had hem toch in die doos gedaan……..niet dus….
Dan maar met pen en papier, maar goed dat ik dagelijks op mijn werk een pc tot mijn beschikking heb.
Zo zijn er meer dingen die plotseling zijn verdwenen, ik ben me de hele dag suf aan’t bedenken waar alles is gebleven.

Wat nou wel weer positief is, is dat ik heel veel onnozele spullen heb weggegooid, dus als we eindelijk in ons nieuwe flatje zitten, heb ik tenminste niet meer overal van die prullen rondslingeren.
Ik kan alles een nieuw plekje geven en niemand anders mag ze verplaatsen.
Het lijkt nu misschien alsof ik een ontzettende zeikerd ben, dat is ook wel zo, maar ik heb er meer dan alles voor over om nog een week vol te houden…..

Categorieën: Algemeen

2 reacties

arta · 14 augustus 2008 op 16:30

Jeetje, wat een zware week voor je. Dat je het allemaal volhoudt. Ooit was ik ook mijn stijltang kwijt, nou, ik ben naar de dichtstbijzijnde electronicazaak gerend (met badmuts en zonnebril op, stel je voor dat ze me met krullen zouden zien…) en heb een nieuwe gekocht.
Nooit meer de oude teruggevonden, al zit mijn buurvrouw’s haar sindsdien verdacht goed…
[quote]Maar goed, wil ik ’s avonds een column gaan schrijven[/quote]
Ik ben benieuwd wat ervan geworden is…:-D

Prlwytskovsky · 16 augustus 2008 op 18:20

[quote]Ik had hem toch in die doos gedaan[/quote]

Herkenbaar Nicole. Maar toch bekruipt mij de angst dat wij het niet over hetzelfde hebben? 😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder