Wij dromen ons een huis. Griekenland of Spanje. Statig maar toegankelijk. Oud en onderhouden. We dromen ons de kleuren, de tuin en meubels. Stijlvol maar niet stijf. Een huis aan zee. Een balkon met uitzicht. Uitzicht op opkomen en ondergaan van de zon. Zij past zich aan. Voor ons. Ze kent ons. Een knipoog. Wij dromen ons de stilte en voldoening. De wijsheid en berusting van het niets meer hoeven. De onrust voorbij, het glimlachend terugkijken en vertrouwd vooruit. Allemaal binnen handbereik. Een kwestie van nog even. Nog even geduld jongen. We dromen voort tot de verwezenlijking, het ontvangen van het bericht. De verbazing, ontkenning en verlegenheid. De verrassing en de schaamte. De verwarring en onvermijdelijke verspilling. Van gekkigheid niet weten wat. Het bekomen van de schrik. De nieuwe grenzen. Nieuwe overtuigingen en argumenten. We dromen ons ook iets van zakelijkheid. Van noodzaak en onvermijdelijk. De twijfel over werk, waarde, zin en overvloed. Wilden we dit? We komen er uit. Vast wel. We dromen ons de wijsheid en het geduld om de verleiding te weerstaan, te blijven wie we zijn. We dromen de ontkenning van hebzucht en ontevredenheid, van verveling en vervreemding. We zijn aardige mensen. We geven veel weg. We redden het. We bedenken wel wat. We dromen dat we er uit komen, er beter uit komen.

Aan het strand liggen we op de kiezels. Het water is aangenaam evenals de wind. Het nieuws heeft het over dubieus handelen bij de staatsloterij. Dubieus handelen met onze staatsloten. Over prijzen die vallen op loten die niet verkocht zijn. Er zijn mensen die dat erg vinden. Misschien is het erg. Ik weet het niet. Voorlopig vind ik het best. Het verstoort ons dromen niet. Er is altijd een kans. Of niet. Het maakt niet uit.
Het waait. Dat is prettig.

Categorieën: Actualiteiten

4 reacties

Anne · 16 augustus 2009 op 17:41

Mooi.

arta · 16 augustus 2009 op 20:44

Jaaaa! Erg mooi!
🙂

pally · 16 augustus 2009 op 23:01

Heel mooi stukje vind ik dit, Frank! Je staccatomanier van schrijven, daarmee bedoel ik de korte zinnen, geven er vaart en directheid aan.
De laatste twee zinnen relativeren het geheel en maken het luchtig. Chapeau!

groet van Pally

KawaSutra · 18 augustus 2009 op 00:30

Tja, we zijn allen lotgenoten.
Prima column!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder