Ontknoping

Met een hoeveelheid topspin waar Roger Federer jaloers op zou zijn schopt Weybrandt van Vuurschen tot Breedendonck nonchalant de luxe hoer Jacoba Piulitti uit zijn riante hotelbed terwijl zijn zaad nog onwennig aan haar rechterwang kleeft.

Het volgende moment is onze held op weg naar de plaats-delict. Weybrandt viert ook dit jaar weer vakantie in Utsjoki en is nu door de Finse politie gevraagd te assisteren in een moordzaak waar zij al dertig jaar mee bezig zijn.

Wetende dat hij de zaak geklaard zal hebben voordat The Motherfucking Jewboys from Texas and their Cocksucking Spaniels die avond het podium zullen betreden voor hun jaarlijkse afscheidstoernee in Utsjoki loopt Weybrandt ontspannen de LIVE versie van I Never Knew You Were A Red Anvil But I Said I Hated You Anyway So Let’s Keep It Like That van hun tweede album Het Leven Is Een Groot Feest Maar Je Moet Wel Zelf Het Kaas In Blokjes Snijden fluitend het huis binnen waar de gruwelijke moord heeft plaats gevonden.

“Trot vaikuttaa noin minulle suurta luottamusta Mutta kun olen Olenko ei rehellisesti väärässä kuin sokeiden pimeässä etsivät kohti mustan kissan jotka on eri mieltä!” roept inspecteur Että kivet Gurkau gemoedelijk nadat Weybrandt door butler James in de huiskamer is gelaten.

“Jij het zelfde, ouwe rukker!”  grapt Weybrandt terug.

Harde mannen met harde humor, maar wel met het hart op de juiste plaats.

“Wie heb je tot nu toe ondervraagd?”

Inspecteur Että kivet Gurkau haalt een beduimeld papiertje uit zijn linker regenjaszak.

De verbazing waarmee Weybrandt van Vuurschen tot Breedendonck de lijst leest is meer stijgend dan dalend.

Hugh de Payens, Robert de Craon, Everard des Barres, Bernard de Tremelay, André de Montbard, Bertrand de Blanchefort, Philippe de Milly, Odo de St Amand, Arnaud de Toroge, Gérard de Ridefort, Robert de Sablé, Gilbert Horal, Phillipe de Plessis, Guillaume de Chartres, Pedro de Montaigu, Armand de Périgord, Richard de Bures, Guillaume de Sonnac, Renaud de Vichiers, Thomas Bérard, Guillaume de Beaujeu, Thibaud Gaudin en Jacques de Molay zijn de namen die Weybrandt daar ziet staan en tegen niemand in het bijzonder mompelt hij ”Merde”.

“Besef je wel dat je hier de top van tout Gay Paris hebt?” vraagt Weybrandt en Että kivet Gurkau kan alleen maar bevestigend knikken terwijl hij voorzichtig aan zijn anus voelend het gevoel heeft dat hij in een column van Blanchefort beland is.

Weybrandt van Vuurschen tot Breedendonck hakt de knoop waarmee Että kivet Gurkau de afgelopen dertig jaar heeft geworsteld door met de mededeling dat slechts twee dingen van belang zijn.

“Mijn beste Että kivet Gurkau. Vergeet nooit de twee belangrijke regels waar een speurder zich aan dient te houden. Ten eerste belt de postbode altijd twee keer en ten tweede heeft de butler het altijd gedaan als zijn naam James is!”