Een van mijn hobby’s is puzzelen. Geen legpuzzels maar logische vraagstukken en cryptogrammen. Ik vind het zalig om op deze manier aan hersengymnastiek te doen. Er zwerven diverse boekjes door het huis en in het weekend print ik de crypto’s van De Standaard, De Telegraaf, Het Parool en Het Algemeen Dagblad. Deze zijn te vinden op Jasper cryptogrammensite. Hier ben ik dan op zaterdag en zondag helemaal mee in mijn sas. Ik ben geheel op mijzelf aangewezen, want manlief heeft niets met dit soort gedachtekronkels. Hij houdt meer van gewone kruiswoordraadsels. Geen van onze spruiten heeft onze puzzelgenen geërfd, maar ze zijn allemaal wel goed in logisch denken. “Geen probleem te groot voor beukennoot” is een van onze uitspraken. Geef onze middelste zoon bijvoorbeeld een kluwen touw en hij is uren zoet. Hij moet en zal de boel ontwarren en is dol op dat soort uitdagingen. Waar een ander opgeeft, begint het bij hem te kriebelen. Met engelengeduld en volharding weet hij bijna alles uit te pluizen. Keer gerust een pot gemengde schroefjes ondersteboven. Je krijgt alles gesorteerd terug.

We zijn ook allemaal elkaars beste raadgevers. Gooi vooral een probleem in de groep en de raderen gaan draaien. De ene uitwerking is nog fraaier dan de andere. Voor anderen is dit soms een vreemd fenomeen. Wat bezielt ons? Waarom zijn we allemaal zo gedreven in het zoeken naar ontraadseling? Hebben we het hier nog steeds over een hobby of is er sprake van een zekere bezetenheid?
Misschien is het toch een vorm van erfelijke belasting. Gelukkig is het een redelijk onschuldige vorm. Er zijn ergere dingen waarmee je je nazaten ongewenst kunt opzadelen. Al met al zijn ze toch aardig opgedroogd. Laat ik hier vooral geen probleem van maken. Voor je het weet staat de hele familie op de stoep…

(geschreven n.a.v. de schrijfopdracht van Plato, waarbij in exact 300 woorden een thema moet worden beschreven zonder het woord in de tekst te gebruiken; in november is het thema “oplossing”.)

Categorieën: Algemeen

10 reacties

Libelle · 26 november 2011 op 18:29

Een beetje een mooiweerverhaal Marja.
Als je een probleem in onze familie dropt dan flikkert er altijd eentje onverwacht een zak zand tussen de raderen. Excusez le mot.
Hebben jullie het programma voor kerstmis al rond?

Marja · 26 november 2011 op 18:38

Beste Libelle,
Wij doen niet aan verplichte feestdagen. Sterkte met de zandzakken.

Ferrara · 26 november 2011 op 20:27

De hele familie op je stoep en allemaal een eigen oplossing, lijkt me een hele puzzel.

Boukje · 26 november 2011 op 21:10

Ik vind dit ook niet zo’n sterk stukje, erg oppervlakkig.
Waarschijnlijk komt dat doordat het een schrijfopdracht is. Die is dan misschien gelukt maar om te lezen is het een beetje flauwig. :slapen:

Meralixe · 26 november 2011 op 21:44

Uitpakken met een “echte ” column zou misschien beter zijn. Zo kunnen ook wij eens lekker oordelen.
Nu zit ik na dit lezen opgescheept met een stoeferige perfecte familie vol rozengeur en maneschijn.
Nee, ik wilde niet scherp uithalen hoor. Ik waardeer uw aanwezigheid op column x waar je meer doet dan columns insturen alleen.
Lees dit maar meer als een uitnodiging 😆

Marja · 26 november 2011 op 22:02

Geachte Meralixe,
U heeft mijn blog niet goed gevolgd. Anders zou het overduidelijk zijn dat onze familie in het geheel niet perfect of stoeferig is. De rozengeur en maneschijn is ook ver te zoeken.
Commentaar op mijn schrijfpogingen is van harte welkom. Persoonlijke kritiek is iets heel anders.
Een prettig weekend gewenst.

Boukje · 27 november 2011 op 01:13

Nou moet ik je toch even in de rede vallen Marja.
Het moet niet zo zijn dat we pas een reactie op een CX column kunnen geven als we niet jouw blog van A tot Z gelezen hebben. Hou me ten goede, ik vind het ook leuk dat men mijn blog leest, maar het staat los van CX. Ik vind dat, los van jou blog, Meralixe wel gelijk heeft over dit op zich staande stukje. Het kan toch gewoon een keertje verkeert aankomen? :kus:

Meralixe · 27 november 2011 op 07:22

Beste Boukje, mijn dank voor uw steun maar Marja heeft ook een punt. Mijn reactie op die familie en zo kan verkeert geinterpreteerd worden. Daar ben ik onvoorzichtig geweest waarvoor mijn excuses. 😥

DreamOn · 27 november 2011 op 18:57

…Als we nou eens beginnen met het woord ‘verkeert’ niet verkeerd op te schrijven, en de lange tenen in te trekken, dan komen we al een heel eind! :hammer:

sylvia1 · 28 november 2011 op 09:20

Jouw link tussen puzzelen en een kluwen touw ontknopen zet me wel aan het denken… Ik ga het vanmiddag bij mijn kroost eens uitproberen. 😀
En, merci voor de toelichting onderin, zo kan ik het plaatsen.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder