Paniekscheiding

“Het was een tamelijk beroerd jaar voor de Oranje-dynastie,” peinsde Trix. Ze was niet in goeden doen. Haar nichtje Margarita De Bourbon de Pizza trouwde in 2001 met een zekere, eh, hoe heet ‘ie ook alweer? Iets in de trant van Eppo de Roy van Zuipesteijn. “Het moge ons tot steun zijn,” verzuchtte Trix, “dat mamaatje ooit heeft geregeld dat het nog steeds op ons geld staat.” God zij met ons… Eppo was niet welkom in de familie. Want Eppo deed een beetje louche zaakjes, naar het scheen. En juist op het vlak van louche zaakjes hadden de Oranjetjes een paar jaar terug schoon schip gemaakt, sinds Opa Benno ernstig uit de bocht was gevlogen met een zakelijk handigheidje met de firma Lockheed om zijn bastaardkinderen van te onderhouden… Een hele affaire was ervan gekomen, en dan bedoel ik niet die affaire met die snol in het struweel van de paleistuin te Soestdijk. Van Benno was bekend dat ‘ie zijn neus in allerlei zaken stak. Jammer dat ‘ie ook zijn lul overal in stak… Niemand wist, hoe groot de familie eigenlijk precies was.

Maar goed, Margarita was sowieso niet het populairste nichtje. Ze maakte deel uit van wat spottend “de geschifte tak” werd genoemd. Die zus die de hele tijd tegen bomen staat te ouwehoeren en haar nakomelingen. Een jaar of 8 geleden was Margarita best een soort van lekker wijf. Goed gevormd, lief gezichtje… Een ideale prooi voor de enige bijstandsgerechtigde baron van Nederland: Eppo de Roy van Zuipesteijn. ICT-ondernemer-zonder-klanten. Het was in 2001 voor de trouwambtenaar nog een hele krachttoer om het gelaat in de plooi te houden. Een nepbaron en een kansarme prinses… Dat kon nooit lang goed gaan.

En inderdaad. Al snel barstte de bom in hun Franse liefdeskasteeltje. ’s Nachts sliep Eppo liever niet bij Margarita in bed. Hij was liever bij Paco. Paco is de hond, die overigens is vernoemd naar een vooraanstaand Nederlands columnist. Vreemde geluiden klonken ’s nachts in het kasteel, en wilde geruchten deden de ronde in het dorp. Zelfs op Soestdijk kwamen zorgelijke berichten binnen.

Opa Benno wist goede raad. Allereerst de geldkraan dicht. Er zat voor het kersverse echtpaar niets anders op dan geld lenen bij de mama van Eppo. Erg sneu: lening aan de kinderen, en alle geld foetsie. Weet u trouwens hoe zijn moeder heet? Wijnande van Gulden. Neenee, waarde lezer, ik maak geen geintje. Zo heet ze echt… Men noemt haar op Paleis Huis ten Bosch trouwens schaterlachend Wijnande zonder Gulden. En Benno had nog wat vrindjes uit 40-45. Kennissen die destijds voor de Sicherheitspolizei hadden bijgeklust. In de wandelgangen de “Benno Brigade” genoemd. Die werden achter Eppo aangestuurd om hem wat schrik aan te jagen. Die list werkte uitstekend. In een mum van tijd was Eppo zo overstuur dat hij zelfs een schroef in een muur niet meer van een microfoon wist te onderscheiden. Op de redactie van de HP/De Tijd denken ze met veel plezier terug aan die tijd. Hele edities werden volgeschreven met kletsverhalen over de nepbaron en de flutprinses, en de oplage was nog nooit zo hoog geweest…

Ze hielden dapper vol, Margarita en Eppo. Margarita met schichtige oogopslag bij NOVA, en samen met Eppo bij Frits Barend thuis op de bank. Daar verklaarden ze elkaar voor de camera nogmaals de liefde. “Ik zie het nóg voor me,” mompelde Trix, “een nepbaron op de bank bij een nepjournalist…”

Maar het huwelijk hield natuurlijk uiteindelijk geen stand. Margarita kreeg heimwee naar de geborgenheid van de Oranjetjes. Ze miste de feestjes, ze verlangde terug naar de warme chocolade op nieuwjaarsdag en ze wilde de vader van haar aangetrouwde nichtje Maxima ook eindelijk eens een keertje ontmoeten, u weet wel, die massamoordenaar… Dus er zat voor Margarita maar een ding op. Scheiden.

Arme Eppo. Scheiden! Paniek! Want dat zou afscheid van de hond betekenen. Hup naar de rechter. Om een omgangsregeling met Paco af te dwingen. Maar wat leert de Grote Van Dale ons?
[b]Omgang[/b] [i]2 geslachtsgemeenschap hebben.[/i]
Op uitdrukkelijk verzoek van de Dierenbescherming wees de rechter de eis van Eppo af. Maar Eppo had meer noten op zijn zang: in de HP/De Tijd had hij niet alleen de vuile was buiten gehangen, hij had ook wat vuile was achterover gedrukt. Het ondergoed van zijn ex! Om DNA-technisch aan te tonen dat de Oranjetjes niet van Willem de Zoveelste afstammen, maar van Eric de Noorman of zoiets. En er waren bandjes, die echter jammer genoeg door de kaboutertjes uit zijn goedbewaakte bankkluis waren ontvreemd…

Vandaag is het opnieuw een magistraat uitsluitend door bovenmenselijke inspanning gelukt om ter zitting niet in lachen uit te barsten. Op de rol stond de scheiding van Eppo en Margarita. Eppo wilde alimentatie. Per maand 5.000 euro. Want door Oranje-sabotage kon hij nooit meer aan de slag. De rechter wees de eis af. Want geen enkele Oranjeprins heeft ooit serieus de handen uit de mouwen gestoken, dus het is traditie. En dat moet je in ere houden.

Alles is weer goed. Margarita weer veilig in de familieschoot, opa Benno dood en Eppo af door de zijdeur. Maar wie is er als grote winnaar uit de strijd gekomen? Wie is er als een Feniks herrezen? Paco. Eindelijk rust…