Parijs

Parijs. Wie kent die mooie stad niet. De stad van de liefde. Ik was er ooit. Een prachtige stad. Met een historie, die tot ver voor de middeleeuwen terug gaat. Ik nam er mijn intrek in het Ritz Hotel. Dat is toch heel wat gerieflijker dan een doorsnee chambre d’hotes met doorgelegen matras.

Het is ook heerlijk om een ambachtelijk afgebakken croissantje met Franse jam te eten voor het ontbijt. Met een glaasje jus d’orange. Maar niet met capuccino. Dat kennen ze niet in Parijs.

Ik ben naar de Eiffeltoren gegaan. Het bekende stadsikoon. Eerst aan de overkant, waar ik een foto heb laten maken van mijzelf, met de toren op de achtergrond. En daarna ben ik de toren op gegaan. Met een lift.

Ik ben ook naar Quartier Latin gegaan. Om er een toeristische hap te eten en vervolgens een wandeling langs de Seine en de Notre Dame te maken.

In het kunstenaarswijkje Montmartre waan je je in een andere wereld. Alsof de tijd er 100 jaar heeft stilgestaan. De Sacre Coeur is een fraaie basiliek en net als op de Eiffeltoren heb je er een prachtig uitzicht over de metropool.

Als de kers op het Franse toetje fungeerde het bezoek aan Père Lachaise, waar ik het graf van The Doors voorman Jim Morrison heb bezocht.

Kortom, ik heb een fantastisch weekend in Parijs beleefd. Toch denk ik niet dat ik snel zal terugkeren. Er zijn immers nog veel meer steden om te bezoeken. London bijvoorbeeld vind ik ook geweldig. Met zijn befaamde Tower. Of Rome met het Coloseum. Of New York met het WTC-gebouw. Er is veel om te kiezen in de wereld.