We willen het allemaal: vrijheid en het verlangen naar een vakantie, een terrasbezoek, samenzijn met familie, vrienden. Het ‘nieuwe normaal’ voor het werken thuis, op kantoor, de uitdaging als een stip, onze stip op de horizon.. Worden we gelukkiger? Blijven we gelukkig? Is het nieuwe normaal meer consumeren? Ik geef Lees meer…
Op het grootste kruispunt van Hanoi, zag ik jaren geleden een chaos van scooters, brommers, fietsen met of zonder bagagedrager en de geduldige wachtende berijders waarvan sommigen direct bij een pakketdienst in ons land konden beginnen. Ik zat in een auto, een zwarte. De chauffeur probeerde ik te begrijpen. Hij Lees meer…
Telkens als we voorbij zijn terras lopen, zegt hij breed lachend gedag. En ik moet toegeven: deze atypische Griek (lang, breedgeschouderd, donkere haren in een paardenstaartje) laat me niet helemaal onberoerd. Daarom gaan we op een avond maar eens bij hem eten. De gegrilde feta smaakt mijn dochter heerlijk en ik geniet van mijn gyros, samen met de ontelbare katten die zich in korte tijd rond ons tafeltje verzameld hebben. Onze gastheer doet er ondertussen alles aan, om het ons naar de zin te maken, maakt tijd voor een praatje en raadt dat wij uit Nederland komen. Bij het afscheid werpt hij mij een kushandje toe. ‘Vergeleken bij die man die jou laatst wilde versieren, is dit Mister Universe, mam,’ grapt mijn dochter.
Vader is een echte huismus. Graag zit hij thuis wat te knutselen, verbouwt het een en ander, tuiniert wat of surft op zijn computer. Maar het liefst nog leest hij een spannend boek, kijkt een film of luistert naar muziek. Vader heeft een hekel aan op vakantie gaan. Dat steekt Lees meer…
Hoe zou het toch zijn met speedboat Alex? In de Griekse wateren met zijn haren in de wind, de blik vooruit en de speedy de motoren in de hoogste stand, denkend aan Holland! In zijn kielzog de bewakingsboot der Koninklijke Marechaussee, dienst bewaking koninklijk huis…nou ja een boot van 2 Lees meer…
Iedereen mag dromen, ik ben een nuchtere Zeeuw. Maar wel eentje die niet alleen is op zijn plekje in Nederland zich thuis voelt. Maar ook helemaal gek is op een dorp op het grootste Griekse Eiland, Kreta!
Koud geland op Fiumicino Airport en wachtend op de enig ingecheckte koffer, kijken mijn Lief en ik elkaar aan en slaken een zucht van verlichting: we zijn er. Het feest dat citytrip Rome met vier pubers heet, kan beginnen. Ik krijg een dikke kus en kijk dan achterom om te Lees meer…
Hoe zit Zuid in de meivakantie? Ook vanaf Koninginnedag?’ vroeg ik een week of wat geleden met licht Amsterdamse tongval. ‘Koningsdag. Eh, en nee. Een week eerder,’ antwoordde hij het met een zachte G. Eentje maar, wat jammer is, want het klinkt zo aangenaam zacht en als muziek in mijn Lees meer…
Deadlines, afspraken en zelfs inkopen voor het avondeten dringen door. Dit betekent dat de aandacht in het heden even wegvalt. Waar ben je dan eigenlijk? Je kan gerust zeggen dat deze gedachtes zo nu en dan misschien bedwongen moeten worden. Het is tenslotte tijd waarin je ook gewoon leeft. Waarom Lees meer…
Tijdens het sollicitatiegesprek met een dame van HR, die mijn CV voor zich had liggen, kwam hij binnen en stelde zich voor. Het melkboerenhondenhaar zat strak in de gel, zijn magere trekken waren kwistig bezaaid met roestbruine vlekjes, de huid van zijn handen was rondom de ontelbare sproeten spierwit. ‘Noah Lees meer…
Sommige mensen gaan op trektocht anderen op strooptocht. Ik niet. Ik heb mijn handen vol aan leeftocht. Oké, oké, ik weet dat het leven ook soms trekt en onderweg valt er vast veel te stropen, maar echt, mijn leeftocht laat geen ruimte voor trek of stroop. Al op zeer jonge Lees meer…
Daar zit ik dan. In de rugzak van een Nijmeegse vierdaagsewandelaar. Respect, respect. Ik neem de onregelmatige pas voor lief. Heeft vast te maken met de ongelijkmatige ondergrond waarop deze historische en bovenal legendarische voettocht is uitgezet. Af en toe voel ik wat zweetspatjes overkomen. Mijn wandelaar draagt namelijk behalve Lees meer…