Er zijn, weliswaar zeldzaam, nog goede praatprogramma’s op T.V. waar mensen, niet eens zó bekent, zinnige dingen mogen zeggen. Ik kijk en luister er graag naar. Een jong snaakje gaf me met haar woorden een uppercut, een mening die dagen aan een stuk bleef nazinderen.
“ Ken eerst je passie of je werkt je te pletter voor de verkeerde keuzes.. Daarna komt onvermijdelijk de desillusie..” Zo ongeveer was de levensvisie van deze presentatrice van M N M, een radiozender die zich vooral richt tot het jongere publiek.

Nu ligt passie en ambitie gevaarlijk dicht bij elkaar en kan vooral passie tijdsgebonden zijn. Ja, zeker bij een jongere kan deze ijver te maken hebben met een fantasie van het moment waarbij de harde realiteit elke stap in die richting genadeloos de nek om wringt.
Als ambitie dan het bereiken van een bepaald doel omvat, dan kan het harde werken resultaten opleveren als beloning voor dat labeur. Maar, ondanks een ogenschijnlijk ‘geluk,’ zal de diepere zingeving voor de betrokkene heftig verwaarloost worden. Volgende stap in het proces is dan de desillusie.
Moeilijk uit te leggen.. Daarom een kleine eenvoudige oefening. Ik tik ‘passie’ in op het computerblad, vraag de synoniemen op en lees hartstocht, liefde, lijdensverhaal, verhaal..
Bij ‘ambitie’ lees ik aspiratie, eerzucht, streven..

Waarom raakte deze jonge dame me met haar levenswijsheid? Simpel, ik herkende grote delen van mijn levensloop, gerelateerd aan die visie. Nu is achterom kijken niet bepaalt mijn groot genoegen. Wat geweest is is geweest en een positieve blik op de toekomst is me meer waard dan een stel oude koeien die al dan niet uit de spreekwoordelijke gracht dienen getrokken te worden. Tijdspannes van twintig jaar en meer die verkeerdelijk ingevuld zijn trekken echter toch diepe sporen in een leven dat maar één keer kan geleefd worden. En, het toepassen van de ambitie, voornamelijk aangemoedigd door de mensen rondom mij, is een verhaal waar veelzeggende besluiten uit kunnen getrokken worden.

De eventuele ontstane levensloop door het volgen van een eigen passie is, aangezien deze niet toegepast is, een geheimenis gebleven.

Categorieën: Algemeen

Meralixe

Er is een smaak, gewoon, een manier van het door het leven gaan, die zo verschillend is van mens tot mens, dat we mogen besluiten dat het eigen gelijk niet bestaat en dat respect voor de andere mening belangrijker is...

16 reacties

Spencer · 12 februari 2014 op 13:18

Mooi stukje, maar nu ben ik nieuwsgierig geworden naar uw passie[s], voor zover u die had/hebt.. Misschien kunt u daar ook eens iets over schrijven?

‘bekent’ [regel 1], verwaarloost [regel 12] en ‘bepaalt’ [regel 17] moeten allemaal met een d, en het meervoud van tijdspanne is tijdspannen. Ik merk dit alleen op omdat u zelf altijd zo kritisch bent..

trawant · 12 februari 2014 op 14:13

Een diepzinnig stuk, het woord passie is een hedendaags cliché
geworden. Zonder diep doorleefde passies telt de moderne mens
niet meer mee. Ik heb liefhebberijen waar ik me graag mee bezig houd. Zoals stukjes en versjes schrijven maar het zou me wat al te pedant in de oren klinken om daar publiekelijk een ‘passie’ van te maken. Mooi dat je de letterlijke betekenis achterhaalt en er het ( gematigder) ambitie tegenover stelt.

Graag zag ik de laatste twee alinea’s in een volgend verhaal met
levendige voorbeelden uitgewerkt. Want nu kan ik me er van alles en niets bij voorstellen.

    Spencer · 12 februari 2014 op 17:03

    Mee eens. Wat te denken trouwens van dat andere hedendaagse cliché: dynamisch. ‘Wij zijn een dynamisch bedrijf met een passie voor..’

      Mien · 12 februari 2014 op 17:58

      En wat te denken van accuraat, creatief en flexibel.
      Grrrrr…..
      Zonder ambitie en passie geen leven.
      Op sterven na dood.
      Toe maar.
      Goed verwoord Merelixe.

Niksgewend · 12 februari 2014 op 19:53

Mooi dat u zich heeft laten inspireren door die bepaalde uitspraak. Mooi om te lezen en voor mij persoonlijk iets om over na te denken, omdat ik hopelijk nog lang niet alles van het leven gezien heb.

Nachtzuster · 13 februari 2014 op 23:44

Passie is in mijn ogen een woord dat teveel overschat wordt. Zo van: kijk mij eens interessant doen met mijn passie. Als muzikant kan ik mij er nog wel iets bij voorstellen, maar dan nog. Ambitie staat voor mij gelijk aan iets dat werk gerelateerd is. Heb ik dan geen passies? Jazeker, maar ik noem dat hobbyen met overgave. Ik vond je column wat lastig lezen, temeer omdat er niet zozeer uitkomt wat jij nu echt van passie vindt. Of ik moet daar overheen gelezen hebben. Een :yes: om jou weer hier te lezen. Dat wel!

Edit: eigenlijk eens met trawant dus!

pally · 14 februari 2014 op 10:55

Ik vind dit een nadenkcolumn, Meralixe. waarin je al denkend de woorden laat stromen. Mijmerend zou je ook kunnen zeggen. Dat vind ik mooi. Ook dat je een uitspraak van iemand oppakt en die gaat uitwerken in je hoofd en je lezer daarin probeert mee te nemen.
Alleen mis ik een sprekend voorbeeld, dat zou het levendiger maken, dan alleen deze theorie.
Maar dat is eigenlijk al gezegd. Fijn je hier weer te lezen.

Meralixe · 14 februari 2014 op 11:01

Aan allen dank voor het reageren.
Inderdaad Spencer, ik durf wel eens kritisch zijn en inderdaad, nog maar enkele dagen geleden had ik het bij een column van Trawant over hobbies of hobby’s. Naar mijn mening verkeerde woordkeuzes of zinsbouw durf ik ook wel aan. Maar spelling..? Ik ben er me ten volle van bewust dat dit mijn aller allerzwakste punt is.
En inderdaad, de column geeft aan maar legt onvoldoende uit. Reden daarvan? Simpel, er is een vervolg waarbij ik noteerde hoe in de kelders van mijn bestaan de passie de nek werd omgewrongen door een tomeloze ambitie. Helaas werd alles te sterk autobiografisch. 😥

    Blanchefort · 14 februari 2014 op 22:56

    En dat snap ik juist niet.

    “Maar spelling..? Ik ben er me ten volle van bewust dat dit mijn aller allerzwakste punt is.”

    Maar wel ten alle tijden wijzen op “dit is in mijn ogen niet een column”.

    Iemand die de ‘d’ en ’t’ niet weet heeft in mijn ogen niet echt recht van spreken.

    Daarom heb ik u ook nooit serieus kunnen nemen.

      Yfs · 15 februari 2014 op 12:11

      Vreemde beredenering Blanchefort om iemand die fouten maakt met ’t’ of ‘d’ niet serieus te nemen en tevens geen recht van spreken te gunnen. 🙁

      Ik zou zeggen, ‘hij die nog nooit een ‘d’ of ’t’ fout heeft gemaakt, werpe de eerste steen..

      En trouwens : het is ’te allen tijde” ( de N in het midden)

        Blanchefort · 15 februari 2014 op 16:25

        U heeft gelijk.
        Mijn opmerkingen zijn ongefundeerd
        en verdienen excuus.

          Meralixe · 15 februari 2014 op 19:39

          Blanchefort, excuus aangenomen hoor.
          Zullen we die opmerking in ’t café dan ook maar schrappen? 🙂

        Spencer · 15 februari 2014 op 17:01

        Moet ‘beredenering’ niet ‘redenering’ zijn?

    Spencer · 15 februari 2014 op 12:24

    Dan vervangt u ‘ik’ maar door ‘hij’..

    Spencer · 15 februari 2014 op 17:00

    Dan vervangt u ‘ik’ maar door ‘hij’..

Geef een reactie

Avatar plaatshouder