Getemd? Gezapig? Uitgeblust? Content, of misschien toch maar gewoon accepterend? Is het me dan toch gelukt om mijn, voorheen heftig oscillerend, gevoel naar de asymptoot van een aangenaam maar o zo grijs gemiddelde te dempen? Heb ik hier al die tijd naar gestreefd, is dit het? Ben ik tevreden? JA. Voel ik me gelukkig?…Nee. Zonder erbij na te hoeven denken sta ik ’s morgens op, kleed me aan, pak mijn broodtrommel, stap in de auto, sta in de file en arriveer op mijn werk. Daar mag ik ervaren dat tijd een rekbaar begrip is wanneer de seconden uren duren en de minuten tergend langzaam aan mij voorbij kruipen. Mijn god, wat word ik oud door deze dagen. Aan het begin van de avond is het eindelijk weer tijd om naar huis te rijden. Natuurlijk kom ik daar niet eerder aan voordat ik eerst nogmaals in de file heb gestaan. Vreemdgenoeg is deze file dan ook altijd langer dan op de heenweg. De variatie in mijn bestaan.
Vermoeid van de (in)spanning van de dag kom ik eindelijk thuis, plof even op de bank om te acclimatiseren, kook een maal en zap van commercial naar commercial met mijn bord op mijn schoot en mijn geweten steevast op nul. Vervolgens was ik snel de vaat af of doe een ander huishoudelijk klusje om zo de zaken netjes op de rails te houden, maak mijn lunchpakket gereed en ga naar bed om de volgende dag het hele ritueel weer van voor af aan te beginnen. Perpetuum immobile, vastgeroeste gemoedsrust door het eeuwigdurend, monotoon patroon van de regelmaat.
Het gaat niet altijd allemaal vanzelf en soms vergt het ook veel energie maar eigenlijk mag ik niet klagen want met de minste inspanning ben ik gelukkig wel tevreden.
10 reacties
heupie · 2 december 2005 op 20:23
Na de schok van je inleiding las ik toch gezapig verder. Nee uitgeblust was ik na het lezen niet. Zonder ooit de uitgang van ’n tredmolen te vinden duurt een mensen leven wèl eeuwen lang. Je hebt ’t ei van Columbus, ’n lekker lang schijnbaar leven zonder oud te worden.
Eddy Kielema · 2 december 2005 op 21:52
Op de 1 of andere manier komt er een liedje in me boven van Klaatu, ‘Routine Day’ en dat is een geweldig mooi nummer, dus dat zegt iets over de kwaliteit van je column, ook al er gebeurt er niets in. Maar Gerard Reve heeft daar een boek over vol geschreven (‘De avonden’) en Herman Brusselmans zelfs een geheel oeuvre, dus je bent in bijzonder goed gezelschap. De lyrics van Klatuu, staan overigens [url=http://www.smartlyrics.com/Song14137-KLAATU-A-Routine-Day-lyrics.aspx]hier[/url] en het liedje kun je [url=http://www.klaatu.org/samples/samples.html]hier[/url] gratis downloaden. Hopelijk staat het in de Top 2000 of 4000 of welke eindejaarslijst dan ook! Maar goed, je column vond ik mooi, dat wilde ik maar zeggen!
wendy77 · 3 december 2005 op 08:38
Kan me helemaal vinden in jouw column
Trukie · 3 december 2005 op 11:23
Mooi.
En de titel past erbij als een deksel op een potje.
Ma3anne · 3 december 2005 op 15:04
Griezelig, te bedenken dat half Nederland zo zijn dagen slijt. Mooi verwoord, dat grijzemuizengevoel.
Geertje · 3 december 2005 op 15:50
Pffff…moet er niet aan denken zelfs… 😮
WritersBlocq · 3 december 2005 op 18:59
[quote]Ben ik tevreden? JA. Voel ik me gelukkig?…Nee.[/quote]
De eerste alinea, met deze uitsmijter, staat volledig los van de rest. Hierin gebeurt alles, de rest voltrekt zich in een sneltreinvaart waarin, zoals Eddy ook al zei, niets gebeurt. Knap gedaan.
Geluk bestaat volgens mij uit momenten, momenten die heel lang kunnen duren ook. Maar echt altijd overal 100% gelukkig zijn, kan volgens mij niet. Gelukkig geldt voor ongelukkig zijn hetzelfde, althans, zo is mijn ervaring.
Groetje, Pauline.
P.S.: geinig liedje Eddy.
Li · 3 december 2005 op 23:14
Ik herken die watishetleventochsaaitijden wel.
Dan ineens breekt de zon weer door, en ben je in staat om van grijs weer goud te maken.;-)
Li
Troy · 4 december 2005 op 00:43
Mooie column. Gelukkig totaal niet herkenbaar voor mij. Mocht ik ooit in zo’n sleur raken dan mogen ze me een spuitje geven…
Mup · 4 december 2005 op 22:46
Kort maar krachtig, voor mijn gevoel een te zware woordkeus in de eerste alinea,
Groet Mup.