Peuter wint nobelprijs

Alle filosofie is begonnen toen Thales van Milete naar de sterren keek, in een kuil viel en zijn been brak. Daar begint de filosofie, met de vraag: Waarom? Op het eerste zicht een domme, domme vraag. Toch heeft iedereen die dit nu leest, en daarbuiten, deze vraag ooit al eens gesteld. Slechts een kleine groep uit de maatschappij in het jaar 2006 vindt niets meer evident. Deze groep begint na te denken, te reflecteren, te handelen en te ontwerpen. Je zou kunnen zeggen dat hun verwondering het begin, de big-bang van hun mens-zijn is.
Aan welke kleine groep mensen denk je nu? Bekende wetenschappers die de atomen van ons mens-zijn onderzoeken? Professoren van de Amerikaanse universiteiten die de kwantumtheorie en de relativiteitstheorie proberen te combineren? Sorry, hier moet ik de teleurstelling laten triomferen en jou hoop ten gronde schieten. Het zijn namelijk de onschuldige kinderen die niet ouder zijn dan 5 jaar!
Zij kijken nog ongecensureerd naar ons dagelijks leven. De meest normaalste zaak in onze ogen blijkt voor hen een groot vraagteken. Als wij dat vraagteken voor hen proberen weg te werken, stellen we vol ongeloof vast dat wij met een groter vraagteken te kampen hebben.
Neem nu bijvoorbeeld de reactie van mijn klein neefje van 5 jaar. Hij vroeg mij hoe de aarde is ontstaan: Als nuchtere mens geef ik de (voor mij) twee mogelijkheden weer: Of God heeft onze aarde gecreeërd, of de evolutietheorie ligt aan de basis van ons nietig bestaan. Zegt die kleine spruit: En heeft God die evolutietheorie dan bedacht Slisse? Tja, daar sta je dan ..

Jammer genoeg treed die die kleine spruit uit het paradijs van Eden en komt hij, via de zondeval, bij de dag des oordeels

Hij gaat dergelijke vragen niet meer stellen. Zoeken naar de oorsprong en de zin van het leven doet hij niet meer. De zoektocht naar de oorsprong van het leven dumpt hij als groothuisvuil. Hij heeft zijn bestaan gekregen, dankt de bevoegde instanties daarvoor, en kijkt niet meer om.
De zin van het leven wordt voor hem het leven zelf. De reflectie erboven op kan in zekere mate verhinderen dat hij voorleeft en kan dus zijn leven zinloos maken. Daar heeft hij geen zin in. Hij is van mening: Zit niet na te denken over de zin van het leven, lééf gewoon! Moet hij zich afvragen waarom hij één van de zovele is die op de aarde rondloopt? Misschien is het beter dat hij zelf zijn bestaan doormaakt zoals hij het gekregen heeft. De reflectie zou verarmend kunenn werken.

Gelukkig is hij nu nog maar 5 jaar. Hij is nog onbevangen en stelt de meest logische zaken in vraag om vooruit te komen. Dat de wereldleiders à la Bush en Chirac daar eens een voorbeeld aan nemen. En dat zij hem ineens de nobelprijs voor onbevlektheid schenken voor het te laat is! Misschien dat de ogen van de ‘welzijnsbevordende dictators’ eens fronsen en opengaan.