Prenatale Selectie

AAN: De Minister van Justitie en Bevolkingsselectie
Plein 2-4
‘s- Gravenhage

Amsterdam, 14 december 2011

Excellentie,

sinds vijf jaar geleden de eerste abortussen zijn uitgevoerd bij foetussen die hazenlippen bleken te hebben, zijn er legio mogelijkheden ontstaan. Inmiddels is de prenatale CITO-toets een doorslaand succes en raakt ook het alvast afnemen van de theorievragen voor het rijbewijs bij het ongeboren kind steeds meer in zwang. Graag pleit ik voor een verdere uitbreiding van de mogelijkheden in de Wet Prenatale Selectie. Er is een hoop gebeurd sinds het najaar van 2006, toen de eerste hazenlip-foetussen werden geaborteerd. Vol bewondering memoreer ik hoe uw ambtsvoorganger, mevrouw Verdonk, de wettelijke criteria heeft uitgebreid. Was abortus eerst alleen mogelijk als het kind geen goed leven zou kunnen leiden, door haar ingrijpen is het criterium ‘ondragelijk lijden’ ook op de toekomstige ouders van toepassing verklaard.

Met voldoening kijk ik in dit kader terug op het symmetrie-arrest van de Hoge Raad, dat oordeelde dat een foetus in het voorjaar van 2008 terecht was weggehaald. De vrucht bleek twee ongelijke oren te hebben, hetgeen zou kunnen leiden tot imagoschade bij de Larense ouders van het kind. Een asymmetrische baby, zo oordeelde de Hoge Raad, staat op gespannen voet met de volstrekt symmetrische inrichting van de woonsalon, waarvoor de ouders een aanzienlijk bedrag hadden besteed bij de vermaarde ontwerper Jan Des Bouvrie.

Het prenataal onderzoek naar te verwachten schoenmaten is eveneens een goede zaak gebleken. Het feit dat nu uitsluitend kinderen mogen worden geboren die op volwassen leeftijd slechts de schoenmaten 38, 40 of 42 zullen hebben, heeft geleid tot grote doelmatigheid bij de schoenenindustrie, en daardoor tot aanzienlijke prijsdaling voor de consument.

Het neerslaan van het anti-selectie-oproer in de Rotterdamse wijk Schiebroek in het najaar van 2009 was een goede zaak. Christen-fundamentalisten die betoogden dat abortussen voortaan net als vroeger slechts toegestaan moesten zijn als er werkelijk sprake is van ondraaglijk lijden, leven in een fantasiewereld. De visie dat bevallingen zouden kunnen worden toegestaan zonder dat het Prenatale Aanvaardbaarheids Onderzoek is verricht, is niet meer van deze tijd. Met zulke achterhaalde naïeve gedachten maken we nooit de grote stap voorwaarts. Het mag niet gebeuren dat na het fiasco bij onze Oosterburen, zo’n 70 jaar geleden, opnieuw de kans om te komen tot een perfecte bevolkingssamenstelling verloren gaat.

Geachte heer Wilders, graag steek ik u dus een hart onder de riem bij het verder uitbouwen van de Wet Prenatale Selectie. Ik doe u in aanvulling hierop graag de suggestie aan de hand, om ook te komen tot een Wet Postnatale Selectie. Kinderen en volwassenen die voor het najaar van 2006 zijn geboren, dienen naar mijn mening alsnog aan een toets te worden onderworpen. Wanneer deze mensen niet aan de eisen voldoen, dient het mogelijk te worden gemaakt, hun leven op pijnloze wijze te beëindigen.