Het is de markt. Zij vraagt, zij hunkert naar nieuwe producten. Innovatie noemt men dat. Innovatie, de brandstof, smeerolie ook wel, van de vooruitgang. De onontbeerlijke vooruitgang. De zuurstof voor de commerciële hartspier, het uitgestelde hartzeer. Voort moeten wij. Daartoe zijn wij op aard. Wek de innovator in u ! verzin ! vernieuw ! Verdoe uw tijd niet ! Vermoei uzelf met ambitie. Versnel u zelf met pep. Verzin u zelf met anderen. Fantaseer uzelf en vervorm u zelf met siliconen. Heil aan de slanke lijn, de dikke lullen, krappe kutten en overrompelende borstkassen. Heil, heil, heil… het volk schreeuwde mee. De beelden waren indrukwekkend.
Ik werd wakker van een heftige piep in mijn oor. Slapen met de ogen open, ik wist niet dat ik het kon. De blaaskaak van eind twintig stond nog immer enthousiast zijn powerpoint met speeksel kracht bij te zetten. Economische groei en de bijdrage van het midden en kleinbedrijf daaraan. Harde werkers, echte ondernemers. Daar konden wij wat van opsteken aldus blaaskaak. Hij keek ons aan. In zijn blik lag iets van een applausverwachting. Ik voelde geen enkele aandrang. Hij vervolgde. Wij als gesubsidieerden hadden al een hoop geleerd zei hij. De achterstand hadden wij voor een belangrijk deel reeds ingelopen. Hij kon ons helpen de laatste stappen te zetten. Ons zou vervolgens het heil van het midden en kleinbedrijf wachten. Het heil van zijn succes. We moesten de innovatieve kracht in onszelf namelijk niet onderschatten. Die moest alleen worden aangeboord. Hij kon ons helpen. Triomfantelijke blik. Stilte. Tot zover maar even. Of er nog vragen waren. Nee even niet.
Het was tijd voor reclame (amen).

Categorieën: Algemeen

7 reacties

arta · 5 februari 2009 op 20:50

[quote]In zijn blik lag iets van een applausverwachting. Ik voelde geen enkele aandrang. [/quote]
Begrijpelijk, niet elke stap vooruit brengt een mens werkelijk verder.

fijnedagnog · 6 februari 2009 op 00:27

Knap verhaal. Ik zie de blaaskaak zo voor me.
Nog mazzel dat je niet over brandende kooltjes moest lopen tijdens het TSJAKKA roepen.

Mien · 6 februari 2009 op 07:37

Knappe column Frank.

Tip: Aanhalingstekens gebruiken bij de droom.

Kritiek: (amen) had voor mij niet gehoeven.

Lof:

[quote]Verzin u zelf met anderen[/quote]

[quote]In zijn blik lag iets van een applausverwachting[/quote]

Mien

Mosje · 6 februari 2009 op 12:59

Prima stukje.

doemaar88 · 6 februari 2009 op 13:46

[quote]Fantaseer uzelf en vervorm u zelf met siliconen. Heil aan de slanke lijn, de dikke lullen, krappe kutten en overrompelende borstkassen.[/quote]
😀

Goed stuk!

KawaSutra · 7 februari 2009 op 02:11

Tjakka!
Mooie persiflage, of was het echt?

Anne · 7 februari 2009 op 15:34

Jammer dat je daar moet werken toch?

Geef een reactie

Avatar plaatshouder