Rare mensen in Bali

Het eiland Bali is altijd al een magneet geweest die eigenaardige specimens van de mensheid heeft aangetrokken. Eén van de eerste was de Deense koopman Mads Lange, een kerel die alles opkocht en verkocht, ook Balinese slaven, en die in het jaar 1846 probeerde een wapenstilstand tussen de vorsten van Bali en de Hollanders te bewerkstelligen.
Als beloning stierf Mads Lange door vergiftiging. Het is niet geweten of de Balinezen dan wel de Hollanders vergif in zijn drankje hebben gedaan.
De Balinezen leggen nog elke dag offergaven en bloemen op zijn graf, misschien wel uit schrik dat zijn geest hun komt terroriseren.

In de vijftiger jaren van de vorige eeuw kwamen beroemdheden zoals Ingrid Bergman en Charlie Chaplin naar Bali.

Mijn goede vriend Han Snel heeft dat nog meegemaakt. Hij heeft mij verteld dat Ingrid Bergman in zijn cafeetje/restaurant kwam in het jaar 1956.
Ingrid Bergman kocht meteen een paar van zijn schilderijen.
Later kwam de ouwe Rockefeller die ook een schilderij van Han Snel kocht. Rockefeller betaalde met een cheque.
Die cheque werd destijds door de directeur van de Bali Bank opgehangen in zijn kantoor als bewijs dat schatrijke mensen ook de Bank Bali gebruiken.

Later liep het slecht af met de zoon van Rockefeller. Zijn zoon Michael verzamelde etnische dingen en hij reisde naar Papua en daar is hij in een grote pot gezet en opgegeten door de inlanders.

In mei 1998 is Han Snel gestorven. Hij was geboren in Scheveningen op 16 juli 1925.
Ook hij was een rare kerel. Toen hij verplicht werd om dienst te nemen in het Nederlands leger (in het jaar 1948) werd hij naar Indonesië gezonden.
Hij deserteerde en bleef tot het eind van zijn leven in Bali. Hij heeft hopen kleinkinderen en zijn vrouw (een Balinese) leeft nog.
Hij was één van de weinige kunstenaars die echt Balinees geschilderd heeft.
Voor de lezers die niet weten wie hij was : tik in Google Han Snel tussen aanhalingstekens en lees.

Een dag voor hij gestorven is heb ik nog een biertje met hem gedronken…

Dan kwamen de hippies in de jaren zestig en de rugzaktoeristen die rond de wereld trokken en aan elkaar vertelden dat Bali ? naast Nepal ? het einde was.
Sommigen onder hun aten een omelet met de magische paddestoelen van Bali en een aantal van die mensen zit nu nog in een psychiatrische kliniek in hun land van herkomst wegens een overdosis. Hun hele geheugen is uitgevaagd zoals men een tekst uitvaagt in een computer.
Magische paddestoelen van Bali zijn gevaarlijk !

Nu wonen er drie soorten blanken in Bali.

Er zijn de blanke Balinezen, afkomstig uit Europa of Australia of Amerika, die zich kleden zoals de Balinezen, zich bekeerd hebben tot het Hindoeïsme, naar elke tempel ceremonie gaan en denken dat zij echte Balinezen zijn geworden.
Dat zijn de meest onuitstaanbare mensen, want daar kan je niet meer mee praten.
Ze zijn fanatieker dan de Balinezen.

Dan zijn er de blanke raja?s (koningen) die ergens een villa hebben in Bali met hopen huisbedienden. Natuurlijk werkt alles op zonne-energie, want ze zijn ecologisch bewust en bovendien zijn zij heel rijk.
Onder andere Mick Jagger heeft hier een villa, maar hij is niet de enige.

En dan zijn er de mensen zoals ik die zich slechts gedeeltelijk aanpassen en niet naar elke ceremonie in elke tempel gaan en die ook durven kritiek te geven op bepaalde praktijken.

Het lijkt er op of ik mij in de beste categorie zet, maar ik volg het voorbeeld van Han Snel die hier gedurende 53 jaar gewoond heeft.

Net zoals Han zaliger vind ik het onuitstaanbaar wanneer bijvoorbeeld een blanke vent of een blanke vrouw die hier nog maar twee jaar woont mij terechtwijst omdat ik het aandurf de Balinezen te bekritiseren.
Gewoonlijk zeggen die blanken dat zij goed Indonesisch spreken. Wanneer ik dan een Indonesische krant onder hun ogen duw en ik hun vraag om een paar artikels te vertalen kunnen ze het niet.
Al wat ze kunnen is een soort Indonesisch spreken dat volstaat om in een winkel een broek te kopen of in een restaurant een gerecht te bestellen.

Ach ja, ik moest dit even kwijt. Hopelijk irriteert het de lezers niet.