Realiteitszin

Professor de Roos heeft tesamen met een clubje andere rechtsgeleerden enkele maanden geleden een manifest aan Minister Donner overhandigd. De dames en heren rechters, hoogleraren, advocaten en criminologen die dit manifest hebben ondertekend spraken hun bezorgdheid uit over de waarschijnlijk toekomstige uitbreiding der bevoegdheden van politie en justitie, welke door Minister Donner in het vooruitzicht zijn gesteld omdat hiervoor een brede draagkracht onder de bevolking bestaat. Met andere woorden, de samenleving schreeuwt om een hardere aanpak en strengere straffen om de criminaliteit aan te pakken en dit clubje rechtsgeleerden vindt dat een zorgelijke ontwikkeling.
Een punt van zorg is bijvoorbeeld de identificatieplicht. The old boys netwerk van onze rechtstaat is hiertegen omdat er bij identificatieplicht het gevaar bestaat dat er meer zwarte burgers dan blanke burgers gemaand worden tot identificatie.Ja, ja, U leest het goed, dit zijn de letterlijke woorden van Prof.Mr. de Roos, hoogleraar strafrecht e.d. te Leiden, uitgesproken bij het radio 1 progamma de ochtenden op donderdag 16 januari 2003 om 09.45 am. Andere punten van zorg zijn o.a. het preventief fouilleren en minimumstraffen. Ook hier geldt de angst der discriminatie. Deze Raaskallende Rechters, Clairvoyante Criminologen, Abuserende Advocaten, Hoogdravende Hoogleraren en andere Suskes en Wiskes zijn al nippend aan de droge sherry tot de slotsom gekomen dat ons politiekorps misschien zal gaan discrimineren als hun bevoegdheden worden uitgebreid. Verder bordurend op deze door het edele spaanse vocht vertroebelde gedachtenspinsels, lijkt het mij ongewenst de bestaande politiecapaciteit uit te breiden omdat hier een duidelijk gevaar bestaat dat deze agenten meer zwarte burgers dan blanke burgers zullen gaan arresteren, wat als tegenreactie bij de raaskallende rechters zal oproepen om meer blanke burgers dan zwarte burgers te veroordelen.

Dit soort zichzelf in stand houdende clubjes blijkt een enorme invloed op de politieke macht te hebben waardoor bij mij het onbehaaglijke vermoeden bestaat dat de rechterlijke macht zich wel met de uitvoerende en wetgevende macht bemoeit, maar als de uitvoerende of wetgevende macht zich met de rechterlijke macht bemoeit, dan zijn de rapen gaar.Onze ministers en het parlement mogen wel bepaalde straffen verhogen of veranderingen aanbrengen in het strafrecht, maar de rechters bepalen welke zaak zij voorzitten, de hoogte van de straf en of er überhaupt wel veroordeeld wordt. Dit kan tot gevaarlijke excessen leiden zoals bijvoorbeeld de toewijzing van rechter Vermolen bij de zaak Volkert van der G. De rechterlijke macht verliest hier alle schijn van onpartijdigheid. Een schoolvoorbeeld van klassejustitie.

Het wordt tijd dat wij deze clubjes negeren omdat zij in grote mate verantwoordelijk zijn voor de explosieve criminaliteitsgroei en het enorme verval van normen en waarden waardoor onze maatschappij naar een bedenkelijk niveau is (uit)gegleden. Ik zou de leden van het clubje van De Roos willen vragen een jaar vervangend werk te verrichten hetzij als winkelier te Katendrecht, conducteur op de Zoetermeerlijn, balie- medewerker bij de Sociale Dienst, huisarts, deurwaarder, politieagent, benzinepomphouder, bankbediende, juwelier, of als vrijwilliger in een blijf van mijn lijf huis enz. enz. Misschien dat uw mening over preventief fouilleren, identificatieplicht, minimumstraffen of andere mogelijkheden ter uitbreiding der politiebevoegdheden, iets meer realiteitszin zal bevatten.