Tango of klompendans

Terwijl de stoom uit haar oren komt loopt ze stampvoetend door de voorkamer.
Van de aantrekkelijke, eerlijke ogen, zoals we die van menige afbeelding kennen is niets meer te bespeuren. Fel bruine opgebolde knikkers lijken nu vuur te willen spugen en de voorheen sympathieke blonde lokken hebben plaats gemaakt voor een met agressie gevuld kapsel vol statischiteit. “Ik wist het wel, ik wist het wel. Wat een vuil vies K-land”, schreeuwt ze spontaan, waarbij ze haast on-Argentijns het ritme van haar stampende voeten onbewust negeert.

“Mamá denkt dat het beter is lieverd, en zolang zij de scepter zwaait zullen we ons daarbij neer moeten leggen”, reageert haar enigszins beduusde echtgenoot.

“Je doet het nooit goed in dit land. Ze zijn nog in staat om commentaar te leveren op de manier waarop je vanuit de Gouden Koets naar ze zwaait. Alsof ik het zo leuk vind om een halfuur op die houten rotstoelen te zitten, om als een aap bekeken te worden.”

“Rustig nou maar. Ze mogen ons best wel maar zijn nou eenmaal kritisch.”

“Kritisch…., noem je dat kritisch? Zeurpieten zijn het!
Toen ik twee jaar geleden opmerkte dat ik een specifieke Nederlandse identiteit niet herkende viel heel het land over me heen. Achteraf hadden ze wel gelijk ben ik me gaan realiseren. Er is wel degelijk een Hollandse identiteit. Het zijn allemaal mopperkonten en zeurpieten die elkander het licht in de ogen niet gunnen.”

“Nou draaf je toch een beetje door schat en je generaliseert.”

“Ik draaf helemaal niet door. Dat klootjesvolk hier draaft door. Wat dat betreft had je moeder gelijk toen ze het deze week over die hyperigheid had. Maar dat mag dan weer niet gezegd worden, en een nieuwe hype is een feit. Wat is dat toch hier in dit land? In Argentinië werd vroeger nooit gemopperd op de autoriteiten”

“Nee, als je daar commentaar had kreeg je direct een gratis vliegreis boven de oceaan. Een enkele reis welteverstaan.”

“Nou moet je verdomme niet opnieuw ouwe koeien uit de sloot halen. Dat verleden ligt ver achter ons.”

“Je hebt gelijk schat. Geduld. Als mamá ermee stopt ga ik het allemaal anders doen. En een vakantiehuis komt er hoe dan ook, geloof me. Ik zal binnenkort is met je vader bellen, die heeft altijd goede ideeën.”