Hij was inmiddels wel kind aan huis, op het werk van het vrouwtje. De meeste mensen
kenden hem nu wel en hij wist ook precies waar hij moest zijn als hij met de
bal wilde spelen. Er kwamen regelmatig nieuwe mensen maar ook die waren prima
om mee om te gaan. Natuurlijk mocht hij van het vrouwtje niet overal mee naar
toe en mocht hij niemand voor de voeten lopen maar over het algemeen deed hij
toch wel waar hij zelf zin in had. Dat was ook regelmatig tukken, want dat is
nu eenmaal ook wel heel lekker, maar hij kon toch wel vaak op ontdekkingstocht.
Laatst had hij zich alleen wel een beetje vergist. Het vrouwtje zat met een collega in een
grote kamer en ze waren samen druk bezig met iets dat op het scherm stond. Hij
had wel even gekeken en een dutje gedaan maar op een gegeven moment was hij
toch maar eens verder gaan kijken. Er waren best veel mensen dus misschien had
er wel iemand zin om met de bal te spelen. Eerst maar eens kijken waar zijn bal
eigenlijk lag, dat wist hij niet precies. Toen hij over de gang liep, kwam hij
een meneer tegen met een grote tas bij zich. Hmm, die had hij nog niet eerder
gezien. De man liep hem voorbij, het leek of hij een beetje haast had, maar hij
was er toch maar achteraan gelopen. De man ging dat rare hok binnen, waar het
altijd zo warm was. Ze kwamen er niet zo vaak, je kon er ook niet werken. Hij
keek eens rond, de man was bij de grote installatie bezig en had helemaal geen
interesse in hem. Nou ja. Dan niet hoor, hij kon zichzelf ook wel vermaken. Er
was genoeg te onderzoeken in dat hok. Alleen, de man had waarschijnlijk ook
helemaal niet in de gaten gehad dat hij er nog was, want toen hij klaar was met
zijn klus ging hij weg en deed gewoon de deur dicht. Zonder naar hem te kijken.
Daar zat hij nu, opgesloten. En het vrouwtje wist niet waar hij was. Ai, dat was niet
handig. Het was wel te hopen dat ze hem zou vinden want het was helemaal niet
gezellig in het hok. Stel je voor dat ze hem niet vond en dan alleen naar huis
zou gaan. Dan moest hij hier vannacht blijven. En hoe moest dat dan met zijn
brokjes, en zijn varkensoor. Tjee, hij had zich toch wel in de nesten gewerkt.
Hij werd er toch wel een beetje paniekerig van. Als hij nou eens bij de deur
ging staan en ging roepen?
Pff, gelukkig, de deur ging open en het vrouwtje keek hem aan. Ze was niet blij, dat
zag hij wel. Maar hij kreeg gelukkig niet op zijn kop, waarschijnlijk was ze
ook wel blij dat ze hem gevonden had. De rest van de middag was hij heel dicht
bij haar gebleven. Volgende keer zou hij toch wat beter uitkijken, dat wist hij
wel.
Categorieën: Algemeen
0 reacties