Opgetogen kwam ik van vakantie terug. Wat slaap ingehaald. Boeken gelezen. Cultuur gesnoven. Een paar weken zon. Veel zon. Bij thuiskomst regende het. Ik trof het. Ik kon wel wat regen gebruiken.
Zo’n eerste regenbui is een fenomeen. Zoveel water. Zo langdurig. Gratis en voor niets. Mooi om te zien. Dat heeft de natuur goed geregeld dacht ik. Op zo’n overvloedige wijze voorzien in de meest primaire levensbehoefte. Water. In mijn tuintje heb ik langdurig gefascineerd naar boven gekeken. Wonderlijk vond ik het. Toen de tweede bui zich kort na de eerste aandiende stond ik met mijn door de zon gebruinde voeten al in een aardig plasje water. Koude voeten. Dat was ook al weer een tijdje terug.
Ik ging naar binnen en begon, verbaasde blikken van huisgenoten negerend, aan de kranten van de afgelopen weken.
Echt boeien kon het me niet. Meer dan wat flauwe gedachten kon ik er dan ook niet aan wijden.
Goed nieuws.
Tsja, Karadzic. Lang haar, lange baard. Die moet vast gedacht hebben “ik scheer me pas weer als ze me gevonden hebben”. Verder dan dat kwam ik niet. Ik hoop maar dat ze er een film over maken.
Of de commotie over Wijnand Duijvendak. IJdele Wijnand. Het kamerlid van GroenLinks dat in een nog te verschijnen boekje verhaalt over zijn, inmiddels verjaarde criminele activiteiten. Hij is er niet trots op. Hij heeft er van geleerd schijnt het. Dat wil ie aan de wereld laten weten. Vandaar een boekje. Niemand heeft het nog gelezen. Velen hebben een mening. Misschien had Wijnand beter een film kunnen maken dacht ik. Dan hadden we nu weer gedoe over een film die er nog niet. Niets boeiender dan dat. Misschien is het een tip voor de volgende keer Wijnand. Voor als je uit de doeken doet dat je lid bent geweest van RaRa. Voor de planning van die film moeten we even kijken naar de verjaringstermijn van meervoudige brandstichting en vernieling.
Nog meer goed nieuws.
Iran zal de doodstraf door steniging afschaffen. Das een lichtpuntje. Ook het afhakken van ledematen zal waarschijnlijk tot het verleden gaan behoren (“een laatste wens? Ja, een hand”). Ook mooi. Het afschaffen is nog niet zover. Er is een wetsvoorstel ingediend. Het parlement moet er nog over stemmen. Zaken gaan natuurlijk niet zomaar. Daar moet een fatsoenlijke democratische weg voor gevolgd worden. Niet in het wetsvoorstel opgenomen zijn onthoofden en ophangen. Deze verlichte methoden om iemand om te brengen blijven vooralsnog in gebruik. Vooral met Iran in gesprek blijven zou ik zeggen. Met respect voor de lokale cultuur uiteraard. Stap voor stap.
Dan het beste nieuws.
Na bijna honderd jaar eenzaamheid heeft Galapagos-schildpad George (Lonesome George) genoeg van het alleen zijn. Hij heeft eindelijk sex gehad met een andere schildpad van zijn soort. Er komen kleine Galapagos-schildpadjes. Zijn unieke genen blijven bewaard voor het nageslacht. Hoera. Misschien ook iets voor een film dacht ik. Honderd jaar eenzaamheid. Een hele lange film. Of toch maar niet. Een film met zo’n titel zal het waarschijnlijk nooit halen. Het boek was altijd beter.
Ik kijk naar buiten.
Nog steeds regent het.
Zoals zo vaak.

Categorieën: Actualiteiten

3 reacties

Dees · 9 augustus 2008 op 16:22

Geweldig..! Thuiskomstenhetnieuwsmelancholie. Mooi geschreven.

arta · 10 augustus 2008 op 19:12

Zelfs je schrijfritme heb je op blues-tempo gezet!
Goed geschreven!
🙂

KingArthur · 11 augustus 2008 op 12:23

Goed geschreven. De regen druipt door je hele tekst.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder