Een half jaar geleden kwam ik hem tegen, laatst trof ik hem weer.
Mijn “engel”; hoewel ik dit een verschrikkelijk koosnaampje vind moet ik hem wel zo noemen…dat krijg je als je in een restaurant met een hemelse naam werkt…
Ik zag hem en was op de eerste oogopslag
Verslagen
Door zoveel schoonheid
Puurheid
Integriteit
Een half jaar later verscheen hij weer ten tonele. Daar was hij dan.
We stonden tegenoverelkaar
Oog in oog
Hij hield me vast
Met z’n blik
Toverde een bonkende hartslag
Opende de adrenalinestromen
Ik was verzonken in een toevalsmoment. Maar ik trapte in de val; “dit had zo moeten zijn”, de list genaamd het lot had me te pakken.
Ik droomde weg in m’n illusie, in m’n waanbeeld voerde ik mee, tot hij wegebde…..
Het “lot”was een fata morgana, en hallucinatie.
Niets voelt zo naakt als een toevalligheid.
Als een warme handdoek om een koud lijf, ruw weggetrokken.
Had ik..z’n naam maar gevraagd, had ik m’n handen maar thuisgehouden, had ik maar…kunnen genieten.
Toeval betekent improviseren, incasseren en doorgaan.
Ik raak verslaafd aan kleine “geluksmomenten” ; ik moet steeds meer!

Ik wil hallucineren, mezelf in de val lokken.
Uitdaging om het hart te pijnigen zodat het van steen wordt en kan stoten, tegen andere harten aan.
Breken wil het, in plaats van gebroken worden.

Stiekem wil ik naar toevalligheden toeleven.
Wachten duurt te lang.
Ik fiets waar hij kan fietsen, ik winkel waar hij kan winkelen.
AH.
Ik zoek die ogen die me raken, popje. Ik zoek die toevalligheid die ik wil transformeren in regelmatigheid, eventueel vanzelfsprekendheid.
Zekerheid
Heb je nooit
Bij toevalligheden.
Ik plan, ik hoop, ik wacht…..
Maar het geeft teleurstelling; ik verlang teveel naar toeval.
Vergeten wil ik
Verdrijven
Met nare gedachten, boosheid, verdriet, spot
Maar alle negatieve punten op een rij
Geven een plus
Laat het toeval zijn……

Categorieën: Algemeen

3 reacties

KawaSutra · 15 maart 2007 op 00:47

Een bijzondere vorm heb je gekozen om je hart te laten spreken. En dat is altijd beter dan breken.

Joy · 15 maart 2007 op 14:49

Er zitten hele mooie verwoordingen in je verhaal maar ik miste wel iets.

Dees · 16 maart 2007 op 19:57

Vaag herken ik iets van jaren terug. Je stukjes zijn hier wat moeilijker te ‘plaatsen’, denk ik. Maar ze hebben wel iest waardoor ik ze interessant vind.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder