Trap die kutmarokkanen ons land uit!

Dat verhaal hoor je iedere keer weer. Van zo’n neger die met zijn auto door rood licht rijdt, door de politie aan de kant wordt gezet, en dan beweert dat ‘ie een bekeuring krijgt omdat ‘ie zwart is. Discriminatie. Jaja. Ik vraag mij wel eens af, waarom nogal wat allochtonen menen, dat onze wetten en maatschappelijke afspraken op hen niet van toepassing zijn. En laat ik vooraf één ding duidelijk stellen: dit strenge betoog gaat over de uitwassen. Ik wil niet iedere moslim of iedere Marokkaan over één kam scheren. Het grootste deel draait prima mee in onze samenleving.

Maar neem nou zo’n Aicha Abbach. Ze studeert rechten aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Omdat zij de wereld van de advocatuur wat beter wilde leren kennen, solliciteerde ze op een administratieve baan bij advocatenkantoor De Vos en Partners. Ze kreeg de baan niet. Want ze wil die job voor slechts een beperkte periode vervullen, en het advocatenkantoor zoekt iemand voor langere tijd. Dat is een zeer valide argument om een sollicitant af te wijzen.

Nu is Aicha kwaad. Ze is moslim en draagt een hoofddoek. En dát, beweert ze, is de reden dat ze de baan niet heeft gekregen. En daarom heeft ze inmiddels een klacht ingediend bij het meldpunt discriminatie. Niet goed snik, die Aicha. Een klacht die elke grond mist. Immers, een werkgever heeft het volste recht om een baan toe te wijzen aan de meest geschikte kandidaat. Punt uit.

Dit is op zich nog een tamelijk onschuldige gebeurtenis. Het kan veel erger. Overlast door jeugdbendes van veelal Noord-Afrikaanse komaf. En met overlast bedoel ik niet het rondhangen op straathoeken of het op de grond gooien van lege sigarettenpakjes, maar bedreiging, straatroof, vernieling en inbraak. En begrijp me goed: al die Marokkaanse crimineeltjes pats-boem het land uitgooien gaat me te ver. We leven immers in een rechtsstaat met gelijke rechten voor iedereen, en autochtone boeffies worden ook niet gedeporteerd naar, bij voorbeeld, Rottummerplaat. Maar wanneer het wegsturen van een paar eersteklas etterbakken een schot voor open doel is, dan moet je die kans met beide handen aangrijpen.

We zijn een land dat van vergunningen aan elkaar hangt. Ik denk dat de vaakst verstrekte vergunning het rijbewijs is. Je krijgt dat niet zomaar. Je moet een theorietest afleggen, en als je daarvoor geslaagd bent een pittig praktijkexamen. Pas als je ook daarvoor geslaagd bent krijg je het fel begeerde roze papiertje. Dat papiertje is slechts een beperkt aantal jaren geldig, en daarna moet je het op het stadhuis laten verlengen. Bega nooit de stommiteit dat te vergeten: is je rijbewijs verlopen, dan begint het hele circus opnieuw. Weer eerst je theorie halen, en daarna weer afrijden. Inderdaad, de hele procedure opnieuw dus. En iemand die zich in de loop der jaren achter het stuur een aantal slechte gewoontes heeft aangeleerd, zal hoogstwaarschijnlijk voor het nieuwe examen nooit meer slagen.

We schakelen over naar de Westelijke Tuinsteden in Amsterdam. Die worden onder meer geterroriseerd door een groep van zo’n 40 vandalen, inbrekers en straatrovertjes. Marokkaanse ouders, en zelden een Nederlands paspoort. De Piet Mondriaangroep. Twee kopstukken -broers van rond de 20 jaar oud- van die straatbende hebben nooit de moeite gedaan, een Nederlands paspoort aan te vragen. Terwijl ze hier al 15 jaar wonen. Ze zijn hier op basis van een verblijfsvergunning. De zo nu en dan gehoorde flauwekuluitspraak “Marokkanen zijn óók Nederlanders” is op deze knullen in ieder geval dus niet van toepassing.

Net als bij het rijbewijs, dien je ook voor het krijgen van een verblijfsvergunning aan bepaalde eisen te voldoen. Een belangrijke eis is dat je geen criminele activiteiten mag hebben ontplooid. De twee kopstukken van de Piet Mondriaangroep waren nog te beroerd om hun verblijfsvergunning tijdig te verlengen. Daardoor verkeren ze in dezelfde positie als diegene die zijn rijbewijs heeft laten verlopen. Opnieuw aan alle eisen voldoen.

Zoals gezegd, is één van de eisen voor het verkrijgen van een verblijfsvergunning dat je geen criminele activiteiten mag hebben ontplooid. De heren hebben een waslijst van misdrijven op hun naam staan, en komen dus nooit meer in aanmerking voor een vergunning om in ons land te verblijven. De Amsterdamse stadsdeelvoorzitter Marcouch heeft gelijk met zijn constatering dat de gebroeders Ali en Hassan El Weetikveel ons land dienen te verlaten. Het is overigens een schandaal, dat een van de twee broers spoorloos verdwenen blijkt te zijn. Hoe is het in vredesnaam mogelijk, dat een illegale vreemdeling met een waslijst van misdrijven op zijn geweten überhaupt vrij rondloopt? De andere broer zit gelukkig wél vast. Maar goed: ze dienen op te flikkeren naar het land, waar ze wél een paspoort van hebben. Marokko dus.

Uiteraard wordt in ons land deze logische gevolgtrekking door wereldvreemde idioten met kracht bestreden. Ik noem een Tofik Dibi. Tweede-Kamerlid voor GroenLinks. U weet wel, die partij die vanuit de betere wijken meent, iets te kunnen zeggen over hoe het er in onze getto’s aan toe zou moeten gaan. Dibi stelt nu -zo hoorde ik- vragen aan onze justitieminister Hirsch Ballin. Want die jongens kunnen er helemaal niets aan doen dat ze verschrikkelijk straattuig zijn. Iets met de familie en falende hulpverlening. Flikker toch een eind op! Honderden strafbare feiten! Niet een keer belletje-trek en oma uitgescholden om de onvrede over de gespannen thuissituatie af te reageren. Nee honderden strafbare feiten hebben de broers op hun kerfstok! De broers het land uitzetten noemt Dibi een brevet van onvermogen. Echt? Die broers hier houden, dát is een brevet van onvermogen! En nóg een brevet van onvermogen: voor Dibi zelf. Hij is woordvoerder integratie bij GroenLinks en heeft een grote bek in de media, maar was tijdens het vragenuurtje over dit onderwerp in de Tweede Kamer dinsdag in geen velden of wegen te bekennen. Bang voor de spot en hoon van zijn mede-kamerleden?

Nog een wereldvreemde mafkees. Jurist Ben Olivier. Die stelt dat het niet naar de geest van de wet is, om deze zware criminelen het land uit te zetten. Want “normaal gesproken wordt een verlopen verblijfsvergunning zonder problemen verlengd.” Ja. Normaal gesproken wel. Maar ook wanneer het gaat om tuig met een dikke honderd misdrijven op hun kerfstok? Nóg een bespottelijke opmerking van Olivier: Marcouch mag zich niet met de uitzetting bemoeien, want dat is het werk van Justitie. O. Marcouch mag het dus niet opnemen voor de inwoners van zijn stadsdeel, van wie het leven wordt vergald door straatgangsters, en proberen het probleem op te lossen?

En alwéér een idioot met een mening: vertrouwenspersoon Fatimazohra Hadjar van de twee gangsters vind het wegsturen naar Marokko ongepast: “De jongens zijn Amsterdammers, dus óns probleem.” O? Het is óns probleem? Dan weet ik als ras-Amsterdammer ook wel ónze oplossing voor óns probleem. De heren moeten inpakken en wegwezen. Gewoon op grond van de vastgestelde bepalingen inzake het vreemdelingenbeleid. Ik zie geen enkele reden om de regels omtrent het verlopen en dus opnieuw aanvragen van vergunningen op dit stel uitvreters opeens buiten werking te verklaren. De heren staan niet boven de wet. Net als iedere andere buitenlandse crimineel zonder verblijfsvergunning: opdonderen!