Verkouden

Ik ben verkouden. Al weken blaffen al m’n collega’s om mee heen. De ene wc-rol na de andere wordt verslonden als neus-snuit-papier. Het leek er even op of dat ik het griepvirus zou verslaan dit jaar maar helaas hebben ze me gevonden in de nacht van zondag op maandag. Ik voelde het aankomen op zondagavond. Terwijl ik gezellig aan het eten was moest ik niezen en begon mijn keel te kriebelen. Toen ik een sigaret opstak en de rook inhaleerde, bleef ik er bijna in. Meerdere tekens van een acute keelpijn.
In de nacht van zondag op maandag kon ik niet slapen. De kriebel in mijn keel werd erger en zelfs na een kop thee met honing werd het er niet minder op. Langzaam kreeg ik in de gaten dat ik niet meer door m’n neus kon ademen. Nu raakte mijn neus ook al verstopt. Na een gebroken nacht heb ik mezelf op maandagochtend naar m’n werk gesleept. Na een rit van ruim 1,5 uur in de file werd mijn humeur er ook niet beter op. Was in de auto ook al begonnen met hoesten en mijn medeweggebruikers keken me soms wat vreemd aan als ik weer eens bijna in mijn hoest bleef hangen en niet op tijd aansloot in de file.
Die hoest heeft me de hele verdere maandag in zijn greep gehouden. Kon klanten niet meer fatsoenlijk te woord staan. Mijn stem kraakte en werd zó moe van mezelf.
Wat helpt er nog op zo’n moment? Antwoord was snel gevonden. Ik ben naar mama gegaan. Gezond eten, warm bad en op tijd naar bed in mijn ouderlijk huis zou moeten helpen.
Ze ontving me met open armen en kon meteen aanschuiven. Heerlijke hete nasi zou goed zijn voor de luchtwegen. Al had ze een hele pot sambal gebruikt, ik had het niet eens gemerkt. Mijn smaakpupillen waren inmiddels uitgeschakeld. Na het toetje ben ik in een heet bad gegaan. Deur dicht, heet water en stomen maar. Na een half uur zag ik er al uit als een oud gerimpeld vrouwtje dus ben eruit gegaan. Mama had inmiddels al een joggingbroek en warme trui klaargelegd. Heerlijk op de bank met een kop thee. Pilletje voor de hoest en bak tissues in de aanslag. Ik werd lekker verwend wat tot irritaties leidde bij de hond. Ze was haar plekje kwijt op de bank.
Vroeg naar bed. Lekker slapen op mijn oude kamertje in een klein 1-persoonsbed.
De nacht ging goed.
Dinsdagochtend ging het minder. Door het hoesten waren mijn ribben gekneusd, tenminste zo voelde het. Kon mijn bed amper uitkomen. Kon niet praten. Wilde niet hoesten want was bang voor de inhoud van mijn keel. Helaas, het lukte niet. Het hoesten ging over een in een kokhalzing. Ik ben gaan douchen. Mama was onderussen wakker geworden van mijn herrie. Heb me aangekleed en haren nat in een staart gedaan. Nam geen moeite om me op te maken.
Beneden in de keuken stond inmiddels een kopje thee en een glas vers uitgeperste jus d’orange klaar. Boterhammetjes voor een goed ontbijt en nasi voor tussen de middag op mijn werk.
Heerlijk, die zorg van mama als je verkouden bent.